نیکول کیدمن بازیگر استرالیائی تبار که بازی در فیلم های درخشانی چون «ساعت ها» را در کارنامه دارد برای بازی در فیلم «گریس از موناکو» با انتقاد و اعتراض فرزندان گریس کلی روبرو شده که فیلم را فاقد ارزش و دور از واقعیت و شخصیت پردازی صحیح خوانده اند. که این انتقادها خدشه ای به بازی خوب و باور پذیر کیدمن در این نقش وارد نمی کند چرا که او بازیگر نقش است و اگر تحریفی در قصه باشد به نویسنده و کارگردان ارتباط پیدا می کند.
نیکول کیدمن در جواب به اعتراض پرنس آلبرت و خواهرانش کارولین و استفانی (فرزندان گریس کلی )که این فیلم را به دور از واقعیت و سراسر تخیل و نادرست خوانده بودند می گوید :" این فیلم را بسیار محتاطانه خوانده و می گوید مطمئن است که با احترام تمام یاد این چهره افسانه ای هالیوود را زنده کرده است".
بازیگر مولن روژ همچنین ادامه داد: نقش گریس کلی را به دلیل علاقه ای که به او داشتم و احترامی که برای او، زندگی و خاطراتش قائل بودم قبول کردم و مطالعات زیادی برای بازی در نقش این ستاره بی بدیل داشتم و بارها فیلم های او را نیز مرور کردم و اینک امیدوارم همه و بخصوص خانواده اش به زودی به این نتیجه برسند.
گریس کلی بازیگر مشهور هالیوود و ستاره مورد علاقه آلفرد هیچکاک در نوامبر سال 1929 در فیلادلفیا ی آمریکا به دنیا آمد و در سال 1982 در سن 53 سالگی در گذشت. او یک بار برای بازی در فیلم "دختر دهاتی " برنده جایزه اسکار و بک بار نیز برای فیلم "موگامبو" کاندید این جایزه بزرگ شد .معروف ترین حضور او بازی در فیلم "پنجره عقبی " است. پس از ازدواج با “پرنس رینیر” پادشاه موناکو در سال 1956 از سینما کناره گیری کرد.
نیکول کیدمن در فیلم گریس از موناکو به کارگردانی اولیویه دان نقش کلی را بازی می‌کند. داستان «گریس از موناکو» در دهه 1960 روی می‌دهد و بر اولین سال‌های زندگی کلی در موناکو را در بر می گیرد، زمانی که با پیشنهادی از طرف آلفرد هیچکاک برای بازی در فیلم "مارنی "وسوسه شد به هالیوود برگردد.
تیم راث نقش پرنس رنیه سوم همسر کلی را بازی می‌کند. فرانک لانجلا، پارکر پوسی، ژان بالیبار، درک جاکوبی و پاز وگا از دیگر بازیگران «گریس از موناکو» هستند.
فینولا هالیگان نویسنده اسکرین دیلی در نقد خود از «گریس از موناکو» به عنوان فیلمی یاد کرد که«به شکلی حیرت‌آور درباره آن قضاوت نادرست شده» و نوشت: «این فیلم یک پودینگ اروپایی/سلطنتی کوچک است که به شکلی ناشیانه از حومه منطقه «تعطیلات رومی» سر درآورده است.»
هالیگان ادامه داد: «در همان حال که گریس کلی، ستاره بازنشسته هالیوود می‌کوشد به عنوان پرنسس موناکو به زندگی خود معنا بدهد، کیدمن سرسختانه بهترین راه‌ها را در پیش می‌گیرد، اما پروژه با وجود حضور کارگردانی چون در مجموع یک برداشت ضعیف است.
کارگردان فیلم گریس از موناکو در گفتگوئی اعتراف کرد که بعضی از قسمت های فیلم برای به تصویر کشیدن بار دراماتیک بیشتر بوده وغیر واقعی است . از جمله پذیرفت بعضی صحنه‌های فیلم در زندگی واقعی اتفاق نیفتاده است که سفر هیچکاک به موناکو و دیدار با کلی یکی از آنهاست.
کیدمن نیز گفت: «هیچکاک خودش به موناکو نرفت، اما بازی در فیلم «مارنی» را به کلی پیشنهاد داد که او این پیشنهاد را نپذیرفت. کلی خیلی وسوسه شده بود به هالیوود برگردد، اما در نهایت تصمیم گرفت کنار همسرش بماند و به وظایف خود به عنوان پرنسس موناکو عمل کند.
کلی پیش از سفر به موناکو با تعدادی از بزرگان دنیای فیلمسازی مانند هیچاک، جان فورد و فرد زینه‌مان کار کرده بود و در1954 برای «دختر دهاتی» برنده اسکار بهترین بازیگر زن شده بود.
«گریس موناکو» از الیویه دان که بر اساس یک سال بحرانی از زندگی گریس کلی ساخته شده و فیلم تازه مایک لی به نام"آقای ترنر" با محوریت زندگی ویلیام ترنر نقاش و منظره‌پرداز رمانتیک بریتانیایی فیلم های افتتاحیه در جشنواره فیلم کن بودند که آقای ترنر از اقبال بیشتر نظرمنتقدان نسبت به گریس از موناکو برخوردار بود و تحسین آنها را به همراه داشت. (گریس از موناکو در بخش خارج از مسابقه در جشنواره کن حضور دارد) شباهت این دو فیلم در اقتباسی بودن هر دوی آنهاست که به زندگی واقعی دو شخصیت معروف می پردازد.
گریس از موناکو یک فیلم زندگی‌نامه‌ای بر مبنای سال بحرانی زندگی زناشویی گریس کلی با پرنس رنیۀ سوم، در دورانی که میان موناکو و فرانسه درگیری زیادی وجود داشت. فیلم با وجود همۀ نقدهایی که به آن وارد شده، ارزش تماشا کردن دارد و راه و روش فیلمساز در به تصویر کشیدن زندگی قهرمان فیلم قابل توجه است. ضمن اینکه یکی از بهترین بازی های نیکول کیدمن را نیز به تصویر می کشد.
برنده نخل طلای کن روز 24 مه و فیلم برنده بخش "نگاه ویژه" روز 23 مه اعلام خواهد شد.
امسال 18 فیلم در بخش مسابقه اصلی برای دریافت جایزه نخل طلایی رقابت می‌کنند که برنده آن 24 مه (3 خرداد) همراه برندگان دیگر جوایز معرفی می‌شود.
