سی و یک نما - هشتادمین دوره‌ی جشنواره فیلم ونیز به کار خود خاتمه داد و هیأت داوری جایزه‌ی شیر طلایی این دوره را به فیلم «بیچارگان» ساخته‌ی یورگوس لانتیموس اهدا کرد.
سی و یک نما - فهرست فیلم‌های بخش مسابقه هشتادمین دوره جشنواره ونیز معرفی شدند. فیلم افتتاحیه جشنواره «فرمانده/ Comandante» ساخته ادواردو دی آنجلیس، کارگردان ایتالیایی است. این فیلم جایگزین «چالشگران» ساخته لوکا گوادانینو شد. فیلم اختتامیه Society of the Snow” ساخته خوآن آنتونیو بایونا کارگردان اسپانیایی است.
سی و یک نما -«تل ماسه» با پنج برد در بخش های مختلف برنده بزرگ بفتای 2022 بود. «قدرت سگ» ساخته جین کمپیون برنده جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی بفتا شد.
سی و یک نما – هفتاد و دومین جشنواره فیلم برلین به صورت فیزیکی از امروز آغاز می شود و ام نایت شیامالان رهبری هیئت داوران اصلی مسابقه را بر عهده دارد. ریوسکه هاماگوچی نامزد اسکار نیز در میان داوران حضور دارد که هفته گذشته «ماشین من را بران» اولین فیلم ژاپنی نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم شد. هنگام اعلام نامزدهای اسکار، هاماگوچی سوار بر هواپیما عازم برلین بود و پس از فرود از نتایج نامزدها مطلع شد.
سی و یک نما - نامزدهای اسکار 2022 بالاخره رسید. لسلی جردن و تریسی الیس نامزدهای جایزه اسکار امسال را صبح سه شنبه اعلام کردند.
سی و یک نما - «قدرت سگ» ساخته جین کمپیون چهار جایزه اصلی چهل و دومین دوره جوایز سالانه فیلم حلقه منتقدان لندن را در روز یکشنبه دریافت کرد.
سی و یک نما - «تلماسه»، «قدرت سگ» در بخش اصلی، جزو نامزدهای جوایز بفتا امسال است و ویل اسمیت اولین جایزه بفتای خود را دریافت می کند.
سی و یک نما - هفتاد و نهمین دوره مراسم اهدای جوایز گلدن گلوب، بامداد امروز به وقت ایران بدون پخش تلویزیونی برگزار شد. فیلم «قهرمان» اصغر فرهادی در رقابت با همتای ژاپنی اش «ماشین مرا بران» برای بهترین فیلم خارجی‌زبان کم آورد.
سی و یک نما - «ماشین مرا بران» برنده بهترین فیلم از انجمن ملی منتقدان فیلم شد و همچنان به دریافت جایزه از گروه‌های منتقد ادامه می‌دهد. این انجمن روز شنبه برگزیدگان خود را اعلام کرد.
عادل متکلمی آذر / سی و یک نما – در درام ژاپنی «ماشین مرا بران» (Drive My Car) به کارگردانی ریوسوکی هاماگوچی، شخصیتی که دوست داشتنی و قابل اعتماد نیست، مستقیماً به دوربین نگاه می‌کند. او در صندلی عقب ماشینی کم نور نشسته و چشمان پر از احساسش می درخشد، و با کسی صحبت می کند که تماشاگر به او بسیار اهمیت می دهد. اما دوربین این مرد را در مرکز نگه داشته و تماشاگر را مجبور می کند به او خیره شده و صدای او را بشنود. هنگامی که شخصیت ها پرده چهارم حواس را می شکنند، اثر می تواند کمیک، انحرافی یا توطئه آمیز به نظر برسد. با این حال، این سکانس ما را به یک شوک همدلانه دعوت می کند، و اینچنین است که تماشاگر، حسی که پرده نازک حایل بین ما و دیگران را بر می اندازد و انسانیت شخصیت ها را بر ملا می کند را احساس می‌کند.
