تا کنون 11 رقیب بهترین بازیگر مرد در فهرست پیش‌بینی‌هایی اسکار حضور دارند. احتمال اینکه بازیگری دیگری به این فهرست اضافه شود، کم است. این فهرست اینگونه است:

کیلین مورفی - "اوپنهایمر"

لئوناردو دی کاپریو - "قاتلان ماه کامل"

جفری رایت - «داستان آمریکایی»

پل جیاماتی - "دارندگان"

کولمن دومینگو - "راستین"

بردلی کوپر - "استاد"

جیمی فاکس - "خاکسپاری"

نیکلاس کیج - "سناریوی رویایی"

خواکین فینیکس - "ناپلئون"

اندرو اسکات - "همه ما غریبه‌ها"

تئو یو - "زندگی‌‌های گذشته"

شکست دادن کیلین مورفی سخت خواهد بود. مورفی بازی بی‌نیازی در «اوپنهایمر» دارد و عملاً در تمام صحنه‌های 3 ساعته فیلم «اوپنهایمر» حضور دارد. هرر کسی که فیلم را دیده کار او را در نقش رابرت جی اوپنهایمر در فیلم نولان تحسین کرده است و از آن با تعبیر بازی بی عیب و نقصی یاد کرده است.

اما درباره عملکرد و بازی دی کاپریو در «قاتلان ماه کامل» زیاد حرف نمی‌زنند، زیرا او در فیلم مثل مورفی حضور همه‌گیر ندارد. او قبلا یک اسکار برده است. اگر کیفیت واقعاً عاملی برای برنده شدن در جوایز اسکار باشد، کار فوق‌العاده دی کاپریو در «قاتلان ماه کامل» ضربه بزرگی به طلای اسکار امسال خواهد بود.

هر موقع که موضوع استعداد بازیگری دی کاپریو مطرح شده، یا بیش از حد به آن پرداخته شده یا زیادی دست کم گرفته شده است، هیچ حد وسطی در این میان وجود ندارد. اگر قدرت ستاره یا ظاهر زیبا را برای لحظه‌ای فراموش کنیم، شکی نیست که دی کاپریو یکی از بااستعدادترین بازیگران نسل خودش است.

دی‌کاپریو به عنوان یک بازیگر در «قاتلان ماه کامل» شگفت‌انگیز است. دیوید ارلیش معتقد است که این بهترین بازی و اجرای حرفه‌ای او است، اما آیا می‌شود نقش او را در "گرگ وال استریت" از یاد برد؟ بازیگری در خون دی‌کاپریو است.

صرف نظر از هر نظرسنجی‌ای، بازی دی کاپریو در «قاتلان ماه کامل» در بین سه فیلم برتر او قرار دارد. در این فیلم، دی‌کاپریو و لیلی گلادستون رابطه کاملاً پیچیده‌ای دارند، پیوند بین یک زن اوسیج و مرد سفیدپوستی که تمام خانواده او را به قتل رسانده‌اند.

اما همانطور که طبیعت انسان راهی برای نزدیکی به یکدیگر پیدا می‌کند، دی‌کاپریو در نقش ارنست نیز رابطه‌ی عاشقانه دلپذیری را با مولی برقرار می‌کند. نمی‌شود او را دوست نداشت، زیرا هر حرکتش توسط عموی دیوانه و طمع‌کارش (با بازی رابرت دنیرو) کنترل می‌شود.

حتی تا انتها متوجه تأثیر کلی اتحادیه به هم ریخته بر روی ارنست و مولی نمی‌شوید. این‌ها به پیچیدگی‌های فیلم اضافه می‌کند و دی کاپریو این نقش را کاملاً عالی به اجرا در می‌آورد. او نه یک قهرمان و نه نوعی شرور تک بعدی است، بلکه یک سرسپردگی ساده‌لوحانه و منفعل دارد که کارهایش فقط باعث انزجار می‌شود.

البته همانطور که می‌دانیم، دی کاپریو قبلاً اسکار گرفته است، اما برای فیلم اشتباهی به نام "بازگشته". او در واقع سزاوار برنده شدن برای "قاتلان ماه کامل" است، این اجرا یکی از بهترین بازی‌های دوران حرفه‌ای اوست.