آن‌ها به ژولیت بینوش، رئیس هیئت داوران که پیش‌تر اعلام شده بود، می‌پیوندند. این جمع، جایزه نخل طلا را به یکی از ۲۱ فیلم بخش اصلی مسابقه و همچنین جوایز گرندپری، جایزه هیئت داوران، بهترین کارگردان، بهترین بازیگر زن و بهترین بازیگر مرد اهدا خواهند کرد.

هالی بری، بازیگر و فیلمساز آمریکایی، نخستین زن آفریقایی-آمریکایی بود که برای بازی در فیلم «ضیافت هیولا» (Monster’s Ball) ساخته مارک فورستر (۲۰۰۲)، جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد.

او که بین فیلم‌های پرفروش و تولیدات مستقل رفت و آمد داشته، در فیلم‌هایی چون «تب جنگل» (Jungle Fever) (۱۹۹۱)، «معرفی دوروتی دندریج» (Introducing Dorothy Dandridge) (۱۹۹۹)، «مردان ایکس» (X-Men) (۱۹۹۹)، «اره‌ماهی» (Swordfish) (۲۰۰۲)، «روزی دیگر بمیر» (Die Another Day) (۲۰۰۳)، «گوتیکا» (Gothika) (۲۰۰۳)، «فرانکی و آلیس» (Frankie & Alice) (۲۰۱۱)، «اطلس ابر» (Cloud Atlas) (۲۰۱۲)، «کینگزمن: محفل طلایی» (Kingsman: The Golden Circle) (۲۰۱۷) و «جان ویک: پارابلوم» (John Wick Parabellum) (۲۰۱۹) به ایفای نقش پرداخته است.

او در سال ۲۰۲۰ نخستین فیلم خود با عنوان «زخمی» (Bruised) را کارگردانی کرد. او همچنین تهیه‌کننده است و در تهیه برخی از فیلم‌هایی که در آن‌ها بازی کرده، از جمله جدیدترین آن‌ها، فیلم «هرگز رهایم نکن» (Never Let Go) ساخته الکساندر آژا (۲۰۲۴)، مشارکت داشته است.

پایال کاپادیا، کارگردان و فیلمنامه‌نویس هندی، سال گذشته برای نخستین فیلم خود با عنوان «تمام آنچه به عنوان نور تصور می‌کنیم» (All We Imagine As Light)، جایزه گرندپری جشنواره کن را از آن خود کرد. او در دوران اقامتش در بخش «La Résidence de La Cinéfondation» جشنواره در سال ۲۰۱۹، روی این اثر که ادای دینی به دوستی در شهر بمبئی است، کار کرد. این فیلم پس از ۳۰ سال، هند را بار دیگر به بخش مسابقه کن بازگرداند.

آلبا رورواکر، بازیگر ایتالیایی، چهره‌ای آشنا در کن است و در فیلم‌هایی چون «من عشق هستم» (I am Love) ساخته لوکا گوادانینو، «تنهایی اعداد اول» (The Solitude of Prime Numbers) ساخته ساوریو کوستانزو، «زیبای خفته» (Dormant Beauty) ساخته مارکو بلوکیو و «باکره سوگندخورده» (Sworn Virgin) ساخته لورا بیسپوری به ایفای نقش پرداخته است.

او چندین فیلم را در بخش مسابقه کن به نمایش گذاشته است، به ویژه آثاری که با خواهرش، آلیس رورواکر کارگردانی کرده است، از جمله «شگفتی‌ها» (The Wonders) (برنده جایزه بزرگ ۲۰۱۴)، «شاد مثل لازارو» (Happy as Lazzaro) (برنده مشترک جایزه بهترین فیلمنامه ۲۰۱۸) و «کیمرا» (La Chimera) (۲۰۲۳)؛ و همچنین فیلم‌های «قصه قصه‌ها» (Tale of Tales) (۲۰۱۴) ساخته متئو گارونه و «سه طبقه» (Tre Piani) (۲۰۲۰) ساخته نانی مورتی.

لیلا سلیمانی، نویسنده مراکشی، در محافل سینمایی بیشتر برای دومین رمان خود با عنوان «لالایی» (Lullaby) شناخته می‌شود که در سال ۲۰۱۶ برنده جایزه گنکور شد و در سال ۲۰۱۹ با بازی کارین ویارد و لیلا بختی به سینما اقتباس شد.

دیودو حمادی، کارگردان، مستندساز و تهیه‌کننده اهل کنگو، مستند خود با عنوان «کینشاسا به پایین دست» (Downstream to Kinshasa) را در بخش انتخاب رسمی جشنواره در سال ۲۰۲۰ به نمایش گذاشت. او در حال حاضر روی سریال «میلیمو، ارواح سرگردان کینشاسا» (Milimo, les âmes errantes de Kinshasa) کار می‌کند که تهیه‌کنندگی و کارگردانی آن را برای کانال پلاس بر عهده دارد، و همچنین روی فیلم بلند بعدی خود با عنوان «زندگی یک راه‌آهن است» (La Vie est un chemin de fer).

هونگ سانگسو، کارگردان و فیلمنامه‌نویس اهل کره جنوبی، چهره‌ای شناخته شده در کن است که چهار فیلم او در بخش مسابقه به نمایش درآمده است: «زن آینده مرد است» (Woman Is the Future of Man) (۲۰۰۴)، «داستان سینما» (Tale of Cinema) (۲۰۰۵)، «در کشوری دیگر» (In Another Country) (۲۰۱۲)، «روز بعد» (The Day After) (۲۰۱۷)، و چهار فیلم او در بخش نوعی نگاه به نمایش درآمده است: «قدرت استان کانگ‌وون» (The Power of Kangkwon Province) (۱۹۹۸)، «باکره‌ای که توسط مجردها لخت شد» (Virgin Stripped Bare by Her Bachelors) (۲۰۰۰)، «هاهاها» (Hahaha) (۲۰۱۰) که جایزه نوعی نگاه را برای او به ارمغان آورد، و «روزی که او رسید» (The Day He Arrives) (۲۰۱۱).

کارلوس ریگاداس، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده مکزیکی، برای نخستین فیلم خود با عنوان «ژاپن» (Japón)، جایزه ویژه دوربین طلایی را دریافت کرد و با دومین فیلم بلند خود، «نبرد در بهشت» (Battle in Heaven)، وارد بخش مسابقه شد و در سال ۲۰۰۷ با فیلم «نور خاموش» (Silent Light) به جشنواره بازگشت و جایزه هیئت داوران (به طور مشترک) را از آن خود کرد. او سپس در سال ۲۰۱۴ برای فیلم «پس از تاریکی روشنایی» (Post Tenebras Lux)، جایزه بهترین کارگردان را دریافت کرد.

جرمی استرانگ، بازیگر آمریکایی، سال گذشته در کن برای ایفای نقش روی کوهن در فیلم «شاگرد» (The Apprentice) حضور داشت که برای او نامزدی جوایز اسکار، گلدن گلوب و بفتا را به همراه داشت. در همان سال، او با نمایش «دشمن مردم» (An Enemy Of The People) به برادوی بازگشت و برای آن جایزه تونی بهترین بازیگر مرد در یک نمایش را دریافت کرد.

از جمله آثار سینمایی پیشین او می‌توان به فیلم‌های «محاکمه شیکاگو هفت» (The Trial of the Chicago 7) ساخته آرون سورکین، «رکود بزرگ» (The Big Short) ساخته آدام مک‌کی، «زمان آرماگدون» (Armageddon Time) ساخته جیمز گری، «سی دقیقه بامداد» (Zero Dark Thirty) ساخته کاترین بیگلو و «لینکلن» (Lincoln) ساخته استیون اسپیلبرگ اشاره کرد. جرمی استرانگ برای ایفای نقش به‌یادماندنی کندال روی در سریال پرطرفدار «وراثت» (Succession) از شبکه اچ‌بی‌او، جوایز امی، گلدن گلوب و انتخاب منتقدان را از آن خود کرده است. او به زودی در فیلم بیوگرافی بروس اسپرینگستین با عنوان «مرا از هیچ‌کجا رها کن» (Deliver Me From Nowhere) به کارگردانی اسکات کوپر که اواخر سال ۲۰۲۵ منتشر خواهد شد، به ایفای نقش خواهد پرداخت.