روح‌های سرد (Cold Souls) ۲۰۰۹

فیلم روح‌های سرد درامی کمدی به کارگردانی سوفی بارت است. که در آن پل جاماتی نقش خودِ تخیلی‌اش را بازی می‌کند: بازیگری که تصمیم می‌گیرد از خدمات یک شرکت برای فریز کردنِ روح‌اش استفاده کند. ماجرا وقتی پیچیده می‌شود که در جریان قاچاق روح‌های فریزشده، روحِ جاماتی گم می‌شود. بعدتر مشخص می‌شود که روحِ او در سن‌پترزبورگ است.

آیا آن مرد قد بلند خوشحاله؟: گفتگوی متحرک با نوام چامسکی (Is the Man Who Is Tall Happy?: An Animated Conversation with Noam Chomsky) ۲۰۱۳

این فیلم مستندی انیمیشنی محصول فرانسه مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها با زبان‌شناس، فیلسوف و یکی از فعالان صنعت انیمیشن‌های نقاشی شده، نوام چامسکی دانشمند آمریکایی است که در 7 دسامبر 1928 متولد شده است. این فیلم را مایکل گاندری کارگردانی کرده است. این مستند موفق شده است امتیاز ۷.۱ را از سایت معتبر IMDB کسب نماید.

شیگاتسو نو ناگای یوم (شکوفه‌های تابستان) (Shigatsu no Nagai Yume [Summer Blooms]) ۲۰۱۷

این فیلم زیبا به کارگردانی ریوتارا ناکاگاوا ساخته شده است که رابطه یک دانش آموز و معلم را بعد از سال‌ها اتمام آموزش و تحصیل روایت می‌کند. در این فیلم به مباحث خودکشی، غم و اندوه، سو استفاده از عشق پرداخته شده و این موضوعات باعث تصاویر کندی در فیلم شده است و می‌توانید از احساسات شخصیت‌ها لذت ببرید. کلوزآپ‌ها، صمیمیت زیادی را به داستان وارد می‌کند و استفاده از نور طبیعی و نرم، فضایی رویایی و مالیخولیایی را ایجاد می‌کند که در آن شخصیت‌ها می‌توانند بار احساسی خود را به نمایش بگذارند.

ترکیب عالی از دست، خانه، یا افراد تصاویر متعادلی را برای ایجاد حس بهم‌پیوستگی و بین شخصیت‌ها ایجاد کرده است. همچنانکه روایت داستان بر روی مردم و تلاش آنها برای همزیستی متمرکز است، دوربین نیز کاملاً به معنای واقعی کلمه انسان‌ها را در وسط کادر قرار می‌دهد، خواه یک نفر باشد یا دو نفر در کنار هم. همه اینها با دقت طراحی شده‌اند تا روایتی ظریف ایجاد کنند. غم و اندوه، سرنوشت شخصیت‌ها را به هم گره می‌زند و فیلمبرداری و کارگردانی غم و اندوه را با قاب‌بندی و حرکت دوربین به خوبی در خدمت روایت در می‌آورد.

کویانیس کاتسی: زندگی بدون توازن (Koyaanisqatsi) ۱۹۸۲

فیلمی در ژانر مستند به کارگردانی گادفری رجیو که در سال ۲۰۱۵ بی‌بی‌سی طی نظرسنجی از ۶۲ منتقد فیلم، فهرستی از صد فیلم برتر سینمای آمریکا را تدوین و منتشر کرد که این فیلم در رده ۶۹ قرار داشت.

«کویانیس‌قاتسی» فیلمی غیرروایی و نامتعارف است که فرم جدیدی را ابداع کرده و در اوج ادغام آن با محتواست. فیلم بعد از سه دهه تازه‌تر از زمان ساخت خود به نظر می‌رسد. تجربه‌ای عمیق و متفاوت در هنر سینما و بهترین در نوع خود. اثر تحسین برانگیز گادفری رجیو بداعت، پیچیدگی و تاثیر نه از طریق احساسی کردن زائد بلکه از طریق فرم را در عالی‌ترین حد خود داراست.

و مادرت را هم (Y Tu Mamá También) ۲۰۰۱

آلفونسو کوآرون در «و مادرت را هم» دست به ریسک بزرگی زده است و نگاهی که به زندگی شخصیت‌هایش داشته باعث شده تمام مدت زمان فیلم را روی مرزی بسیار باریک بگذراند. مرزی که در یک سویش نگاهی جدی و قضاوت‌گر حاکم است و در سوی دیگر ابتذال و استفادهٔ ابزاری از همهٔ آن موضوعاتی که قرار است موشکافی شوند و تصویری از زندگی ارائه دهند که برای انسان‌هایی در سنین خاص و در شرایط و موقعیت خاص رخ می‌دهد.

دو دوست قدیمی "تنوچ" و "جولیو" در یک عروسی خانوادگی با "لوئیزا کورتز" همسر پسرعموی "تنوچ" که به تازگی از اسپانیا به آنجا آمده‌اند آشنا می‌شوند. آنها برای تحت تاثیر قرار دادن "لوئیزا" به او می‌گویند که او را به سفری زیبا خواهند برد.

سوارکار نهنگ (Whale Rider) ۲۰۰۲

فیلم درامی به کارگردانی نیکی کارو است که موفق شد در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازیِ کیشا کاستل-هیوز، نامزد جایزه اسکار شود.

فیلم نهنگ سوار محصول مشترک نیوزلند و آلمان در زمان اکران خود با اقبال نسبی گیشه همراه شده و در چندین کشور به اکران در می‌آید و نامزد در چندین فستیوال جهانی و گرفتن چند جایزه ماحصل این فیلم است. فیلم براساس رمانی به همین نام به نویسندگی ويتي ايهي‌مائرا به روی پرده نقره ای راه می‌یابد. فیلم درباره قبیله وانگارا از نیوزلند است که رسم برآن است که فرزند اول رییس قبیله به‌عنوان رهبر بعدی قبیله انتخاب می‌شود اما با به‌دنیا آمدن فرزند دختر رییس قبیله و مرگ دوقلوی پسر قبیله رییس قبیله رهبر بعدی را از بین سایر پسرای قبیله جستجو می‌کند.

فیلی که ساکن نشسته ‌است (An Elephant Sitting Still‎) ۲۰۱۸

فیلم درامی که تنها ساختهٔ بلند نویسندهٔ چینی هو بو است. هو بو پس از اتمام ساخت این فیلم خودکشی کرد. گفته می‌شود در یک شهر شمالی ایالت منزولی در چین، یک فیل وجود دارد که به‌راحتی می‌نشیند و جهان را به هیچ حساب می‌کند. این داستان ارتباط تعدادی از انسان‌های پیشکسوت این جامعه با یکدیگر را به تصویر می‌کشد. ارتباطی که سرشار از خودپسندی و خودخواهی که سراسر جامعه را نیز در بر گرفته است.

فضای فیلم در یک شهر صنعتی در شمال چین است که نه‌تنها روبه‌زوال است، بلکه ظاهرا به یک حالت ایستایی و رکود رسیده است. فیلم مسیر چهار شخصیت را در طول یک روز به یکدیگر گره می‌زند.

سعادت (Bliss) 2019

فیلمی سورئال است با بازی دورا مدیسون برج و داستان یک نقاش زبردست را روایت می‌کند که برای تکمیل شاهکارش به هرچیزی رو می‌کند، از مواد گرفته تا سکس و قتل. این فیلم یک شوک بی توقف از خون، موسیقی سنگین و البته رنگ آمیزی است. بارزترین ویژگی فیلم رنگ آن است. کارگردان فیلم جو بگوس در هنگام استفاده از رنگ‌های بنفش، سرخابی، قرمز، صورتی و بنفشه هیچ هماهنگی ندارد. وقتی شخصیت فیلم بیشتر از واقعیت دور می‌شود، فیلم در این سکانس‌ها با رنگ بندی بین گرم و سرد قرار می‌گیرند و یک پالت رنگی نسبتاً منحصر به فرد و ناخوشایند ایجاد می‌کند و خود را محکم‌تر نشان می‌دهد.

ملاقات در پایان دنیا (Encounters at the End of the World) ۲۰۰۷

ورنر هرتزوگ یکی از خیال‌پردازان بزرگ سینمای مدرن، به قطب جنوب سفر می‌کند، او چشم‌اندازهای زیبایی را در این فیلم 99 دقیقه‌ای به تصویر کشیده که کمتر کسی در دنیا ممکن است تاکنون دیده باشد. یک جور دیوانگی که ظاهراً کارگردان با موضوعاتی که انتخاب می‌کند، در آن شریک است.

فیلم‌برداری فیلم‌های او اصلاً آسان نیست، زیرا دورافتاده‌ترین نقاط زمین را برای گفتن داستان‌هایش – یا ثبت زندگی واقعی – انتخاب می‌کند. هنگامی که ورنر هرتزوگ مشغول تدوین فیلم مستند «مرد گریزلی» بود، بخش‌هایی از یک فیلم که در قطب جنوب فیلمبرداری شده بود به دستش رسید و همان انگیزه سفر او به قطب و ساختن مستند «رویارویی در انتهای جهان » شد.

کنگره (The Congress‎) ۲۰۱۳

فیلمی انیمیشن در ژانر درام و علمی–تخیلی به کارگردانی آری فولمن که از بازیگران آن می‌توان به رابین رایت اشاره کرد. در این انیمیشن «رابین رایت» نقش رابین رایت را بازی می‌کند، بازیگر زنی که تا جایی که به زندگی حرفه‌ای‌اش مربوط است کم کم به آخر خط نزدیک می‌شود. بعد از چند دهه انتخاب‌های بد، مدیر برنامه‌های او اَل (هاروی کیتل) رایت را متقاعد می‌کند تنها پیشنهاد مطرح‌شده را قبول کند، یعنی فروختن حق استفاده از تصویر دیجیتالی‌اش به مدت دو دهه به مدیر استودیوهای میراماونت (دنی هیوستون).

عناصر فیلم از همان ابتدا به خوبی روی هم می‌لغزند و با هم ترکیب می‌شوند، از هجو فیلم درباره فیلمسازی استودیویی هالیوود گرفته تا چند دهه بعد وقتی که رایت بایستی در کنگره‌ای که در عنوان فیلم به آن اشاره شده شرکت کند تا مجدداً درباره قراردادش به مذاکره بنشیند. از اینجا به بعد ما به آرامی داخل دنیای انیمیشنی می‌شویم که به وسیله مواد مخدری که به‌راحتی در اختیار شخصیت‌ها قرار می‌گیرد به وجود می‌ آید و شبیه به جهنمی شبیه‌سازی شده است؛ جایی که نظریه‌ وانموده‌ها و شبیه‌سازی بودریار پیش‌بینی کرده‌اند که “دیگر جای شکنجه نخواهد بود، جایی برای پیچش زیرکانه و شریرانه و طفره روانه معنا و واقعیت”.