منابع نزدیک به این بازیگر می گویند که او در آرامش و در خواب در خانه خودش درگذشته است.

از بهترین فیلم‌های او می‌توان به بازی در شخصیت اصلی سریال‌های علمی تخیلی «جهش کوانتومی»، «ایر فورس وان» و فیلم‌های «تلماسه» و «مخمل آبی» دیوید لینچ اشاره کرد.

استوکول که با نام رابرت دین استاکول در مارس 1936 به دنیا آمد، کار خود را به عنوان یک بازیگر (بازیگر کودک) با قراردادی با مترو-گلدوین-مایر آغاز کرد. اولین حضور شناخته شده او در فیلم «دره تصمیم» در سال 1945 بود. فیلم های بعدی او «لنگرها را بکشید» و «سال های سبز» بودند.

مسلماً، بزرگترین نقش استاکول در نقش دریاسالار «آل کالاویچی» در سریال علمی «جهش کوانتومی» NBC بود که به مدت پنج فصل بین سال‌های 1989 و 1993 پخش شد. فیزیکدانی که درگیر آزمایشات فضا زمان بود.

این نقش نامزدی چندین جایزه امی و گلدن گلوب را برای استاکول در پی داشت تا اینکه با برنده شدن در گلدن گلوب سال 1990 برای «بهترین بازیگر نقش مکمل در سریال، مینی سریال یا فیلم سینمایی ساخته شده برای تلویزیون» ادامه داشت. استاکول در 29 فوریه 1992 در پیاده روی مشاهیر هالیوود یک ستاره دریافت کرد.

استاکول در سال 1988 برای فیلم «ازدواج با گروه تبهکاران» نامزد اسکار بازیگر نقش مکمل شد. قبل از آن او دو بار در سال‌های 1959 و 1962 در جشنواره فیلم کن به عنوان بهترین بازیگر مرد انتخاب شده بود. اولین مورد برای «اجبار» بود که در آن استاکول نقشی را که قبلاً در برادوی بازی کرده بود تکرار کرد.

استوکول در اوج شهرت از حرفه بازیگری خود کناره گیری کرد. در دهه 1960، او به یک گروه هیپی پیوست و در برنامه‌های عاشقانه شرکت کرد. در اوایل دهه 1980، پس از اینکه به خاطر شروع مجدد حرفه بازیگری خود دچار افسردگی شد، استوکول مجوز ملکی گرفت و از هالیوود نقل مکان کرد. ظاهراً هری دین استانتون او را متقاعد کرد که برگردد و دوباره تلاش کند.

آنچه پس از آن نقش‌آفرینی کرد در برخی از فیلم‌های تعیین‌کننده آن دوران بود. از جمله «پاریس، تگزاس» ویم وندرس، «زندگی و مردن در لس آنجلس»، «باران ساز»، «بازیگر» ساخته رابرت آلتمن، «ازدواج با گروه تبهکاران» و دو فیلم لینچ.

در ادامه او نقش‌های تکراری‌ای را در مجموعه‌های «ناوبر فضایی گالاکتیکا» و «The Tony Danza Show» بازی کرد.