فیلم سینمایی "زمانی برای مردن نیست" یک پایان درست برای شخصیتی است که شش دهه با سری فیلم های "جیمزباند" جان گرفت و مخاطبین او نیز همواره مشتاق دوباره و دوباره دیدنش بودند، حتی وقتی که بازیگرش را نمی پسندیدند و مناسب کارآکتر جیمزباند نمی دانستند.

جیمزباند با "شون کانری" تثبیت و با "دنیل کریگ" در اوج و مقتدرانه ماندگار شد.

و این کارآکتر معروف تاریخ سینما، همیشه مدیون دنیل کریگ با بازی فوق العاده و متعهدانه اش در "زمانی برای مردن نیست" خواهد بود.

از خستگی چهره، تمایل به یک زندگی عادی، عشق واقعی و نه هوسرانی تا گذر عمری که غرور برتربودن را در او کشته تا جایی که حتی نیازی به کد 007 هم ندارد و به راحتی از آن می گذرد. جیمزباندی که می خواهد بازنشسته باشد و بازنشسته بماند.

او حالا فقط "جیمز" است و در نهایت "باند"، اما دیگر روی اسمش در زمانی برای مردن نیست، هیچ تاکیدی ندارد.

حس نیاز به خانواده و آرامش، چیزی که همیشه از او دریغ شده بود را حالا در او می یابیم، گویی حتی قهرمان های خیالی هم نیاز به زندگی دارند و....