مارگولیس پس از یک بیماری کوتاه در بیمارستان مونت سینا در شهر نیویورک درگذشت. همسرش ژاکلین و پسرش مورگان کنار بالین او بودند.
مارگولیس زمانی خود را «بازیگر مسافر» توصیف می‌کرد، مارگولیس که از سال ۱۹۵۹ وارد دنیای سینما شد، پس از نقل مکان به نیویورک، زیر نظر استلا آدلر تحصیل و کار خود را روی صحنه آغاز کرد.
در «بریکینگ بد»، سالامانکا یک قاچاقچی سابق مواد مخدر بود که فقط از طریق استفاده از زنگ برنجی متصل به ویلچر خود ارتباط برقرار می‌کرد و در نهایت به شکلی دراماتیک مرد. او در سال 2012 نامزد دریافت جایزه امی برای بهترین بازیگر مهمان در یک سریال درام شد.
او در نوع خود بی‌نظیر بود. رابرت کولکر، مدیر برنامه‌های مارگولیس، در بیانیه‌ای گفت: «ما دیگر مانند او را نخواهیم دید. او یک بازیگر ارزشمند و یک دوست مادام‌العمر بود. من خوش شانس بودم که او را شناختم.»
او در ۶۵ فیلم سینمایی بازی کرده است از جمله «صورت‌زخمی»، «فتح بهشت»، «ایس‌ونچورا»، «قدرت مطلق»، «رابطۀ توماس کراون»، «مرثیه‌ای برای یک رویا»، «هانیبال»، «چشمه»، «قوی سیاه»، «نوح»، «کشتی‌گیر»، «بی‌باک»، «پی»، «انجمن پنبه»، «ایس ونچورا: کارآگاه حیوانات»، «فضای مرکزی» و «درۀ استخوان‌ها».
او همچنین در ۴۲ سریال نیز نقش‌آفرینی کرده از جمله «پیشتازان فضا»، «کلمبو»، «نظم و قانون»، «کالیفرنیکیشن»، «میلدرد پیرس»، «گاتهام» و «لیست سیاه».
