هر چهار فیلم زندگینامۀ بیتلز—که هریک بر یکی از اعضای گروه متمرکز است—در آوریل ۲۰۲۸ در سینماها اکران خواهند شد.
سم مندس، کارگردان این پروژه، روز دوشنبه در مراسم سینماکان ۲۰۲۵ (CinemaCon 2025) در لاس‌وگاس به حاضران گفت: «بیتلز دید من را نسبت به موسیقی تغییر داد و سال‌هاست که تلاش می‌کنم فیلمی در موردشان بسازم.»
به نظر می‌رسد این «جادهٔ طولانی و پیچ‌درپیچ» در آوریل ۲۰۲۸ به مقصد خواهد رسید؛ چراکه این کارگردان فیلم‌های «جیمز باند» و «زیبای آمریکایی» تأیید کرد که چهار فیلم زندگینامۀ مربوط به چهار عضوِ «چهار شگفت‌انگیز» (Fab Four) ساخته خواهد شد، یکی برای هر عضو.
مندس برای به تصویر کشیدن آنچه خود «مهم‌ترین گروه موسیقی تمام دوران» خوانده، سراغ چهره‌های محبوب هالیوودی رفته است: پل مسکال در نقش پل مک‌کارتنی، هریس دیکینسون در نقش جان لنون، بری کیوگان در نقش رینگو استار و جوزف کوین در نقش جورج هریسون.
این برندۀ اسکار با بیان اینکه داستان «برای یک فیلم بیش از حد بزرگ است» و به شکل سریال تلویزیونی هم جواب نمی‌دهد، افزود: «ما تنها دربارۀ بیتلز یک فیلم نمی‌سازیم، بلکه چهار فیلم می‌سازیم. شاید این فرصتی باشد که بتوانیم آنها را اندکی عمیق‌تر درک کنیم.»
طبق گفتهٔ مندس، تام راثمن، رئیس شرکت سونی که تهیه‌کنندگی این فیلم‌ها را برعهده دارد، از آنها با نام «نخستین تجربهٔ سینمایی مناسبِ تماشای پشت سر هم» یاد کرده است.
این نخستین بار است که شرکت اپل (صاحب امتیاز آثار ضبط‌شدۀ بیتلز) و دو عضوِ زندهٔ این گروه—مک‌کارتنی و استار—حق استفاده از داستان‌هایشان را برای ساخت اثری سینمایی واگذار می‌کنند.
رینگو استار ۸۴ ساله در گفت‌وگویی با مجلۀ پیپل (People) گفت که «هیجان‌زده است ببیند [مندس] با 'جنون ساخت همزمان چهار فیلم' چه خواهد کرد … در فیلم من، بیتلز در زمان پیوستنم حضور خواهند داشت و در فیلم پل هم همین‌طور. همگی آن‌جا خواهیم بود.»
ستاره‌های «بیتلز: یک رویداد سینمایی چهار فیلمه» در مراسم سالانۀ صنعت هالیوود روی صحنه آمدند و همگی لباس مشکی پوشیده بودند. سپس دیکینسون، کیوگان، مسکال و کوین، بخشی از ترانۀ «Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band» را با هم خواندند: «بودن اینجا فوق‌العاده است، قطعاً هیجان‌انگیز است، شما تماشاگران دوست‌داشتنی‌ای هستید، دوست داریم شما را با خودمان به خانه ببریم.»
مندس در ادامه برای حاضران توضیح داد: «باید راهی وجود می‌داشت که این داستان حماسی را به نسل جدید منتقل کنیم. می‌توانم به شما اطمینان بدهم که هنوز چیزهای زیادی برای کشف باقی مانده و فکر می‌کنیم راهی برای این کار پیدا کرده‌ایم.»
ماهِ‌ها بود که شایعاتی دربارۀ بازیگران نقش اعضای گروه شنیده می‌شد؛ مخصوصاً بعد از اینکه ریدلی اسکات، کارگردان «گلادیاتور ۲»، ظاهراً در دسامبر به‌شکل ناخواسته افشا کرد که پل مسکال در نقش مک‌کارتنی بازی خواهد کرد. هریس دیکینسون نیز بارها از مواجهه با گمانه‌زنی‌ها مبنی بر بازی در نقش جان لنون طفره رفته بود و در گفت‌وگویی اظهار کرده بود که این کار می‌تواند «فرصتی فوق‌العاده» باشد.
با این حال، انتقاداتی هم مطرح شده است که چرا چهار بازیگری که هیچ‌یک لهجۀ لیورپولی ندارند (و دو نفرشان هم ایرلندی‌اند)، قرار است نقش فرزندان مشهور لیورپول را بازی کنند.
ایمی-لی شاو در شبکۀ اجتماعی «بلوسکای» نوشت: «خدا را شکر که هیچ‌کدامشان از قبل به داشتن یک لهجۀ افتضاح لیورپولی معروف نیستند، درست می‌گم؟!» و این جمله را در اشاره به تقلید نه‌چندان دقیق لهجۀ لیورپولی توسط بری کیوگان در فیلم «سالتبرن» مطرح کرد.
آیدن برن نیز گفت که بیتلز گروهی شگفت‌انگیز بودند، اما «اگر این فیلم‌ها زاویۀ جدید و واقعاً شگفتی نداشته باشند، فقط باعث می‌شوند همه متوجه شوند که ادای درست لهجۀ لیورپولی خیلی سخت است.»
پیتر بردشاو، منتقد فیلم گاردین، هم به این بحث پیوست و نوشت که غیبت بازیگرانی از منطقۀ مرزیساید (محدودۀ اطراف لیورپول) «ممکن است مشکل‌ساز شود.»
همچنین، برخی به سن بازیگران خرده گرفته‌اند—مثلاً پل مسکال ۲۹ ساله است، درحالی‌که شخصیت مک‌کارتنی هنگام فروپاشی گروه ۲۷ سال داشت—و همچنین به فیزیک بدنی‌شان. یک کاربر به‌نام آیزاک باتلر نوشت: «بالاخره چهار فیلمی را می‌بینیم که به این پرسش پاسخ می‌دهد: 'اگر بیتلز سیکس‌پک داشتند چی می‌شد؟'»
