فیلم درام «پنج قطعه آسان» (Five Easy Pieces) محصول ۱۹۷۰ به کارگردانی باب رافلسون و نویسندگی کارول ایستمن (در نقش آدرین جویس) و رافلسون و با بازی جک نیکلسون، کارن بلک، سوزان آنسپاچ، لویس اسمیت و رالف ویت است. این فیلم داستان بابی دوپه، کارگر دکل نفتی در استان کرن، کالیفرنیا را روایت می‌کند که بیشتر اوقاتش را با دوست دختر پیشخدمتش رایت (کرن بلک)، که آرزو دارد آواز کانتری بخواند می‌گذراند. وقتی بابی متوجه می‌شود که پدرش در حال مرگ است، به خانه خانوادگی‌اش در واشنگتن می‌رود تا پدرش را در آخرین لحظات زندگی اش ببیند و دوست دخترش را نیز همراه خود می‌برد.

این فیلم نامزد چهار جایزه اسکار و پنج جایزه گلدن گلوب شد و در سال 2000، در انتخاب سالانه به  25 فیلم سینمایی برتر اضافه شده و در فهرست ملی فیلم ایالات متحده آمریکا در کتابخانه کنگره جای گرفت که از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی مهم و قابل توجه تلقی می‌شوند و باید از آنها محافظت کرد.

بازیگران این فیلم جک نیکلسون در نقش رابرت "بابی" ارویکا دوپه، کارن بلک در نقش رایت دیپستو، سوزان آنسپاخ در نقش کاترین ون اوست، لویس اسمیت در نقش پارتیتا دوپه، رالف ویت در نقش کارل فیدلیو دوپه، بیلی "گرین" بوش در نقش التون، ایرنه دیلی در نقش سامیا گلاویا، تونی باسیل در نقش تری گروس، هلنا کالیانیوتس در نقش پالم آپوداکا، ویلیام چالی در نقش نیکلاس دوپیا، جان رایان در نقش اسپایسر،‌فانی فلگ در نقش استونی، مارلنا مک گوایر در نقش توینکی، سالی آن استراترز در نقش شرلی «بتی»، لورنا تایر در نقش پیشخدمت و ریچارد استال در نقش مهندس است.

صحنه های اولیه فیلم در کالیفرنیا فیلمبرداری شد، ولی بیشتر صحنه ها در شمال غربی اقیانوس آرام فیلمبرداری شد. فیلمبرداری عمدتاً در نزدیکی ویکتوریا، بریتیش کلمبیا، با فیلمبرداری اضافی در فلورانس و پورتلند، اورگان انجام شد. سکانس غذاخوری فیلم، که در آن رابرت یک پیشخدمت سرسخت را آزار می دهد، در امتداد بین ایالتی در نزدیکی یوجین، اورگان فیلمبرداری شد. جک نیکلسون برای آماده شدن برای نقشش، آموزش های پیانو را از پیانیست کنسرت لهستانی جوزف پاچولچیک آموزش دید.

در سال 2022، سالی استراترز فاش کرد که کارگردان باب رافلسون او را وادار کرد تا برهنه در صحنه فیلمبرداری برخلاف میلش ظاهر شود و وعده دروغینی داد که در قسمت نهایی برهنه ظاهر نخواهد شد.

این فیلم در سال 1970 در آمریکای شمالی 1.2 میلیون دلار فروش کرد و تا سال 1976 فیلم 8.9 میلیون دلار در آمریکای شمالی بود.

این فیلم با نقدهای مثبت روبرو شد. بر اساس 52 بررسی، با میانگین امتیاز 8.6/10، دارای 88٪ رتبه "تازه تایید شده" در جمع‌آوری بررسی آنلاین راتن تویمتوز است. همه منتقدان بیان می‌کنند: «سنگ محک مهم عصر جدید هالیوود، پنج قطعه آسان، پرتره‌ای ترسناک از مفهوم بیگانگی است که یکی از بهترین بازی‌های جک نیکلسون را به نمایش می‌گذارد.»

راجر ایبرت به فیلم چهار ستاره از چهار ستاره داده و آن را «یکی از بهترین فیلم‌های آمریکایی» توصیف کرده است، فیلمی که «به شاهکاری با شدت زیاد تبدیل می‌شود» که قوس شخصیت اصلی خود را توسعه می‌دهد. ایبرت بابی دوپیه را «یکی از فراموش نشدنی‌ترین شخصیت‌های فیلم‌های آمریکایی» خوانده است.

جان سایمون «پنج قطعه آسان» را  به دلیل پرمدعا و ساده‌سازی بیش از حد آن نقد کرد، اما گفت که اگر چیزی فیلم را از بی‌اهمیت بودن نجات می‌دهد، بازی‌ها، به‌ویژه بازی‌های کارن بلک، لویس اسمیت، و بیلی گرین بوش است.

در بررسی های سال 2022، نویسنده لهستانی یاچک سافرانوویچ این فیلم را "یکی از شاهکارهای عصر جدید هالیوود" خواند و به این نتیجه رسید که "بی عیب و نقص" است.