براسر در خارج از حوزه سینما نیز فعالیت‌های مختلفی از جمله حضور در مسابقه قهرمانی رالی پاریس-داکار، ورزش بابسلد یا همان سورتمه سُری و همینطور چتربازی داشت.

کلود براسر به دلیل قیافه زمخت و عبوس و همینطور چشم‌های سرزنده‌اش اغلب ایفاگر نقش‌های جدی در سینما بود. با این حال او به همان اندازه در کارهای کمیک مانند نقش پدر سوفی مارسو در فیلم «مهمانی» درخشان ظاهر شد.

از نکات زندگی این بازیگر فرانسوی این است که او فرزندخوانده نویسنده بزرگ دنیا ارنست همینگوی بود. براسر که پیش از شروع بازیگری ورزشکار بود و در ورزش بابسلد در المپیک زمستانی هم شرکت کرده بود به دلیل جراحت‌های متعدد از ورزش کنار رفت. او بعدها به شوخی می‌گفت آنقدر فلز در بدنش وجود دارد که می‌بایست به جای آرنولد شوارتزنگر او نقش ترمیناتور را بازی می‌کرد.

براسر در طول دوران زندگی‌اش با کارگردان‌های مطرح سینمای جهان از جمله ژان لوک گدار، ژان رنوار، مکس افولس و فرانسوا تروفو همکاری کرد او دو بار جایزه سزار را که معادل اسکار کشور فرانسه است نیز بدست آورد.

کلود براسر در فیلم «دانشجو و آقای هنری» محصول سال 2015 یکی از آخرین فیلم‌هایی که وی در آن نقش‌آفرینی کرده است.

از شاخص‌ترین فیلم‌های براسر می توان به «دسته جدا افتاده‌ها» ژان لوک گدار، «دختری زیبا مثل من» فرانسوا تروفو، «ژرمینال» ایو آلیگره و «چشمان بدون صورت» ژرژ فرانژو و فیلم‌هایی دیگری مانند «شوشو»، «بازیگران»، «کارآگاه»، «سینه‌های یخی»، «هفت گناه کبیره»، «مهمانی»، «مهمانی ۲» اشاره کرد.

در 15 ژوئن امسال، کلود براسر 84 سالگی‌اش را جشن گرفت. پسرش الكساندر، عکس بالایی را از پدرش گرفت و در استوری اینستاگرامش منتشر كرد. عکسی که در آن صمیمیت سینما ثبت شده است.