یوشیدا که متولد شهر فوکوی در مرکز ژاپن است، اولین فیلمش را با نام «روکودناشی» (به هیچ وجه خوب نیست) در سال ۱۹۶۰ پس از ورود به استودیوی فیلمسازی شوچیکو کارگردانی کرد همچنین او در این استودیو دستیار کارگردان یاسوجیرو اوزو و کینوشیتا کیسوکه بود.
یوشیدا سپس «آکیتسو اونسن» (آکیتسو چشمه) را کارگردانی کرد که داستانی عاشقانه را در طول جنگ جهانی دوم به تصویر می‌کشد. او به عنوان پرچمدار جنبش فیلم جدید در ژاپن همراه با کارگردانان دیگر شوچیکو، ناگیسا اوشیما و ماساهیرو شینودا، توجه ها را به خود جلب کرد.
یوشیدا پس از ترک استودیوی شوچیکو در سال ۱۹۶۶، به مسائل اجتماعی، سیاسی و جنسی در فیلم‌هایش مانند «اروس + کشتار» در سال ۱۹۷۰ و «کایگنری» (کودتا) در سال ۱۹۷۳ پرداخت.
از دیگر فیلم‌های یوشیدا می‌توان به «آراشی گا اوکا» (بلندی‌های بادگیر) در سال ۱۹۸۸ با الهام از رمان همنام امیلی برونته و «کاگامی نو اوناتاچی» (زنان در آینه) در سال ۲۰۰۲ که بمباران اتمی هیروشی ایالات متحده در سال ۱۹۴۵ را نشان می‌دهد، اشاره کرد. هر دو در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمدند.
