باب دیلن راک نواز، اشعار عاشقانهٔ راک اند رول روز را با اشعار ادبی و روشنفکرانهٔ کلاسیک در هم آمیخته است و در پدیدار شدن سبکی در موسیقی به نام راک بومی (Folk Rock) در اواسط دههٔ شصت تأثیرگذار بوده، به طوری که به شکسپیر هم‌نسلان خود شهرت یافته است. شکسپیر زمان ما به شکل باب دیلن ظهور کرده است و آیا اگر شکسپیر زنده بود جایزه نوبل ادبیات را دریافت نمی کرد؟ مسلما باید به شکسپیر و شکسپیرهای هر زمانی در هر کجا باشند و به هر هنری مشغول باشند جایزه داد و از آنها تقدیر کرد.
باب دیلن ۲۰۱۶مشهورترین جایزه ادبیات جهان را برای آفرینش بیانی تازه در ترانه‌سرایی آمریکا دریافت کرد. درست است که دیلن یکی از شانس های دریافت این جایزه بود اما با انتخاب شدنش پیام مهمتری را به جامعه ادبی و هنری مخابره کرد. پیامی که نشان از گسترده شدن مرزهای اثر ادبی دارد. حالا دیگر داستان و شعر و رمان تا ساحت ترانه و موسیقی و مستندنگاری نیز پیش رفته اند. البته جایزه سال پیش را هم از یاد نبرید که آن هم نوید این پیام را می داد. سال گذشته نیز برخلاف انتظارها جایزه نوبل ادبیات به یک مستندنگار رسید، سوتلانا الکسیویچ، آکادمی سوئد وی را به‌دلیل روایات چندصدایی، که مظهر محنت و شجاعت در روزگار معاصر ماست، شایستهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات دانستند. بله این راه و این تاثیر ادبیات در سایر ساحت ها تازه شروع شده است و باید منتظر اتفاقات خوب در سالهای بعد ماند که هنوز ابتدای راه است. و چه خوب باب دیلن، این شمایل اعتراض، خواننده خلاق و هنرمند جاودان در ترجیع بندی به حال و روز خودش اشاره کرده است: «آن وقت ها پیر بودم / حالا خیلی جوان تر از آن روزها هستم.»
به بهانه اهدای جایزه نوبل ادبیات به باب دیلن
کتاب "از هر ملواني كه خواستي بپرس" مجموعه ترانه هایی از لو رید، باب دیلن، دیوید یوئی، نیک کیو، رابرت پلنت، کاور ماسا و مابقی
نويسنده و مترجم: شهريار وقفي پور
ناشر: نيماژ
قطع كتاب: رقعي
نوبت چاپ: 1زمان چاپ: 1394
در پشت كتاب آمده است : اول هر كتابي بايد توضيح داد به خوانندگاني كه كتاب را خريده اند، يا وقتي گذاشته و مثلا از اين سر شهري بي در و دروازه كه تهرانش مي ناميم، به آن طرفش رفته اند (البته به حتم اصطلاحا چرا كه در و دروازه كه نباشد. اين سر و آن سري هم براي شهر نيست) و شايد صحبت هاي ناتمام علي الظاهر دوستي خسته كننده را تاب آورده اند كه آن را امانت بگيرند، يا شايد هم عرقريزان و كل سهميه ي آدرنالين يك ساله را ظرف ده دقيقه خرج كرده اند تا كتابي دل خواه را كش بروند كه به اشتباه يا به درستي يا از سر خوش اقبالي اين نصيب شان شده و حق خود مي دانند كه بدانند...
