آثار ارزشمند او به چندین زبان زنده دنیا ترجمه شده است و این از افتخارات مردم ایران زمین است که چنین نامدارانی را در خود پرورش داده است که از جای خالی سلوچ، کارنامه سپنج، روزگار سپری شده مردم سالخورده، روزگار کلنل، طریق بسمل شدن و سلوک بگوید.
اگرچه ما در نوشته های او، زندگی مردمان خراسان را در می یابیم اما رنج و مشقت مردمان شرق کشورمان را با تمام وجود از لا به لای همان کاغذها حس میکنیم. رنجی که برای فهمیدن آنان نیازی به بودن و در کنار آنان زیستن نیست. زیرا خلق فضایی که او ایجاد میکند همانند بودن و زندگی کردن در میان مردمان آن قسمت از کشور عزیزمان میباشد.
به وجود چنین نویسنده والایی افتخار میکنیم هنگامی که جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه را توسط دولت فرانسه دریافت کرد و برگزیده جایزه ادبی "یان میخالسکی" سوییس شد.
کلیدر، یک رمان عظیم روستایی است که استاد بیش از ۱۵سال از عمر شریفش را صرف نگارش آن کرده که حجیم‌ترین رمان فارسی به شمار می رود و شاید دیگر بار هرگز چنین کتابی با چنین زبانی فخیم و حماسی نوشته نشود.
کلیدر سرنوشت تراژدیک رعیت‌های ایرانی و قبایل چادرنشین را در دوره‌ای که سیاست زور حاکم است به تصویر می کشد و بر اساس حوادث واقعی نگاشته شده و آن را می‌توان نقطهٔ اوج رشته آثار پیشین دولت‌آبادی به حساب آورد، که اغلب آنان داستانهایی کوتاه از زندگی مردمان زجرکشیده و رنجور دهات خراسان است.کلیدر نقطهٔ عطفی در تاریخ ادبیات مدرن فارسی است.
همه اندوه و هرمان زندگی اش با مرگ عزیزانش، پدرش، مادرش، برادرانش نتوانست او را از نوشتن باز دارد. رسالت او نوشتن است و ابزار او قلم، یعنی چیزی که خداوند به آن قسم خورده است و مولا علی ( ع) فرموده اند" اندیشه های اندیشمندان به بلندای قدرت قلمشان میباشد" و او چنین است مردی از جنس اندیشه و قلم؛ آقای رمان ایران .
