همایون شجریان در چهل سالگی کارنامه‌ای دارد که می‌تواند مستقل از پدرش، مورد بررسی قرار گیرد و از این هم مهم‌تر، از معدود خوانندگانی باشد که مستقل از «سبک شجریان» می‌خواند. هرچند خودش بگوید: «به نظر من سایه چیز خوبی است، مخصوصاً سایه یک هنرمند بزرگ.»
همایون شجریان (۳۱ اردیبهشت ۱۳۵۴ مشهد) خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی و نوازندهٔ تنبک و کمانچه، در این سال‌ها تعداد زیادی اثر خلق کرده که بخشی از آنها مستقل و تعدادی‌شان همراه پدر بوده است. برخی با فروش و استقبال کم‌نظیر -بی‌نظیر اصطلاح درست‌تری است- روبه‌رو شده و برخی نه؛ آلبوم‌هایی توانسته او را چند گام در موسیقی و آوازش جلو ببرد و در این میان تعدادی هم آن‌قدر چیزی به زندگی هنری‌اش نیفزوده است.
او حالا یکی از پراقبال‌ترین خوانندگان موسیقی سنتی است و به دنبال کسب تجربه‌های جدید می‌رود. می‌توان او، صدا و آثارش را دوست داشت یا نداشت -مثل هر هنرمند دیگری- اما نمی‌توان او را نادیده گرفت.
او از سال ۱۳۷۰ به همراه محمدرضا شجریان در کنسرت‌های آمریکا، اروپا و ایران (با تنبک) همراهی کرد و از ۱۳۷۸ به بعد در صحنهٔ کنسرت‌ها به هم‌خوانی با پدرش پرداخت. اولین اثر با حضور او یاد ایام نام دارد که در آن اثر همایون شجریان تنبک نوازی را بر عهده داشته است. همایون شجریان کنسرت‌های بسیاری را با بزرگان موسیقی اجرا کرده و آثار زیادی را به همراه آنان در ایران و جهان منتشر کرده‌است که می‌توان به آلبوم کنسرت‌های «بی تو بسر نمی‌شود» و «فریاد» اشاره کرد که هردو اثر در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ نامزد دریافت جایزه گرمی شدند.
اولین آلبوم همایون شجریان تنهایی خوانندگی آن را بر عهده داشت «نسیم وصل» نام دارد که آهنگسازی آن را محمدجواد ضرابیان بر عهده داشته‌است در سال ۱۳۸۲ منتشر شد. این سرآغازی بود بر اجرای کنسرت‌ها و آلبوم‌های مستقل او. وی پس از آن در سال ۱۳۸۳ دو آلبوم شوق دوست و ناشکیبا را منتشر کرد و در سال ۱۳۸۴ نقش خیال را به آهنگسازی علی قمصری به بازار عرضه کرد که با استقبال فراوانی روبرو شد. پس از آن در مهر ماه ۱۳۸۵ آلبوم با ستاره‌ها که حاصل همکاری او با محمدجواد ضرابیان می‌باشد را به بازار عرضه کرد. در سال ۱۳۸۷ دو آلبوم قیژک کولی و خورشید آرزو را با همکاری گروه دستان منتشر کرد. او آب، نان، آواز را به آهنگسازی علی قمصری در سال ۱۳۸۸ و آلبوم شب جدایی را در سال ۱۳۸۹ منتشر کرد. در سال ۱۳۹۰ او آلبوم شوق نامه و ای جان جان بی‌من مرو را عرضه کرد. آلبوم شوق نامه به نوعی بازیابی تصانیف منسوب به عبدالقادر مراغه‌ای است که حاصل ۴ سال تلاش گروهی به سرپرستی محمدرضا درویشی است.
البته همایون شجریان تا سال ۱۳۸۸ پدرش را در اجراها همراهی می‌کرد. این دو مدت زمانی عضو گروه آوا بودند و در این دوران دو آلبوم غوغای عشق‌بازان و کنسرت محمدرضا شجریان و گروه آوا اجرا و به بازار عرضه شدند.
از سال ۱۳۸۸ به بعد آلبوم های "بی من مرو"، "اپرت سیمرغ"، "چه آتشها"، "نه فرشته ام، نه شیطان"، "آرایش غلیظ" و "مستور و مست" را به کارنامه خوانندگی اش افزوده است.
