اما قصه فقط این نیست.بیکاری و گرانی بیداد می کند اما دل عده ای را بیشتر از این دو فاصله ی طبقاتی است که می سوزاند.و در کنار آن اینکه ببینی که نقشی در فضاهای غیر معیشتی هم نداری.
وقتی ببینی شادی دوباره مثل دهه شصت نامش شده لهو و لعب.کنسرت شده فحشا و ....هم دلمان می لرزد این روزها ، هم تنمان و هم زمین.
باورتان می شود حتی پخش نشدن حضور "ناصر ملک مطیعی" در برنامه های شب یلدا تلویزیون هم قطره ای شد در آن لبریز شدن صبر ها که حالا یک عده بشوند ملعبه دست یک عده که هر چه هستند نه اصلاح طلبند و نه اصولگرا و نه ناراضی از گرانی. نه دنبال پایان حصر خانگی موسوی و کروبی اند و نه به دنبال براندازی دولت روحانی. نه طرفدار احمدی نژاد هستند و نه....
مردم گرسنه اند اما مردم ما در اوج گرسنگی هم برادر کشی نمی کنند.مردم ناراضی اند وقتی می بینند یک بازیگر پیشکسوت که اگر قتل هم مرتکب شده بود بعد از چهل سال حکم آزادی می گرفت ، چنین دچار سختگیری می شود. مردم عصبانی اند از عدم اکران "عصبانی نیستم" که نشان ندادنش تاثیری بسیار بیشتری دارد تا اکرانش. اتفاقا با گذشت زمان این فیلم به مردم اجازه می دهد تا خودشان قضاوت کنند که آیا "عصبانی نیستم" فیلم صادقی است یا خیر. مردم در تمام شرایط پای کشورشان ایستاده اند. تمام این سال ها .اما حالا عصبانی اند از اینکه انگارنقشی در کوچکترین تصمیم ها ندارند.مردم گرسنه اند و تحمل دولتی که به ظاهر اشرافی می آید ندارند. اما این مردم گرسنه پشت همین دولت ایستاده بودند تا چند وقت پیش، چون می دانستند گزینه ها برای انتخاب آنقدر نیست که بشود بهترین را از لا به لای آن برگزید.
این روزها، جنایت های عجیبی می شود که سابقه ندارد. برگرداندن ماشین آتش نشانی روی خودرو و له شدن یک پدر و پسر، کور کردن یک مامورنیروی انتظامی با تفنگ ساچمه ای ، کشتن یک مامور انتظامی دیگر در حومه اصفهان ومی سوزد دلمان وقتی سوپر استاری در اینستاگرامش به جای منع کردن این اتفاق ها پست می گذارد : "مواظب خودتون باشید". نمی گوید مواظب باشید که نیت خیر شما ملعبه نیت شر داعش مسلکان نشود ، رسما تشویق می کند اختشاش ها را، اما در لا به لای جملات شیرینش .
آنوقت فکر کنید در این وانفسا که همه نگرانیم و به هم نگاه می کنیم و می پرسیم : "مبادا بهای گرانی بپردازیم؟" بیاییم وبگوییم از کلید خوردن این فیلم و پایان تدوین آن فیلم. از اینکه کدام فیلم در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر شانس بیشتری دارد. بیاییم از "به وقت شام" بگوییم وقتی که شام نداریم.آن هم با مصیبت اختلال ها در اینستاگرام و تلگرام و فضای مجازی که از شاهراه های حیات یک سایت در فضای رسانه های غیر مکتوب محسوب می شود.
بنا بر این و با این درد دل ها، چند روزی اگر خبر مهمی در ورطه هنر نبود ما هم ساکت می شویم ، این روزها مملکت خبرهای خوبی ندارد
