دو : آغاز مناظره ها! هرکسی می تواند پای تلویزیون بنشیند (یا دراز بکشد) و حالش را ببرد. حرص و جوش آزاد! فحش آزاد! تخمه شکستن آزاد! تصمیم گیری آزاد! خنده آزاد! گریه آزاد!
سه : در هفته اخیر دو باربه سینما رفتم و هر دو بار رَکَب خوردم! "امتحان نهایی" بسیار پایین تر از پیش بینی ام بود اما "نقطه کور" ساخته مهدی گلستانه برخلاف آنچه تصور می کردم، ارزش تماشا دارد. سینماست و غافلگیری هایش! من درباره هر دو فیلم اشتباه کرده بودم!
چهار : این خارجکی ها چقدر چیپ و بی کلاس هستند! بیش از یک میلیون نفرشان در صفحه فیس بوک لیونل مسی، عکس دونفره او با سرکار خانم جولیا رابرتز را لایک کرده اند! کاش می شد به تمام این یک میلیون و خرده ای نفر ایمیل می دادیم و می گفتیم که: "دوره فیس بوک تمام شده! فیس بوک مال آدم های خز است"!
پنج : "دنیای بعد تو" بدون تردید برای گروه سون آلبوم قابل قبولی نیست. حیف...
شش : "نیمه شب اتفاق افتاد" ساخته تینا پاکروان را می توان یکبار برای قصه اش دید و ده بار برای حامد بهدادش! خوشحالم که در سیاسی ترین روزهای مملکت وارد شبکه نمایش خانگی شد تا لااقل چند ساعت اسباب آرامشم باشد!
هفت: حرف های آرش برهانی در برنامه "نود" تاثیرگذار و دوست داشتنی بود. آرش حالا یکی از اسطوره های مکتب استقلال است. بازیکنی که بامحبت بود، زیرآب کسی را نزد و مثل آقاها از این تیم خارج شد. با او بد تا کردند اما نه گلایه ای دارد و نه می خواهد تیمی که جوانی اش با آن سپری شد را به حاشیه ببرد.
هشت: چقدر مناسبت در هفته جدید: روز روانشناس، روز ملی خلیج فارس، روز پاسدار، روز کارگر، روز جانباز، روز آزادگان و روز معلم. کاش درباره یکی از این چند مناسبت، جمله ای برایمان بنویسید.
نه: عکس امیر جعفری در "شهرزاد-۲" را می بینم و اشتیاقم برای دیدن این سریال دوچندان می شود. خوش به حال خودم که با همین دلمشغولی ها احساس سعادت می کنم!
* هیچ چیزی از آرامش شما مهم تر نیست، حتی ندیدن مناظره ها!
على بحرينى_ ۱۳۷۵
