یادته عارف جون ، شماره چهارده پیراهن جدید تیم فوتبال هنر و ورزش به من رسیده بود و دقیقن یادم نیست یکی دوجلسه شایدم بیشتر بدون تو بازی کرده بودیم . البته تو خیلی قدیمی تر از من بودی و همیشه پای ثابت تمرین ، ولی اون یکی دوجلسه شایدم بیشتر رو نبودی . یه روز که اومدی ، آقای نائینی سرمربی تیم اومدن پیش من گفتن هومن جان عارف عاشق یوهان کرایفه که همیشه چهارده هلند رو میپوشیده . داشتی اونور ، کنار زمین قدم میزدی . نمیدونم خودت رو گرم میکردی یا منتظر من بودی . خلاصه با آقای نائینی اومدیم پیشت و پیراهن رو عوض کردیم . خیلی خوشحال شدی و با یه عشق خاصی از کرایف و از اینکه از کی شیفته این فوتبالیست شده بودی واسم گفتی ، منم کلی کیف کردم که انقد خوشحالت کردم چون چند وقت قبلش به خاطر یه پاس عرضی اشتباه من ، تو بازی کلی ازم دلخور شده بودی و جر و بحثمون شده بود و من قهر کرده بودم و جالبه که آخرشم یه جمله گفته بودی که تقریبا خنده مون گرفته بود گفتی : " من کلا یه بار به تو غر زدم توام همین یه بارو قهر کردی با ما؟؟!!! " ، ولی حل شد و بغل کردیم همو و بعد پیراهن اوضاع کلی عوض شد یه بارم پاس گل دادم بهت و دیگه کلی خوش گذشت و کلی رفیق شدیم .
این عکسو اتفاقی پیدا کردم گفتم شاید مال همون موقع هاست که عاشق کرایف شدی یا شایدم قبلش باشه ، هر چی که هست وقتی بهش نگاه میکنم یه دنیا آرزو میبینم ، آرزوهایی که نتیجه شون کلی لبخند و خاطره شد واسه همه ما ، راستی پیراهن شماره هجده ت پیش من موند یادگاری .
چقدر سخته که بگم سفر بخیر عارف جون .
به کرایف سلام من و بابامم برسون آخه بابامم عاشق کرایفه .
سفر بخیر رفیق .
