او با خلقِ شخصیتِ رازآلود با جزئیاتِ دقیق، "هالی گولایتلی" شخصیت اصلی رمانِ نه چندان بلندِ "صبحانه در تیفانی" را برای همیشه در ادبیات ماندگار کرد.
البته نه تنها ادبیات بلکه در سینما نیز این شخصیت با بازی " ادری هپبورن"به یاد ماندنی شد و هپبورن برای بازی در این نقش، نامزد جایزه ی اسکار شد.هر چند خود ترومن کاپوتی اعلام کرده بود این نقش را برای "مریلین مونرو" نوشته است. و به نظر می رسد مونرو برای این نقش کار چندان دشواری پیش رو نداشت و در طنازی،کافی بود خودش باشد! اما هپبورن نقش را تبدیل به یکی از شخصیت های خاطره انگیز خود و سینما کرد.
راوی در "صبحانه در تیفانی" نویسنده ی جوانی است که همسایه ی زنی جذاب،با زندگی عجیب و گذشته ای است که به مرور توسط نویسنده کشف می شود و بر پیچیدگی شخصیت افزوده می شود و هالی نام دارد.
هالی گویی چهره ی واقعی خودش را پشت عینکی تیره پنهان کرده است و رنج و تنهایی خود را با آرایش و پوشیدن لباس هایی زیبا و ارتباط با مردهای ثروتمند، پُر می کند.
اما هالیِ واقعی کیست؟
این سوالی است که ترومن کاپوتی از دنیای نویسنده ی جوانِ داستان که هالی او را به نامِ برادرش "فِرد" صدا می زند،کشف می کند و با جزئیاتِ خواندنی:
" با جست و جوی سطل آشغالی که پشت در اتاقش می گذاشت، پی بردم که فقط روزنامه های کوچک مصور، بروشورهای مسافرتی و جدول های طالع بینی می خواند... موهای رنگارنگش را خودش رنگ می کند.در سطل بقایای چند نامه را که داخل بسته هایی برایش رسیده بودند،پیدا کردم."*
شخصیت بلندپرواز هالی او را سوق می دهد سمت ماجراجویی و خطر و ردِ گذشته او را می بَرد سمت دزدی های کوچک و فرار سرخوشانه در خیابان که نویسنده ی جوان را هم با خود همراه می کند.
او با گردش در تیفانی،مرکز فروش اشیاء نقره ای و جواهرات،خلاء خود را با پُر می کند! و ملاقات با مردی در زندان برای مصاحبت در ازای دریافت پول مسیر زندگی او را تغییر می دهد.
ترومن کاپوتی در کودکی منزوی بود،در چهار سالگی پدر و مادرش از هم جدا شده بودند و تا نه سالگی نزد اقوام مادرش بود. او که اولین داستانش را در یازده سالگی نوشته بود، در سال ۱۹۸۴ بر اثر سرطان ریه و در شرایطی که اعتیاد شدید به الکل و ...داشت، درگذشت.
* از کتابِ "صبحانه در تیفانی"- ترومن کاپوتی- رامین آذربهرام-نشر مروارید
* به قلم : نازی شمس الواعظین
