همه را می خنداند اما به ندرت می خندد. درونگراست و کم حرف و آن چه می توان از او بیرون کشید در لا به لای چیزی است که خلق می کند.
گاهی به تیتراژ بعضی کارهای ماندگار که می نگریم دیدن نام او متعجبمان میکند که این نابغهی جهان طنز از چه زمان و چه سنی می نوشته؟! قلم او چه زمان مهمان هتل مروارید مرضیه برومند شده؟ متن لیلی با من است چطور ساختار شکن خاکریز جبهه ها شد. او را در اوج با همکاری هایش با مهران مدیری که یقینا این دو زوج مکمل بینظیری هستند می شناسیم اما پیمان قاسمخانی حتی با بهروز افخمی و دیدگاه صدوهشتاد درجه متفاوتش هم درخشان است.
بازیگر هم باشد درخشان است، کارگردان هم باشد درخشان است.
پاسپورتش را محکم نگه دارید، ما به او در این سرزمین نیاز داریم.