کاردیناله که در سال ۱۹۳۸ در تونس و در خانواده‌ای مهاجر از سیسیل به دنیا آمد.این ستاره ایتالیایی با فیلم‌هایی چون «هشت و نیم» فدریکو فلینی و «یوزپلنگ» لوکینو ویسکونتی در سال ۱۹۶۳ به شهرت جهانی رسید و سپس راهی هالیوود شد.
کاردیناله در کنار بازیگرانی چون مارچلو ماسترویانی، آلن دلون، جان وین، ژان-پل بلموندو، راک هودسن و برت لنکستر نقش‌آفرینی کرد و در آثاری چون «پلنگ صورتی»، »هشت و نیم » و «روزی روزگاری در غرب» ظاهر شد.
او طی بیش از پنج دهه فعالیت هنری در بیش از ۱۰۰ فیلم بازی کرد و جوایزی از جمله شیر طلایی جشنواره ونیز و خرس طلایی برلیناله را دریافت کرد. در سال ۲۰۰۲ نیز جایزه یک عمر دستاورد هنری جشنواره برلین به او اهدا شد.
زندگی شخصی کاردیناله با چالش‌های زیادی همراه بود. او در نوجوانی در پی یک تجاوزجنسی صاحب پسری به نام پاتریک شد که تا چند سال او را به‌عنوان برادر کوچک‌ترش معرفی می‌کرد. جدایی‌اش از تهیه‌کننده ایتالیایی فرانکو کریستالدی و آغاز زندگی مشترک با فیلمساز پاسکوآله اسکوئیتیری نیز موجب شد برای مدتی از سوی بخشی از سینمای ایتالیا طرد شود.
کاردیناله همچنین به‌عنوان سفیر یونسکو و از حامیان جنبش‌های «می‌تو» و «تایمز آپ» بود و برای آزادی و استقلال زنان فعالیت می‌کرد.
این بازیگر برجسته در خاطراتش در مورد تنوع نقش‌های خود در فیلم‌ها نوشته بود: «بیش از ۱۵۰ زندگی کرده‌ام تن فروش، قدیسه، عاشق و هر نوع زنی که تصور کنید. این شگفت‌انگیز است که بتوانی خودت را بارها تغییر بدهی.»
