نمایش موارد بر اساس برچسب: توقیف

سی و یک نما - نمایش «نئورئالیسم» به کارگردانی سلمان سامنی به دلیل مغایرت اجرای عمومی با بازبینی و عدم رعایت تذکرات شفاهی و کتبی شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش توقیف شد.

منتشرشده در تئاتر

سی و یک نما - سایت خبری انتخاب وابسته به مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی انتخاب به مدیرمسئولی "مصطفی فقیهی"، یکی از قدیمی‌ترین و اصلی‌ترین رسانه‌های جریان اعتدال توقیف شد.

منتشرشده در گوناگون

سی و یک نما - پخش سریال نمایش خانگی «جیران» به دلیل شکایت شاکی خصوصی به لحاظ نقض مالکیت ادبی و هنری متوقف شد. اما تهیه کننده سریال می گوید: توقیف این مجموعه صحت ندارد و مشکلات پیش‌آمده به‌زودی حل می‌شود.

منتشرشده در تلویزیون

سی و یک نما - اجرای نمایشِ «شب شک» به تهیه کنندگی نوید محمدزاده در پردیس تئاتر شهرزاد متوقف شد و تمامِ اقلامِ تبلیغاتی‌اش هم از سایت فروش بلیت برداشته شد.

منتشرشده در تئاتر

سی و یک نما - پروانه نمایش فیلم سینمایی "برادران لیلا" به دلیل تخلفات و سرپیچی از مقررات از سوی تهیه کننده و کارگردان آن صادر نمی شود.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - همانطور که روابط عمومی جشنواره فجر چهلم اعلام کرد، در بخش مسابقه ی این دوره، بیست و دو فیلم حضور دارند اما همچنان مشکلات مجوزی مانع حضور برخی آثار مهم است که روسای تازه سینما تلاش دارند بتوانند فیلم قاتل و وحشی و یکی دو فیلم بحث برانگیز دیگر همچون کاناپه را در خارج از مسابقه نمایش دهند. فیلم هایی که اهالی و مخاطبین سینما مشتاق دیدن آنها هستند.

منتشرشده در سینمای ایران

ریحانه محمودی/ سی و یک نما_ وقتی اثر هنری‌ای به محاقِ توقیف می‌رود، هم‌زمان با تحمیلِ آسیب‌های فزاینده‌ بر خالقِ آن اثر، اقلیمِ هنر نیز آلوده و ناایمن می‌گردد و مصادف با این عارضه‌ی مخدوش، آن‌سو مخاطبِ هنر است که خفیف و وازَده می‌شود. بیش از احساسِ خُسرانی که می‌تواند به دلیلِ بازماندن از تماشای اثرِ دربَند شده، به مخاطب اِلقا شود؛ اهانتی که بر او به سببِ ربودنِ علنیِ «حق انتخاب‌»‌ و اختیارش روا گشته، عرصه‌ی تأسف و خشم‌ و یأس را می‌گُسترانَد.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - اگر چه سایت 31 نما یک پایگاه خبری و تحلیلی هنری محسوب می شود اما به این معنا نیست که در ارتباط با رویدادهای ملی ، مذهبی و سرنوشت  کشوش بی تفاوت باشد، همانطور که هنرمندان و هنر دوستان نیز هرگز نسبت به این مهم بی تفاوت نبوده و نیستند

 

منتشرشده در گوناگون

 

هما گویا (سی و یک نما ) - پریناز با سکانسی پر تعلیق که خیلی هوشمندانه به تصویر کشیده شده شروع می شود. از وحشت و اضطراب "خورشید" (شبنم قلی زاده) متوجه می شویم که به او تجاوز شده است و این شروع، هر مخاطبی را کنجکاو می کند تا منتظر فیلم مهیجی و رازآلودی باشند، اما قصه اصلا خورشید نیست او به زودی در سکانس های ابتدائی فیلم،خواسته و یا نا خواسته از پشت بام سقوط می کند و میمیرد و دخترش پرینازشاهد این ماجراست.
 
اسم فیلم " پریناز " است اما قصه ، قصه ی "فرخنده" ای (فاطمه معتمد آریا) است که اسمش به صفات درونی اش طعنه می زند.صفاتی که به شخصیت او و به مرور زمان به زندگی اش تحمیل شده است. از زشتی چهره اش که در کنار زیبائی خواهرش خورشید بیشتر توی ذوق زده بوده وموجب تحقیرش شده تا امروز که باید از "پریناز" دختر ناخواسته خورشید نگهداری کند که مانند مادرش زیباست و این پیردختر خرافاتی و خشکه مذهب را به یاد گذشته از دست رفته اش می اندازد.پریناز از نظر فرخنده فقط یک بچه حرامزاده است که همیشه این نکته را به دیگران گوشزد می کند.او مایل نیست که پریناز را نگه دارد اما چاره ای نیست چرا که فرخنده تنها کسی است که پریناز دارد.
پریناز مرتب تحقیر می شود تا اینکه در محله، بچه ای لال را شفا می دهد و به یکباره پرینازحرامزاده تبدیل به یک معجزه گر و قدیس می شود.
برای نقد فیلم پریناز باید بگوییم که بهرام بهرامیان بسیار قاب را خوب می شناسد و کارگردان خوبی است اما علاقه وافری در مغشوش کردن افکار مخاطب در دیدن یک فیلم هیجان انگیز دارد و در فیلم پرینار تمام قاب ها روی گریم های نامتعارف و بعضا بی دلیل و از فیلم بیرون زده شکل می گیرد که در راس آن گریم بی جهت "طناز طباطبائی" مشهود است اما موسیقی و تصویر برداری دقیقا تنها نقطه عطفی است که به این گریم اگزجره شکل و فرم می دهد و قصه در آن نقش چندانی ندارد . درست مثل فیلمی که بهرامیان به تهیه کنندگی زنده یاد"علی معلم " به نام "آل" ساخت و در عین خوش ساختی آنقدر درهم و مغشوش بود که نتوانست آن طور که انتظار می رفت مخاطب را جلب کند. این اتفاق در پریناز هم می افتد. وقتی که نمی دانیم که او فرشته است یا شیطان. اصلا قرار است فرشته باشد یا شیطان؟ این سوال در تمام مدت، ذهن مخاطب را در فیلمی سراسر بد بینانه مشغول کرده است آنقدر که فرصت نمی کنیم قصه زندگی تلخ فرخنده که راوی داستان است را از چشمان گریم شده زیر ابروهای غیر طبیعی پر پشتش بخوانیم.
 
 
photo_2017-09-20_14-27-22.jpg
وقتی پریناز زیبا درست مثل فیلم جن گیر در صحنه هائی به خود ادرار می کند شوکه می شویم و هرگز نمی توانیم آنطور که باید با شخصیت کودکی که باید در حین دیدن به شدت نگران او و سرنوشتش باشیم دل بدهیم.نمی دانیم او روحش تسخیر شیطان است یا در پناه مقدسات.
نویسنده درست یا غلط، به عمد یا غیر عمد مرتب باورهای مذهبی و دینی ما را محک میزند تا جائی که فاصله بین خیر و شر به موئی بند می شود.
 
photo_2017-09-20_14-27-32.jpg
فیلم پریناز، شوآفی برای گریم است که ما باید از گریم ها به ذات شخصیت ها برسیم یا اصلا شخصیتی بی دلیل در قصه بنشیند صرفا برای یک گریم آنچنانی. مثل گریم مصطفی زمانی در فیلم و نقشی برای او که می شود کنار گذاشتش.
از طرفی دیگر دوچرخه سازی (حمید فرخ نژاد) که به پریناز کمک می کند و او را به خانه اش می برد و فیلم گستاخانه این کودک نابالغ را یک بدکاره از نگاه اهالی محل جلوه می دهد. موردی که در تمام دنیا با احتیاط به آن اشاره می شود و در خیلی از کشورهای پیشرفته اصولا ممنوع است.
 
photo_2017-09-20_14-27-43.jpg
تاسف از دیدن فیلم پریناز بیشتر از این لحاظ است که چرا فیلمی که می توانست پیام های بسیاری داشته باشد و با شخصیت پردازی های درست به یکی از ناب ترین ساخته هائی تبدیل شود که حتی در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشد به گونه ای است که پس از چند سال توقیفش با دیدن آن به خود بگوئیم : "اگر رفع توقیف نمی شد هم چیزی را از دست نمی دادیم".
نا گفته نماند که بهرامیان در دفاع از این ساخته اش گفته است که بخش های مهمی از فیلم کوتاه شده است (حتی پایان بندی فیلم) که تاثیر زیادی در کیفیت فیلم داشته است
بازیگران فیلم سینمایی پریناز : فاطمه معتمدآریا، مصطفی زمانی، فرهاد آییش، طناز طباطبایی، حمید فرخ نژاد مژگان بیات، شبنم قلی خانی، فرخ نعمتی، مائده طهماسبی، امیرحسین فتحی و… بازیگران این فیلم هستند و مریم ضیایی بازیگر خردسال فیلم است.
 
منتشرشده در سینمای ایران
 
 
سی و یک نما_ اجرای نمایش "یک دقیقه و سیزده ثانیه" شب گذشته کنسل شد تا مورد بازبینی مجدد قرار بگیرد. کارگردان این نمایش شهرام گیل آبادی به این اتفاق واکنش نشان داده است.
 
وی در گفت گو با باشگاه خبرنگاران پویا با بیان این که این اثر نمایشی دردنگار است گفت: بعضی افراد سر منشا آسیب های اجتماعی را گم کرده‌اند.
 
در برنامه اجرایی تماشاخانه ایرانشهر، قرار بر این بود از ابتدای مرداد ماه دو نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» شهرام گیل‌آبادی و «شرق دور، شرق نزدیک» حمیدرضا نعیمی در سالن سمندریان توأمان روی صحنه روند؛ اما به دلیل تقاضای هر دو گروه برای اجرا در ساعت 21، در نتیجه نعیمی تصمیم بر آن گرفت گروه خود را به تماشاخانه تازه تأسیس شهرزاد منتقل کند.
 
داستان در تاریخ یک مرداد آغاز شد. گروه گیل‌آبادی در کمال تعجب نمایش آغازین را رأس ساعت 19:30 آغاز کردند؛ در حالی که مدعی بر آن بودند که توانایی اجرا در این ساعت را ندارند. همچنین برای روزهای آینده نیز این ساعت بلیت‌فروشی می‌شود.
 
روز گذشته حاشیه بالا می‌گیرد. اجرای ساعت 19:30 کنسل می‌شود و بازبینان شورای نظارت به جای خریداران بلیت وارد سالن می‌شود. با آنکه اجرای ساعت 21:30 روی صحنه می‌رود؛ اما شنیده شد نمایش با ممیزی روبه‌رو شده است که مهمترین آن حذف استفاده مخاطبان از تلفن‌های همراه در طول اجراست. در روز افتتاحیه یک لایو اینستاگرام آغازگر این حاشیه می‌شود.
 
شب گذشته برخی از کانال‌های تلگرامی مدعی می‌شوند که نمایش توقیف شده است؛ اما روابط عمومی ایرانشهر در گفتگو با خبرنگار تسنیم عنوان می‌کند موضوع صرفاً درباره برخی ممیزی‌ها بوده و اجرای دوم نمایش با تأخیری 45 دقیقه‌ای روی صحنه رفته است.
 
با این حال شهرام گیل‌آبادی نسبت به اتفاقات شب گذشته واکنش نشان داده است. او در گفتگویی با اشاره به موضوع نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» که درباره آسیب‌های اجتماعی از جمله زنان کارتن‌خواب است، گفته است: «این افراد دچار کژتابی اجتماعی شده و همراه با مشکلات منشاء الهی را گم کرده‌اند و حال اینکه بعضی‌ها به دنبال یافتن مقصر ر این نمایش هستند.»
 
وی با اشاره به استفاده از موسیقی های قدیمی در این نمایش اظهار کرد: «استفاده از این موسیقی‌ها برای نخستین بار در این نمایش اتفاق نیفتاده است؛ بلکه نوای آنها بارها در سریال، فیلم سینمایی و تئاترهای مختلف به گوش رسیده است.»
 
کارگردان نمایش «سپنج رنج و شکنج فرخنده» تأکیدات مقام معظم رهبری بر رسیدگی به آسیب‌های اجتماعی را یادآور شده و گفته است: «ایشان به تمام مسئولان به صورت جدی رسیدگی به این امور را تذکر داده اند تا جامعه به سمت سلامت کامل پیش برود و هر کدام از ما باید نقش خود را برای رفع این معضلات به درستی ایفا کنیم.»
 
وی با تأکید بر اینکه اهل هنر باید جسارت بیان موضوعات مختلف، نقد، اعتراض اجتماعی همگن و همسان با فضای اجتماعی را داشته باشند، گفت: «اگر هنرمند دارای این خصوصیات نباشد هنر را مطرود کرده و راهی برای حل مشکلات باقی نمی‌ماند.»
 
گیل آبادی همچنین به لایو اینستاگرام هم اشاره کرده است و گفته:«عده‌ای مانند کبک سر در زیر برف کرده‌اند و نه تنها به دیگران اجازه بیان مشکلات نمی‌دهند؛ بلکه به تخریب نیز می‌پردازند. آسیب‌های اجتماعی باید کالبدشکافی شوند تا با کمک و همراهی مردم برای کنترل و رفع آن اقدامی صورت گیرد. هیچ فردی نمی‌تواند با ایجاد مشکلات در مسیر بیان معضلات، هنرمند را از کار خود بازدارد زیرا افرادی که اقدام به تخریب می‌کنند باعث آسیب رساندن به جامعه می‌شوند.»
 
او درباره شبهات موجود در اثرش مدعی شده است: «هیچ فضای رقصی در اجرای نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» وجود ندارد و تمامی گفته‌ها در این زمینه کذب است.»
منتشرشده در تئاتر
صفحه1 از2