سی و یک نما – پوسترهایی زیبا از فیلمهای برتر با طراحی «Laurent Durieux» هنرمند بلژیکی را در سی و یک نما ببینید.
سی و یک نما - اسکاری که یکشنبه به شایستگی از آنِ اما استون شد، بهانهای است تا نگاهی داشته باشیم به اسکارهای کلاسیک غافلگیر کنندهای که البته بعضی از آنها اشتباه بوده و هنوز هم مورد نقد قرار میگیرد.
سی و یک نما - امسال سالی باورنکردنی برای فیلمسازان بالای ۸۰ سال بود. «قاتلان ماه کامل» مارتین اسکورسیزی، «چشمهایت را ببند» ویکتور اریس، و «پسر و مرغ ماهیخوار» هایائو میازاکی سه اثر در سال ۲۰۲۳ هستند که توسط کارگردانهایی بالاتر از ۸۰ سال ساخته شدهاند.
سی و یک نما - استیون کینگ نویسنده بهتازگی حرفهایی بیان کرده مبنی بر اینکه بیست سال دیگر «بابیلون» بهعنوان یک فیلم «کلاسیک» نگریسته خواهد شد. فیلمهای بداقبال زیادی در 10 سال گذشته بودهاند که در ابتدا توسط منتقدان با تعابیری مانند «آشغال» و «فیلم بد» معرفی شدند و به حق خود نرسیدند، ولی رفتهرفته به فهرست فیلمهای مهم کلاسیک اضافه شدهاند و سرنوشت مثبتی داشتند.
سی و یک نما – میگویند که هیچ عقیدهای کاملاً درست یا کاملاً غلط نیست که باعث میشود شغل نظر دادن و پست کردن آن بسیار چالشبرانگیز باشد. در حالت ایدهآل، منتقدان سینمایی بهخاطر ابراز دیدگاهشان در مورد فیلمها و سریالها پول میگیرند، اظهارنظرهایی که از تحصیلات و آموزشهای فراوان در صنعت سینما دریافت کرده و مردم عادی فاقد آنها هستند.
در هر صورت، یک تفاوت عمیق بین نقدی است که توسط راجر ایبرت نوشته شده باشد یا یک کاربر معمولی وبسایت IMDb. این مفهوم قدیمی که منتقدان میتوانستند با قدرت عقیده خود باعث شکست یا موفقیت یک فیلم شوند چندان هم درست نیست، بهویژه در این روزها. در حالیکه نقدهای مثبت و ستایش منتقدان میتوانند یک فیلم در مقیاس کوچک را جذابتر و پرفروشتر سازد اما تاثیر نهایی و تاریخی نقدها عموماً زیاد نیست.
فیلمهایی که بیرحمانه توسط منتقدان به چالش کشیده میشوند، ممکن است سالها بعد با تفسیری متفاوت روبرو شده و جایگاه تازهای بهعنوان یک شاهکار پیدا کنند. در مقابل، پذیرش دوباره یک فیلم باعث میشود فیلمی که روزگاری یک فیلم بیکیفیت در نظر گرفته شده به سرعت به یک کلاسیک محبوب تبدیل شود، فیلمی که به شکلی تراژیک در زمان اکران اولیه خود با سوءتفاهم منتقدان و سینماروها روبرو شد. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم بینقص کلاسیکی آشنا کنیم که منتقدان در ابتدا از آنها متنفر بودند اما اکنون شاهکارهای تاریخ سینما بهشمار میآیند.
سی و یک نما - دیشب نتایج جدیدترین نظرسنجی مجله «سایت اند ساوند» برای انتخاب بهترین فیلمهای تاریخ اعلام شد که بر اساس آن (در فهرست فیلمهای منتخب منتقدان)، فیلم «ژان دیلمان، شماره ۲۳ کهدوکومرس، ۱۰۸۰ بروکسل» (شانتال آکرمن، ۱۹۷۵) به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینما برگزیده شده است.
سی و یک نما – فیلم هایی هستند که بعد از دیدن شان، تا مدتها ذهن درگیر داستان و اتفاقات فیلم می شود. حتما شما نیز این فیلم ها را تجربه کرده اید. برخی از این فیلم ها را باید بیش از یک بار دید، دربارهاش بحث کرد و تحلیلهای عمیقی درباره آنها خواند. در این مطلب سعی کرده ایم فهرستی از این دست فیلم ها تهیه کنیم که تا مدت ها ذهن را به خود درگیر میکنند.
سی و یک نما - با آنکه جنت لی (Jenet leigh) بازیگر نقش مارین کرین در فیلم «روانی» (1960، Psycho) آلفرد هیچکاک، با فیلمبرداری صحنۀ معروف دوشگرفتن در حمام، موقع فیلمبرداری هیچ مشکلی نداشت، اما وقتی که او فیلم را تماشا میکند، شدیداً تحتتأثیر آن صحنه قرار میگیرد. او بعد از تماشای آن بیان میکند تماشای این صحنه از فیلم سبب شده متوجه یک چیزی شود و آن امکان آسیبپذیری شدید یک زن در حمام و زیر دوش است. جنت لی تا آخر عمر، بهجای دوشگرفتن داخل حمام، از وان برای حمامکردن استفاده میکند و هرگز زیر دوش نمیرود.
سی و یک نما - امروز مرگ دلخراش گریس کلی وارد چهارمین دهه میشود. بازیگری که یکی از ستارههای آلفرد هیچکاک بود، جایزهی اسکار را تصاحب کرد و در یک اقدام عجولانه ملکهی مستعمره ی موناکو شد. او بازیگر به دنیا آمده بود و خیلی زود فهمید که زندگی بسته و دموکراسی خاص یک خاندان سلطنتی چیزی نیست که آرزویش را داشته است. او میخواست دوباره بازیگر شود، حتی با کارگردانهایی که روزگاری ستارهشان بود مکاتبه کرد اما چنین امکانی وجود نداشت و در اوج افسردگی، در یک سانحه کشته شد. تصادفی که هرگز مثل حادثهی مرگ پرنسس دایانا جنجالی نشد.
سی و یک نما - نمایشنامه «فریدریک نات» که هیچکاک فیلم «ام را به نشانه مرگ بگیر» را از روی آن ساخته بود، این بار توسط گلدن مایر به سریال تبدیل می شود.