نمایش موارد بر اساس برچسب: سینمای جهان

ناصر یاخچی بیگلو / سی و یک نما - اتفاقی افتاده.چه اتفاقی؟

چند نفر مرده اند.
چرا و چطور ؟

ناصر یاخچی بیگلو- انسانها همیشه به دنبال ارضای حس برتری خود هستند و یکی از راههای ارضای این احساس، تعلق نژادی است.

اما تمدن و قانون ایجاد شده تا این احساسات کنترل شوند، نه اینکه عامل قانون مسبب نژادپرستی باشد.....
دیترویت به کارگردانی کاترین بیگلو فیلمی است که چنین معضلی را به خوبی به تصویر می کشد و بهتر است ببینیم.
این فیلم در سال ۲۰۱۷ ساخته شده و به واقعه شورش سیاه پوستان شهر دیترویت علیه بدرفتاری پلیس می پردازد و از بازیگران آن می توان به جانبویگا و ویلپولتر اشاره کرد.

معرفی کوتاه و بدون اسپویل از فیلم را در زیر بخوانید

سال ۱۹۶۷ شورشی در شهر دیترویت اتفاق می‌افتد که شروع آن به دلیل بدرفتاری پلیس با سیاه پوستان بوده است......
فیلم شروع آرامی دارد، نگاهی به آنچه که اتفاق افتاده و کمی بعد به اوج می رسد و البته در اواخر فیلم این اوج دوباره فروکش میکند.
انتخاب دوربین مستندوار برای فیلم مناسب است. هم به خاطر موضوع فیلم و هم به دلیل واقعی بودن اطلاعات. بازی ها و کارگردانی نیز بسیار خوب و یکدست هستند.
تلاش کاترین بیگلو برای به تصویر کشیدن دیدگاههای نژادپرستی قابل ستایش است، با پیش کشیدن حضور دو دختر سفید پوست در میان سیاه پوستان و تاثیری که اتفاقات آن شب بر ادامه ی زندگی «لری» قهرمان فیلم میگذارد.
البته فیلمنامه در پرداخت به جزئیات و شخصیت پردازی ضعیف عمل کرده است که قسمتی از آن به دلیل حادثه محور بودن فیلم است. اما بالا بودن اطلاعاتی که فیلم قصد دارد در تایم محدود به مخاطب بدهد این ایراد را بیشتر به رخ می کشد. که شاید اگر فیلم در انتخاب نوع روایت خود بهتر عمل می کرد، یا نمی خواست واقعیت کامل و دقیقی را بدهد، می توانست اثر ماندگاری باشد.

در یک جمع بندی «دیترویت» فیلم بسیار خوب و دغدغه مندی است که بر اساس تجربیات و خاطرات برخی حاضران در حادثه ساخته شده است. که مطمئنا ارزش دیدن را دارد و هیجان لازم را نیز به مخاطبین القا می کند و هم حرفی برای گفتن دارد.

سی و یک نما - فیلم سینمایی «خروج» روز پنجشنبه (هشتم خرداد) در فرهنگسرای خاوران، ورزشگاه تختی و ورزشگاه انقلاب کرج در طرح «سینما ماشین» اکران می‌شود و نمایش فیلم «مهمانخانه ماه نو» با حضور مهناز افشار در «سینما ماشین» قطعی شد

هما گویا / سی و یک نما – جنوبی ها خونگرمند و این بانوی آبادانی هم چنین صفتی داشت، خونگرم و مهربان. خانم صدیقه کیانفررا می گویم، یکی دیگر از بازیگران پیشکسوت از نسل مادران باورپذیر سینمای ایران که تا آخرین روزهای زندگی فقط یک خواسته داشت: "می خواهم بازی کنم".

هما گویا / سی و یک نما- نوید محمدزاده در دنیای هنر و رسانه حکم "سئو" را دارد. اصحاب رسانه می دانند که سئو SEO همان ترفندی است که برای بهتر دیده شدن در فضای مجازی به کار می رود. در مورد محمدزاده فرق نمی کند که خبر چه باشد، از لخت شدن در استخر تا درخشیدن در فیلم سرخپوست با گریمی متفاوت.از لباس های نامتعارف تا فریاد "سمیه نرو".

سی و یک نما – پس از دو ماه رایزنی ها و انتشار خبر لغو فستیوال فیلم کن و تکذیب خبرهای مرتبط با لغو آن، بالاخره روز گذشته دبیر فستیوال رسما اعلام کرد که این دوره از جشنواره برگزار نخواهد شد

سی و یک نما - آخرین فیلمی که از "عرفان خان" در خاطر داریم ، «نغمه گر عقرب » محصول سال 2017 است که نقش مقابل او را "گلشیفته فراهانی" بازی می کرد و به همین خاطر چهره ی او را بیشتر به یاد داریم حتی اگر بازیگران سینمای بالیوود را چندان نشناسیم. فیلمی که مورد استقبال برخی منتقدین نیز قرار گرفت اما اقبال چندانی برای کسب جوایز نداشت. نغمه گر عقرب روایتی است از باور مردم دهکده ای در هند که اعتقاد دارند، برای درمان نیش کشنده ی عقرب، تنها راه پیدا کردن زنی است که لقب «نغمه گر عقرب» را دارد و قادر است با آوازش، حرکت سم را در جریان خون متوقف کرده و جان بیمار را نجات دهد. گلشیفته فراهانی نقش این زن را بازی می کند.

ناصر یاخچی بیگلو/ سی و یک نما - رسانه ها تا چه میزان می توانند زندگی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد؟
«ریچارد» در زندگی آرام خود، در آرزوی آن است که مامور قانون شود، اما انفجار یک بمب زندگی اش را دگرگون می کند.....

هما گویا / سی و یک نما - فیلم خروج مسلما جزو بهترین فیلم های حاتمی کیا نیست اما مسلما بدترین فیلم از حاتمی کیا هم یک سر و گردن از خیلی فیلم هایی که ساخته می شود،  بالاتر است.

خروج با سکانسی ایده آل شروع شده و بشارت یک فیلم خوب را می دهد که با دیدن" فرامرز قریبیان" در نقش" رحمت" به وجد می آییم . یک سکانس خوب و  یک گریم فوق العاده و این بار  در ظاهری  "کلینت ایستوود "ی و در وسترنی که وسترن اسپاگتی نیست.

سی و یک نما - یکی از دهه های تکرار نشدنی هالیوود دوران طلایی سال های ۷۰ تا ۸۰ میلادی است. فیلم هایی ضد جنگ، ضد مافیا و ضد فسادهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بود. دورانی که در آن فیلم های تخیلی نیز شکل تازه ای گرفت و به اوج خود رسید.