سی و یک نما_ قرار است با یک "تیم ورک"، خشایار الوند را ما هم از سی و یک نما بدرقه کنیم و شما هم در این بدرقه کنارمان باشید.
داشتم به این فکر می کردم که چرا بعضی از رفتن ها رگ غیرتمان را برجسته می کند که یک وقت کم نیاوریم!؟
زهرا نگران آنتن دهی گوشی اش هست و ریحانه نگران اینترنتش که بازی در نیاورد.
اما من نگران هیچ چیز نیستم. از زمان خسرو شکیبایی تجربه کردم که رفتگان خودشان تصمیم می گیرند تا کجاها مهمان باشند و بعضی ها مهمان دلند.
ویژگی خشایار الوند در زمینه نویسندگی متن های طنز نمایشی، این است که او با گروه های متفاوتی همکاری داشته که کاملا از نظر سلیقه با هم فاصله داشته اند. از گروه نویسندگان "مهران مدیری "به سرپرستی" پیمان قاسمخانی" مثل شب های برره یا تا مرد هزار چهره تا همکاری با مهران مدیری بدون حضور گروه پیمان قاسمخانی در کارهایی نظیر قهوه تلخ و شوخی کردم. از طنز متفاوت" کمربندها راببندیم"مهدی مظلومی تا شاخه ی منحصر به فردی از طنز همه پسند که مخاطب عام و خاص را با هم سر شوق می آورد در کنار محسن تنابنده برای سریال " پایتخت" سیروس مقدم .
و این یعنی اوج خلاقیت و البته ظرافت در معاشرت.
او با همه ی کارگردانان طنز تقریبا کار کرده، از رامبد جوان تا سروش صحت و حتی در زمینه غیر کمدی با برادرش "سیروس الوند" و در این میان با کارگردان سختگیری چون "سامان مقدم" هم به شخصیت های مجموعه بسیار دیدنی " دیوار به دیوار" جان داده است و این تبحر در سوییچ کردن است که موجب شده که خشایار الوند، نوع خاصی از تنوع معاشرت نوشتاری در عالم سینما و تلویزیون داشته باشد که در رفتنش... همه، صاحب عزا باشند و هر چه سر می چرخانیم خاطره ای از او می ببنیم و به همین خاطر، امروز شاهد یکی از باشکوه ترین تشییع جنازه ها باشیم.با شکوه و کاملا دلی
اینجا خانه ی شماره دو سینما است و کامران ملکی اجرای مراسم را به عهده دارد.منوچهر شهسواری،مجید مظفری و همایون اسعدیان کنار سیروس الوند هستند و با فاصله ای بهروز شعیبی، سروش صحت و احمد مهرانفر ایستاده اند.برزو ارجمند یکی از اولین رفقایی بود که آمد و حضور مجتبی جباری فوتبالیست. جمع پایتختی ها کم کم اضافه می شوند و با ورود پیکر خشایار الوند بغض هاست که می ترکد. انتخاب کیومرث پوراحمد و بابک صحرایی برای پشت تریبون رفتن و از خشایار الوند گفتن!!!، به نظر عجیب می آمد اما اتفاقی بود که افتاد و انگار هیچکدام جز حرف های تکراری، چیزی برای گفتن نداشتند.
کم کم نوبت به آنهایی رسید که منتظرشان بودیم ، به سیروس مقدم به نمایندگی از پایتختی های عزادار، به مهدی ژوله که تعریف کرد ، آخرین امید پیمان قاسمخانی این بود که شاید خشایار در سردخانه زنده شود
ضرغامی هم از او گفت. ضرغامی که در دوران ریاست صدا و سیما از خشایار الوند خاطره ی بسیار داشت. حرف ها به نوعی تکراری بودند و نگاه ها منتظر چهره های نویی که بیاید و حرف تازه ای بزند.هنوز مهران مدیری را ندیدیم.اگر هم اختلافی بوده ، اما گاهی.. بعضی حضورها شهامت می خواهد حتی اگر مهمان نا خوانده باش
و سخت ترین لحظه وقتی سیروس الوند شعری زمزمه می کند و از مرگ برادر می خواند واز خاطراتش می گوید. از روزی که خشایار در بیمارستان آپادانا به دنیا آمده بود و چه زیبا بود با آن موهای فرفری....تا لحظاتی که چه دردناک است برای یک برادر که شاهد یک ساعت احیای بی نتیجه ی برادر کوچکتر باشد.
در مراسم تشییع خشایار الوند همه و از هر طیف آمده بودند ، از ابراهیم داروغه زاده و احد میکائیل زاده تا مسعود دهنمکی و محمد حسین مهدویان... باز هم تکرار می کنم که هر که آمده بود با دلش آمده بود. و او اینک راهی خانه ابدی اش در قطعه ی هنرمندان بهشت زهرا می شود
و آنهایی که در مراسم حضور داشتند: همایون اسعدیان،منوچهر شاهسواری، سروش صحت، برزو ارجمند، بهروز شعیبی، مجید مظفری، سیروس الوند، سیروس مقدم، هومن حاجی عبدالهی، عزت الله ضرغامی، نسرین نصرتی، بهروز رضوی، امیر مهدی ژوله، علیرضا شجاع‌نوری، سیاوش مفیدی، ریما رامین فر، مهران احمدی،احمد مهران فر، مجتبی جباری،ابوالفضل پورعرب، امیرحسین فتحی، ماهور الوند، کیومرث پوراحمد، کامران ملکی، احد میکائیل زاده، حبیب رضایی، سیدجواد هاشمی، پرستو صالحی، امیرعلی دانایی، مسعود رایگان، محمدحسین مهدویان، مسعود ده نمکی، ابراهیم داروغه زاده، بابک صحرایی و...
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
گزارش تصویری این مراسم در مطلبی جداگانه با شما به اشتراک گذاشته خواهد شد
