سی و یک نما- عصر امروز مراسم افتتاحیه پانزدهمین جشنواره مقاومت در تالار وحدت برگزار و بهترین های ۴۰ سال سینمای مقاومت معرفی شدند.
سی و یک نما/ساعتی پیش با خبر شدیم یکی از کارگردان های پیشکسوت ایران، یدالله صمدی که چندی پیش در بیمارستان نمازی شیراز تحت عمل جراحی پیوند کبد قرار گرفته بود،دار فانی را وداع گفت
یدالله صمدی فعالیت سینمایی خود را با فیلم «تختخواب سه نفره» از دستیار کارگردانی نصرت کریمی در سال ۱۳۵۱ آغاز نمود و در سال ۱۳۶۳ با ساخت اولین فیلم خود - مردی که زیاد می‌دانست -، ساخت اوّلین فیلم طنز پس از انقلاب را به نام خود سند زد و با همین فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سومین جشنواره فیلم فجر گردید.
یکی از مهم‌ترین مولفه‌های آثار یدالله صمدی توجه به فرهنگ بومی آذری و استفاده از داستان‌های اصیل این سرزمین است که حاصل آن را می‌توان در فیلم‌های اتوبوس (۱۳۶۴)، ساوالان (۱۳۶۸)، دمرل (۱۳۷۲) و سارای (۱۳۷۶) مشاهده نمود.
که در این میان فیلم اتوبوس (۱۳۶۴)، به عنوان یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های آن دوره نیز شناخته می‌شود. اما عرصه فعالیت صمدی تنها در این بازه محدود نمی‌شود. فیلم ایستگاه (۱۳۶۶) بی تردید یکی از بهترین تریلرهای روانشناختی سینمای پس از انقلاب می‌باشد و این فیلم به همراه فیلم نقطه ضعف اعلامی یکی از جریان‌سازان این ژانر در سینمای ایران بوده‌اند. ایستگاه علی‌رغم نادیده گرفته شدن از سوی داوران در جشنواره فجر به عنوان فیلم منتخب منتقدان و نویسندگان سینمایی در سال ۶۳ برگزیده شد.
صمدی در ادامه فعالیت‌های خویش دوباره به ژانر کمدی شهری بازگشت و آثاری چون آپارتمان شماره ۱۳ (۱۳۶۹)، دو نفر و نصفی (۱۳۷۰) و معجزه خنده (۱۳۷۵) را خلق کرد. فیلم آپارتمان شماره ۱۳، جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلمنامه را در سال ۶۹ از جشنواره فجر کسب نمود. وی در دهه ۸۰ نیز آثاری چون بانوی من (۱۳۸۱) و شهرآشوب (۱۳۸۴) را کارگردانی نمود.
وی در طیّ سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰، سریال شوق پرواز را دربارهٔ زندگی شهید عباس بابایی، به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران برای شبکه اوّل سیما کارگردانی کرد و این نخستین تجربهٔ تلویزیونی او به‌شمار می‌رفت که با موفّقیت و استقبال چشم‌گیری مواجه شد.
وی همچنین به مدت سه سال (۱۳۸۰–۱۳۷۷) مدیرعامل خانه سینما بود و علاوه بر آن ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران را نیز بر عهده داشت.
سی و یک نما- مراسم تشییع پیکر بهمن زرین پور که از مقابل منزل این هنرمند و سپس در قطعه هنرمندان بهشت سکینه کرج انجام شد. مراسمی باشکوه و سرشار از احترام که نمایانگر این است که شخصیت دوست داشتنی و انسانیت یک هنرمند در جایگاهی حتی بالاتر از کارنامه هنریش قرار می گیرد.
سی و یک نما - فیلم سینمایی "پدر آن دیگری" که آخرین ساخته یدالله صمدی است، در دهمین جشنواره ی بین المللی فیلم کودک هند که در بندر مانگالور در ایالت کارناتاکا برگزار شد، جایزه دو بخش بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر کودک را به خود اختصاص داد.در این جشنواره یدالله صمدی جایزه‌ی بهترین فیلمنامه و مهدی یار عزیزیجایزه‌ی بهترین بازیگر کودک را دریافت کرد.
هما گویا (سی و یک نما) - به سالها قبل بر می گردم. جلسه نقد رمان "سهم من" نوشته پرینوش صنیعی و اصرارم برای اینکه چرا این قصه به تصویر کشیده نمی شود . کتاب بعدی او "پدر آن دیگری" را هم با اشتیاق خواندم و لذت بردم گرچه مثل سهم من، از جمله کتاب های ماندگاردر ذهن من نشد اما باز هم به نظرم بستر خوبی برای قاب نگاه بود. اشاره اش به یک درد پنهان جامعه که پرداختن به آن حتما می تواند تاثیرگزار باشد و چه خوب که "یدالله صمدی " آن را ساخته که متعلق به "سینمای آن دیگری نیست".
سی و یک نما - شب گذشته ششم مهر ماه آخرین فیلم سینمائی یدالله صمدی "پدر آن دیگری" با حضور عوامل و مهمانان رو نمائی شد که سی و یک نما گزارش تصویری از این مراسم را به همت "مریم رضوی " تهیه کرده است
عکس ها: مریم رضوی(سی و یک نما
هما گویا (سی و یک نما) – پرینوش صنیعی بیشتر از آنکه یک نویسنده و رمان نویس باشه، یک قصه گو است. قصه گوئی که به خوبی با مخاطبش ارتباط برقرار می کنه. در این وانفسای کمبود فیلمنامه خوب، که همه ی بی رونقی سینما رو به گردن آن میندازیم اقتباس ادبی حتمن میتونه کمکی به این کمبود باشه. من نیز در این سالها همیشه منتظر بودم تا اقتباس هائی از اسماعیل فصیح و پرینوش صنیعی و ...رو در قالب تصویر ببینم.
هما گویا (سی و یک نما) – دو سال پیش و همزمان با پخش سریال شوق پرواز تحلیلی داشتم از این سریال پر مخاطب یدالله صمدی و همچنین گفتگوئی با "فرهاد توحیدی "نویسنده ی این مجموعه برای روزنامه ی "اعتماد" که متاسفانه به دلیل توقیف این روزنامه ، هرگز چاپ نشد و فقط بخشی از آن روی سایت های سینمای ما و فرهنگ امروز آمد.
