تمام کشورهایی که از این مسابقه‌ی بسیار موفق تلویزیونی تقلید کردند، به ویژگی‌های آن مانند یک کپی رایت، وفادار بودند و آیتم به آیتم آن را رعایت کردند؛ حتی نوع دکور، چینش،میزانسن،نورپردازی و رنگ آبی فضای آن و البته موسیقی فوق العاده‌ای که حالا لوگوی این مسابقه محسوب می‌شود. فقط در این میان، ایران است که به استثنای سال‌ها پیش که برداشتی از این مسابقه را با اجرای زنده یاد "استاد داود رشیدی" روی آنتن برد و حالا "برنده باش" با اجرای " محمدرضا گلزار با استانداردها و چارچوبی درست، نمونه‌‌ای از "چه کسی می‌خواهد میلیونر شود" را ارائه کرده‌است. در حالی که در این سال‌ها تا کنون شاهد مسابقه‌های بسیار ضعیفی با تقلید ناشیانه از آن بودیم.
وقتی که شنیده شد، قرار است محمدرضا گلزار سوپراستار گرانقیمت و پرطرفدار سینما، مسابقه‌ای از این نوع را در تلویزیون اجرا کند، بسیاری دلیل انتخاب وی را طرفداران او و چهره‌ی جذابش که می‌توانست تنور تلویزیون را در ساعات پخش این برنامه داغ کند، می‌دانستند و کمتر کسی فکر می‌کرد او بتواند در اجرا چندان موفق باشد. به‌خصوص که اصولاً بازی او بر پایه اکت است تا دیالوگ و اساساً چندان،اهل معاشرت کلامی در - حرفه اش- به نظر نمی‌رسد و یکی از فاکتورهای موفقیت بازی او در "بوتیک"، شخصیت درونگرای وی است اما بر عکس تصورات ، او در اجرا بسیار موفق است. تعلیق در اجرا را می‌شناسد و با وقت کشی اشتباه نمی‌گیرد، همراه شرکت کننده است، اکتیو است ، ارتباط برقرار می‌کند و از همه مهم‌تر سواد لازم را دارد، چرا که گرچه پاسخ‌ها و اطلاعات در اختیار اوست، اما پاسخ‌ها و معلومات عمومی شرکت کننده قابل پیش بینی نیست و مجری باید این تسلط را داشته باشد که خود در آن میان کم نیاورد و بتواند عکس العملی متناسب با شرکت کننده ارائه دهد. گلزار در این مسابقه که مشخص است تیم خوبی آن را هدایت می‌کند و از پیش تولید و مطالعه خوبی نیز برخوردار است، نقش بازی نمی کند، گر چه اصولاً اجرا هم به نوعی ایفای نقش است. تایم و نبض مسابقه را در دست دارد و مسلط است به اندازه و از آن مهم‌تر با کارگردان و دوربین ارتباطی متقابل و درست برقرار می‌کند و به این ترتیب ما می‌توانیم دو روز پایان هفته را از یک برنامه‌ای جذاب و نه صرفاً برنامه‌ای با مجری جذاب لذت ببریم.
اگر می‌خواهید درباره‌ی "چه کسی می خواهد میلیونر شود" بیشتر بدانید باید بگوییم این برنامه در آخرین سال‌های قرن بیستم، در کشور انگلیس توسط دیوید بریگز، مایک وایت هیل و استیون نایت طراحی و تولید شد و پس از آن کمپانی سونی پیکچرز با موفقیت به ادامه آن پرداخت و این مسابقه علاوه بر انگلیس و آمریکا در سراسر دنیا به عنوان پر مخاطب‌ترین مسابقه تلویزیونی از شبکه‌های مختلف پخش شد و ۱۶۰ کشور از روی آن ساختند.
مسابقه دهندگان، سوالات متعددی را برای کسب جوایز نقدی بزرگ، با فرمت یک پیچ و تاب در سبک بازی باید پاسخ‌گو باشند و تنها یک شرکت کننده در آن زمان بازی می‌کند، شبیه به آزمون‌های رادیویی.
موسیقی اصلی این مسابقه که بسیار معروف و مورد استقبال است توسط کیت و متیو استراکان ساخته شده که حالا روی "برنده باش" نیز آن را می شنویم.
نسخه انگلیسی اصلی این برنامه در تاریخ 4 سپتامبر 1998 عرضه شد و تا قسمت آخر آن در تاریخ 11 فوریه 2014 پخش شد. این مسابقه برای جشن سالگرد ۲۰ سالگی خود، امسال بعد از چهار سال که تولید و نمایش آن در انگلستان متوقف شده بود، چند قسمت مهم و ماندگار آن را از 5 تا 11 مه به نمایش گذاشت.
