سی و یک نما – گفتن و شنیدن از سریال های نوروزی، سالیان سال است که بخشی از آداب دید و بازدید نوروزی ما شده که مسلما از بحث های سیاسی در روزهای بهاری جذابتر به نظر می رسد. در چند سال اخیر نقل قول ازعروسک های دلنشین کلاه قرمزی و همینطور نقی، ارسطو و بابا پنجعلی بهانه ای شده بود تا در معاشرت های شب عیدی کم نیاوریم وگاه دورهم ببینیم و لذت ببریم و گاه خودمان را برای پیگیری قسمت های بعدی به خانه برسانیم و حتی از دیدن تکرار آن هم غافل نشویم.
اما امسال نوستالژی شب های بهاریمان جایش را به سریال های پرستاره و گران قیمتی داده که نتوانستند با مخاطب ازتباط برقرار کنند و به نظر می رسد که تلویزیون بی بودجه و دست تنگ اگر هزینه ی هر سه سریال را به کلاه قرمزی اختصاص می داد، مردم رضایت بیشتری داشتند. در نظر داشته باشیم که برنامه هائی چون "خندوانه" و یا "دورهمی" جزو برنامه های مناسبتی نوروز محسوب نمی شوند و اگر مخاطب دارند نمی توان منت آن را بر سر برنامه ریزی های مناسبتی تلویزیون برای این ایام دانست. امسال، تلویزیون یکی از بی رونق ترین سالها را با کمترین امکان جذب مخاطب در ایام نوروز سپری می کند.
نکته اول: سه سریال "بیمار استاندارد" ، "زعفرانی" و "قرعه" هیچکدام تا به اینجا نتوانستند به رغم وجود بهترین و حرفه ای ترین عوامل و بازیگران با هم رقابت داشته و یا حتی بی رقابت هم در کنار یکدیگر برای جذب مخاطب جدی موفق شوند.
نکته دوم: مجموعه کلاه قرمزی، بصورت حسی نوستالژیک در ایام نوروز درآمده بود که صفحه تلویزیون را به سفره هفت سین پیوند ÷میزد و به نظر می رسد که اختصاص هر بودجه ای و در هر شرایط مالی به رضایت مردم از رسانه ی ملی شان می ارزید.
که متاسفانه این تدبیر از سوی مدیران سازمان استقبال نشد.
نکته سوم: در طول یکسال اکران سینما، فیلم های بسیاری وجود دارند که مورد کم لطفی از نظر ایجاد بستر مناسب برای اکران قرار می گیرند که ایام نوروز، خرید و پخش آنها اتفاق مبارکی است که هم مردم را به گونه ای به سینما وصل می کند و هم اینکه فیلم را حمایت می کند. اتفاقی که برای دو سه فیلم از جمله "مزار شریف" افتاد و می توانست برای خیلی از فیلم های دیگر هم بیفتد.
نکته چهارم: هر سال بخش تامین برنامه به روزترین و محبوب ترین فیلم های سینمای جهان را دوبله و پخش می کرد و نگاهی هم به فیلم های مطرح اسکارکه کمتر از یکماه از آخرین دوره ی آن می گذشت داشت و با فاصله کمی از این مراسم، مخاطب تلویزیون می توانست سینمای روز دنیا را تعقیب کند که در سالهای گذشته فیلم هائی چون "دوازده سال بردگی" ، "جاذبه" ، " از یاد رفته" ، "آلیس" را نام برد. امسال هم در اسکار فیلم هائی مطرح شدند که برخی از هر لحاظ با چارچوب های تلویزیون نزدیک بودند مثل "از گور برگشته" ، "کانون توجه" که جائی در برنامه ریزی های سازمان نداشتند و گر چه برخی فیلم های خارجی جدید روی آنتن قرار گرفته بود اما در کنار فیلم ها و سریال های تکراری دیده نشدند و متاسفانه در این زمینه هم تلویزیون بسیار کم کار است.
نکته پایانی: برنامه هائی چون خندوانه و دوره همی از برنامه های روتین در کنداکتور پخش هستند که گر چه مخاطبین زیادی دارند اما برنامه نوروزی محسوب نمی شوند و مدیران سازمان به اشتباه برنامه ریزی ضعیف خود را می خواهند پشت این دو برنامه روتین پنهان کنند.
