▪️نقش مکمل زن
این روزها برای دریافت اسکار کافی است اقلیت نژادی، زن یا با گرایش جنسی خاص باشید. حال آریانا دبوز هر ۳ فاکتور ممکن را دارد پس گزینه‌های دیگر عملا شانسی نداشتند. جنسیت و نژاد قابل تغییر نیست ولی به نظرم کریستن دانست برای دریافت اولین اسکار خود می‌توانست پیش از مراسم به همجنسگرا بودن خود اعتراف کند!
▪️نقش مکمل مرد
تروی کاتسور با توجه به شرایط خاصش ایفای نقش درخور تحسینی داشت و باید برایش اعتبار قائل شد اما واقعیت این است که در بین نامزدها او بهترین نبود و در هر رقابتی فارغ از شرایط حاکم باید بهترین را برگزید اتفاقی که برای کدی اسمیت-مک‌فی نیفتاد. شاید او هم باید همجنسگرا می‌بود!
▪️فیلمنامه اقتباسی
توضیح خاصی در رابطه با این جایزه وجود ندارد. یک فیلمنامه کاملا معمولی جایزه اسکار را ربود فقط به این خاطر که آکادمی اسکار ثابت کند نگاه جنسیتی ندارد! شایسته سالاری هم که فقط شعاری زیباست. فیلم CODA را آنقدر بزرگ کردند تا بدینوسیله بتوانند انتخاب خود را توجیه کنند. غافل از اینکه با اینگونه انتخاب‌ها آدرس اشتباه به مخاطب عام می‌دهند و دود آن در چشم سینمای هنری خواهد رفت.
▪️فیلنامه اصلی
این جایزه اسکار برای فیلم بلفاست از آن دسته جوایزی بود که میتوان آن را به اختلاف سلیقه ربط داد. اگرچه انتخاب ما گزینه دیگری بود ولی با توجه به فیلم‌های اکران شده سال، نمیتوان ایراد فنی چندانی به اسکار این شاخه برای بلفاست وارد دانست.
▪️فیلم بین‌المللی
شاید در این شاخه بیشترین توافق نظر وجود داشته باشد و طبق اکثر پیش‌بینی‌ها جایزه اسکار به فیلم شایسته ماشین من را بران تعلق گرفت.
▪️نقش اول زن
شاید کریستن استورات لیاقت بیشتری برای اولین اسکار خود داشت اما کیست که نداند در کارنامه هنری جسیکا چستین جای یک اسکار خالی بود. باید اعتراف کرد که او یکی از بهترین‌های نسل خود است بنابراین نمیتوان به این انتخاب آکادمی خرده چندانی گرفت.
▪️نقش اول مرد
شکی نیست که بهترین نقش‌آفرینی سال متعلق به بندیکت کامبربچ است (با احترام به تمام سلایق). کامبربچ واقعا فاصله معناداری با رقبای خود داشت اما او نیز قربانی سیستم نژاد پرستانه مدرن آکادمی شد. ویل اسمیت یکی از بهترین بازی‌های خود را ارائه داد اما نه در آن حد که بتواند جایزه اسکار را از دستان کامبربچ برباید.
▪️کارگردان
به نظر من، قدرت سگ بهترین کارگردانی جین کمپیون محسوب میگردد و میتوان ادعا کرد که او هیچگاه در این سطح نبوده است (هرچند پیشتر در فیلم پیانو توانایی‌های خود را به اثبات رسانده است) اما واقعا پل توماس اندرسون باز هم خود را یک سر و گردن بالاتر از بقیه نشان داده است آن هم در حالی که در اوج خود نبوده است. واقعا اگر امسال به او اسکار ندادند دیگر چه زمانی نوبت به او می‌رسد؟ تا چه زمانی او باید قربانی سیستم گزینشی معیوب آکادمی اسکار شود؟ او حالا با ۱۱ نامزدی اسکار که ۳ مورد آن مربوط به کارگردانی است کم‌کم در حال بدست آوردن رکوردی جدید است! هرچند تجربه تاریخی به ما اثبات کرده که بزرگان سینما هیچگاه اعتبار خود را با جایزه اسکار کسب نکرده‌اند اما باید قبول کرد که با مقبولیتی که این جایزه در میان عامه دارد، میتوان سلایق سینمایی را به سمت و سوی درستی سوق داد امری که با اینگونه انتخاب‌های نخ‌نما شده عملا گمراه کننده است.
▪️بهترین فیلم
قطعا دردآورترین جایزه اسکار امسال متعلق به این شاخه است و وقتی دردآورتر می‌شود که می‌بینیم فیلم CODA در شاخه کارگردانی حتی نامزد هم نشده است!! به زبان ساده، داوران بر این باورند که کارگردانی فیلم CODA حتی در میان ۵ فیلم برتر نیست اما خودش بهترین فیلم سال است! هرچند آکادمی انتخاب‌های عجیب کم نداشته است اما اینگونه گزینش‌ها دهن کجی به هنر سینماست. اگرچه برای خلق یک اثر سینمایی فاکتورها و عناصر مختلف تاثیر گذار هستند اما هیچ تردیدی نیست که کارگردان محور اصلی و به نوعی خالق یک اثر است.
پیشتر گفتیم که این آدرس‌های اشتباه باعث بیراهه رفتن مخاطب عام میگردد و تاوان چنین گزینش‌هایی را هنر نیمه جان سینما خواهد پرداخت. ای‌کاش، ای‌کاش و ای‌کاش اگر انتخاب براساس نگاه جنسیتی بوده است، حداقل این جایزه به قدرت سگ تعلق میگرفت! اما به نظر می‌رسد وجه عامه‌پسند بودن آثار سینمایی بر وجه هنری آن‌ها غالب شده است. باید تلنگری به آکادمی اسکار زد که هزینه سنگین اینگونه تاکتیک‌ها که بیشتر برای جذب مخاطب و کسب اعتبار ظاهری است را فقط و فقط هنر سینما خواهد پرداخت.
لطفا به پیکر نیمه جان بخش هنری سینما بیش از این لگد نزنید!
با آرزوی فردایی بهتر برای سینما
- نویسنده: صالح پریان
- منبع: Movielove
