کار هنر، ساختن فرهنگ است.
گاهی ممکن است این کار را با خشونت انجام دهد و گاهی با لطافت و زیبایی.
کیانوش عیاری هم تصمیم گرفته بود خشونت را جلوی دیدگان مخاطب بیاورد، به صورتش سیلی بزند و یادآوری کند که انسان چقدر می تواند خشن و غیرقابل باور باشد.
امروز جای خالی «خانه پدری» احساس می شود که توی سرش زدند و دیده نشد.
سخن کوتاه بود و... بهانه، سر بریدن رومینا دختر چهارده ساله ی تالشی به دست پدر
و من رومینا چهارده سال دارم. شاید نام فیلم بعدی باشد
سی و یک نما_ سیزده فیلم سینمایی در بخش مسابقه هشتمین جشنواره جهانی فیلم پارسی استرالیا برای دریافت غزال طلایی رقابت می‌کنند که در این میان "خانه پدری" فیلم توقیف شده‌ی کیانوش عیاری نیز در بخش نمایش‌های ویژه حضور دارد.
سی و یک نما - انجمن صنفی منتقدان و نویستدگان آثار سینمایی نزدیک به دو هفته پس از توقیف فیلم " خانه پدری" و به بهانه ی مسائل پيش آمده در خصوص این فیلم، بالاخره بیانیه ای صادر کرد که در ادامه می خوانیم:
سی و یک نما_ در روزهای گذشته خبر اکران فیلم «خانه پدری» ساخته‌ی کیانوش عیاری آن هم بعد از ده سال که در محاق توقیف بوده؛ به یکی از داغ‌ترین اخبار سینمایی تبدیل شده است. در این میان، بسیاری از اهالی هنر از این اتفاق، حمایت و اظهار خشنودی کردند و برخی نیز چون "جواد شمقدری" معاونت سینمایی دولت احمدی نژاد، اکران این فیلم را جنایت فرهنگی قلمداد کردند!
محمدحسین روانبخش/ سی و یک نما_ فیلم «خانه پدری» بالاخره اکران عمومی شد، فیلمی که ظاهرا به علت صحنه‌ای خشن توقیف شده بود؛ اما اگر همه داستان، همان یک صحنه بود، خیلی زودتر از اینها می‌توانستند با حذف آن، فیلم را نمایش دهند. واقعیت این است که این فیلم درباره موضوعی است که از آغاز بیداری ایرانیان، یکی از مهمترین مسائل و خواسته های آنان بوده است؛ مساله «حق زنان».
سی و یک نما- اکران فیلم خانه پدری که در شب اول به سانس فوق العاده رسیده بود تنها توانست یک شب بر روی پرده سینماهای گروه هنر و تجربه بماند و سرانجام این فیلم با فشار عوامل بیرونی دوباره توقیف شد.
