سی و یک نما – منتظر یک گردهمائی پربار و حرفه ای در اولین تجربه ی جدی یک جشنواره ی مستقل بین المللی بودیم . اتفاقی که چند ماه بود نویدش را می شنیدیم. موعد مقرر فرا رسید. افتتاحیه جشنواره بر پا شد.یک افتتاحیه ی طوفانی . مراسمی بدون برنامه ریزی مناسب و هماهنگی که در مورد پربار بودنش باید همچنان منتظر بمانیم و البته امیدوار تا روزهای بعد چه پیش بیاید چرا که افتتاحیه ، مجلسی بود با مهمان های خاص که خیلی شامل اهالی سینما و مطبوعات نمی شد. هنوز هم اصحاب رسانه تکلیف خودشان را در رابطه با این فستیوال نوظهور نمی دانند و برای پوشش آن بلاتکلیفند .حتی محمود گبرلو هم قرار نیست هر شب مردم را در جریان اخبار جشنواره قرار بدهد.
