سی و یک نما - وقتی در دانشکده هنر و معماری تهران درس می خوانی قاعدتا هم با استعدادی و هم هنر را می شناسی و بعد هم از صحنه ی نمایش به سینما دعوت می شوی. زیبا هم هستی که امتیاز مهمی است. در شروع به تو به چشم یک بازیگر زیبا نگاه می‌کنند که می‌تواند به گیشه رونق بدهد؛ بخصوص اگر نقش مقابل محمدرضا گلزار را در فیلم "گل یخ" مرحوم کیومرث پوراحمد هم بازی کرده باشی.
و اینطور الناز شاکردوست وارد سینما شد.
او به این ترتیب تبدیل به یکی از بخت‌های فروش فیلم‌ها در سینمای بدنه شد و در آثاری حضور داشت که چندان باب میل دنبال‌کنندگان حرفه‌ای سینما نیست، اما مخاطب عام دارد و خوب می‌فروشد. البته در فیلم "مجردها" گر چه نقش مکمل داشت، اما نگاه‌ها را به گونه‌ای جلب کرد که توانایی او مختص زیبایی‌اش نیست.
فیلمسازان صاحب سبک سینما گویی چندان باوری از هنر او ندارند تا اینکه به یکباره ثابت می‌کند که بیشتر از یک بازیگر زن زیبا، یک هنرمند توانمند است. آنقدر توانمند که وقتی در نقش یک دخترک ساده و درمانده به دوربین آیدا پناهنده خیره می‌شود، نگاهش کوچکترین شباهتی به نگاهی که با درماندگی به دوربین نرگس آبیار می‌نگرد، ندارد.
او بر خلاف برخی از بازیگران زن جوان که مطرح هم هستند، نگاه متفاوت داشتن به دوربین را بدون اعتنا به حضور دوربین بلد است، همانطور که در زبان بدنش نیز مهارت دارد. چه "باد در علفزار بپیچد" و یا اینکه احساس "خفگی" کند.
او نقش‌های دیدنی زیادی داری، اما انگار که معصومیت "تی تی" چیز دیگری است.
این بازیگر، "الناز شاکردوست" است که به نظر می‌رسد روز به روز توانمندتر و هوشیارتر با وسواسی بیشتر در بازیگری پیش می‌رود و در چند سال اخیر توجه همه را، چه مخاطب خاص و چه مخاطب عام، به خود جلب کرده است.
در ادامه بهترین نقش‌های او را با هم مرور می کنیم.
