به گزارش سی و یک نما به نقل از ایلنا، میگویند مریلا زارعی این روزها در اوج حرکت میکند. در انتخاب نقشهایش حساس است و بیاشتباه ظاهر میشود. همین هم موجب شده حضورش پررنگ و پرافتخار باشد. اهل حاشیه هم نیست.
زارعی البته اخیرا یک بار احساساتی شده. در حاشیهی نشست خبری "شیار "143. خودش میگوید: این فیلم را نه تنها کسانی که در این موقعیت بودند و نه تنها مادران شهدا که همه کسانی که احساس دین به شهیدان کشورشان میکنند؛ خواهند پسندید.
به اعتقاد او؛ بسیاری از فیلمهایی که با موضوع دفاع مقدس ساخته میشوند؛ دور از حقیقتاند و مخاطبان درست به همین دلیل؛ چون فیلمهای خوبی در این زمینه ندیدهاند یا تعریفشان را نشنیدهاند؛ با فیلمها ارتباط برقرار نمیکنند.
زارعی میگوید: در "شیار "143 اتفاق این بود که یک خانوادهی ساده روایت میشدند. آنها به حق در موقعیتهای دراماتیک بدون اینکه مخاطب فکر کند غلو است؛ درست قرار میگیرند و مخاطب هم با درک همین موقعیت؛ پا به پای کاراکتر اصلی؛ اشک میریزد.
زارعی وقتی از چند و چون احساساتی شدنش در نشست خبری فیلم "شیار "143 سخن به میان میآید؛ آن را ادای دین به فیلم توصیف میکند: این فیلم و نقشی که در آن ایفا کردم را بسیار دوست دارم. در جشنواره فیلم فجر هم بعداز اینکه به تماشای آن نشستم؛ بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم، بارها سر فیلمبرداری این اتفاق برای من افتاد و بسیار متاثر میشدم. به نظرم تماشاگر هم با دیدن فیلم حس خوبی پیدا میکند. همهی اینها حس مرا به این فیلم هنوز پررنگ نگاه داشته است.
اتتخاب موضوع شهید برای سینما حسایت خاص خود را دارد؛ این بازیگر میگوید: آنقدر فیلم در این ژانر بدون آنکه فضاهایشان عین زندگی باشد؛ ساخته شده که حساب ندارد. گاهی هم کار به فانتزی بودن؛ کشیده شده. مخاطبی که این ژانر را دوست دارد با دیدن همین فیلمهاست که دیگر به سینمای دفاع مقدس اعتماد نمیکند.
بازیگر فیلم "چ" درباره نخنما شدن این موضوع به دلیل کثرت در پرداخت میگوید: مگر میشود موضوع پرداخت به مصائب این همه خانواده نخنما شود؟ خانوادههای شهیدانی که هنوز در جامعه ما وجود دارند؛ هرکدام موضوعی برای تصویر شدن هستند. مهم درست پرداخت کردن فیلم است. اگر قواعد ژانری رعایت شود و فیلم درستی ساخته شود؛ حتما مورد توجه هم واقع میشود.
زارعی اخیرا از انجمن منتقدان هم جایزه گرفته: برای هر بازیگر جایزه گرفتن از دست بزرگان اتفاق خوبیست. من هم خوشحالم که لایق این جوایز شدم اما برای من اول نقشی مهم است که قرار است آن را بازی کنم حتی اگر بدانم کارم در هیچ فستیوالی داوری نخواهد شد؛ بازهم تلاشام را خواهم کرد.
او درباره نظرهای حاتمیکیا درباره "شیار 143" هم میگوید: در اینکه آقای حاتمیکیا در ژانر دفاع مقدس و فیلمهایی که به این وادیها قدم میگذارد؛ حرف اول را میزند هیچ شکی نیست. ایشان به بازی من هم لطف داشتهاند. وقتی ایشان به عنوان یک کارشناس در این حوزه از کاری تعریف میکنند؛ قطعا قابل دفاع است.
همکاری در فیلم "چ" هم برای زارعی قابل تامل بوده: برخی کارگردانان هستند که وقتی بازیگر جلوی دوربینشان میرود؛ از آنها درس میگیرد و پشت صحنه فیلمهایشان کلاس بازیگری و فیلمسازی پابرجاست. آقای حاتمیکیا یکی از همین کارگردانان است که هم به لحاظ حرفهای و هم اخلاقی میتوان از ایشان آموخت. من در "چ" از ایشان فراوان آموختم و خوشحالم که ایشان از بازی من راضی بودند.
زارعی درباره همکاریاش با فریبرز عربنیا و بابک حمیدیان هم میگوید: آنها به تعریف من نیاز ندارند. کاملا پیداست که چه کارهای ارزندهای داشتهاند. کار با آنها بسیار لذتبخش است.
زارعی میگوید: همانطور که "چ" مورد استقبال قرار گرفت؛ من معتقدم همه فیلمهایی که با وسواس ساخته میشوند و هنکام ساخت احترام به مخاطب را لحاظ میکنند؛ نظر تماشاگر را جلب میکنند. تماشاگر با دیدنشان احساس خوبی پیدا میکنند و با رضایت سالن سینما را ترک میکنند.