«برای اولین و آخرین بار خواهش دارم همه شما یک جمله زیبا برای خداحافظی به یادگار برایم بنویسید. برای همه شماهایی که با عشق بی شرط از نسل‌های متفاوت ، سال‌ها کنارم ایستادند.
بگذارید امشب در این حس غریب، اندوه را ، برای یک شب هم که شده به ضیافت با شکوه زندگی دعوت کنیم.»
من در سال 1378 با سینما، راه شیدایی‌هایم را پیدا کرد. چرا میگم حس غریب ، چون در همان اولین فیلم که سعادت تجربه شاگردی کردن در حضور عزت الله خان انتظامی را داشتم در پلانی از فیلم به من گفتند :«دخترم حس تعریف کردنی نیست.» دوستتان داشتم و دارم و خواهم داشت تا روزی که زمین را ترک کنم.»
او خطاب به مهری شیرازی طراح گریم برجسته ی سینما می نویسد :«به شما قول دادم کم نگذارم و وفادار بمانم به مردم عزیزم در راه دشوار هنر و فرهنگ. به اندازه وسعم تلاش کردم. قلبتان را می‌بوسم.»
وی متنِ پست خود را با این شعر از یک ترانه به پایان رسانده است. ترانه ای که می توانیم در تصورمان با صدای فوق العاده او بشنویم :
«من باید می‌رفتم با قطاری که برام آخرین گلوله ی آخرین خشاب بود / من باید می‌رفتم زود زود زود یکی تو خاطره‌هام زخم برداشته بود.»
هنگامه قاضیانی در طول مدت فعالیت خود در سینما در بیش از 30 فیلم سینمایی، تئاتر و نمایش خانگی بازی های درخشانی داشت و توانست دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم‌های «به همین سادگی» و «روزهای زندگی» را به دست بیاورد. سیمرغ هایی که گاه با تنگ نظری مواجه میشد. همانطور که اشاره شد او علاوه بر آثار سینمایی‌اش در چهار سریال شبکه خانگی، یک سریال تلویزیونی و چهار نمایش موفق حصور داشت که در سریال "هم گناه" نقشی سخت را تجربه کرد. در حال حاضر نیز سریال «آمستردام» با حضور وی از پلتفرم «تماشاخونه» در حال پخش است و به زودی سریال «پدر گواردیولا» نیز با بازی این بازیگر از همین پلتفرم پخش خواهد شد.
وی در اعتراضات اخیر به جرم انتشار ویدئو بی حجاب در فضای مجازی بازداشت شده بود.
