سی و یک نما - اسکاری که یکشنبه به شایستگی از آنِ اما استون شد، بهانه‌ای است تا نگاهی داشته باشیم به اسکارهای کلاسیک غافلگیر کننده‌ای که البته بعضی از آنها اشتباه بوده و هنوز هم مورد نقد قرار می‌گیرد.
سی و یک نما - وقتی به کارگردانان بزرگ دوران طلایی هالیوود می‌اندیشید، معمولا یک نام از قلم می‌افتد: ویلیام وایلر. کارگردان‌هایی مانند هیچکاک، فورد، وایلدر و ولز به دلیل نوآوری و نبوغ‌شان احترام زیادی برمی‌انگیزند، اما نام وایلر بندرت در این فهرست قرار می‌گیرد. وایلر سبک و امضای روشنی پای آثارش نداشت و مقید به ژانر خاصی نیز نبود. در عوض فیلمبرداری او طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها را شامل می شد، و همیشه بی‌نقص و با بازی‌های واقعا عالی ساخته شده‌اند. وایلر به همراه چند کارگردان دیگر بر جوایز اسکار سلطه داشت، رکوردهایی را در دسته‌های مختلف هم برای نامزدی و هم برای برنده شدن ثبت کرد و حتی تحسین منتقدان را در خارج از آمریکا به دست آورد. بیشتر ستاره‌های بزرگی که او با آنها کار کرده بود برای فیلم دوم یا سوم بازگشتند، زیرا با وی می‌توانستند شهرت خودشان را تداوم بدهند. در اینجا ده فیلم برتر کارگردانی شده ویلیام وایلر را با هم مرور می‌کنیم.
