سی و یک نما - "اکشن!" همان کلمهای است که فیلمسازان در ابتدای هر برداشت میگویند و بازیگران جلوی دوربین جان میگیرند. اکشن همان چیزی است که تصاویر متحرک را از عکاسی متمایز میکند. چند دهه طول کشید تا در هالیوود بفهمند یک «فیلم اکشن» واقعاً چیست، |انری که ریشههای آن به خاستگاه مدیوم سینما برمیگردد. اما اکنون که حرف فیلمهای اکشن بهمیان میآید، دستهبندیهای مختلفی را در برمیگیرد. قهرمان یا قهرمانانی که با حرکتهایی فیزیکی، رزمی و جنگی بر دشمنان خودشان غلبه میکنند. دوران رشد فیلمهای ژانر اکشن بیشتر در دهه ۱۹۷۰ بود. در طول تاریخ این ژانر، از بروس لی به عنوان نخستین بازیگری که باعث حرکت و محبوبیت آن شد، یاد میکنند.
سی و یک نما - کوئنتین تارانتینو یکی از مشهورترین کارگردانان نسل خودش است، اما تأثیر وی بهعنوان فیلمنامهنویسی که مونولوگهای شیکش، فرهنگ پاپ را به حد اعلای خود رسانده، نادیده گرفتنی نیست. تارانتینو برای ارائه دیالوگهای به یاد ماندنی خود، شخصیتهای بیشماری را با ویژگیهای منحصر به فرد ساخته که اغلب بازسازی قهرمانان جوانیاش در سینما هستند. تارانتینو «کشتن» استنلی کوبریک را در «سگهای انباری»، «بانوی خون برفی» توشیا فوجیتا را در «بیل را بکش»، و وسترن تلویزیونی کلاسیک را در «روزی روزگاری در هالیوود»، با توانایی منحصربهفردی بازسازی کرده است. در این مطلب بهترین شخصیتهای روی پرده تارانتینو را از اولین فیلم تا آخرین اثرش، بدون ترتیب خاصی انتخاب کردهایم. با ما همراه باشید.