در بیست و پنجمین سالگرد تایتانیک، جیمز کامرون کارگردان فیلم تلاش می‌کند تا بحث طولانی احتمالات زنده ماندن جک را برای همیشه حل کند. آیا جک با بازی لئوناردو دی کاپریو می‌توانست روی در شناور بر آب بنشیند و زنده بماند یا خیر.
در تیزر ویژه برنامه نشنال جئوگرافیک، با نام «تایتانیک: ۲۵ سال بعد با جیمز کامرون»، کارگردان یک مطالعه علمی انجام می‌دهد تا ارزیابی کند که آیا فضای کافی برای جک و رز با بازی کیت وینسلت روی آوارهای درب شناور پس از غرق شدن تایتانیک وجود داشت یا نه.
کامرون در پیش نمایش این ویژه برنامه می‌گوید: «ما یک بار برای همیشه خواهیم فهمید که آیا جک می‌توانست از غرق شدن تایتانیک جان سالم به در ببرد یا خیر.»
برای بررسی آخرین لحظات جک، کامرون از تیمی از دانشمندان و دو بدلکار کمک گرفته تا چهار سناریو مختلف را آزمایش کنند تا بفهمند که آیا جک و زر، دو نفره می‌توانستند در را با هم سهیم شوند و هر دو نجات یایند.
کامرون توضیح می‌دهد که یک احتمال این است که «جک و رز می‌توانند روی در قایق مانند سوار شوند، ولی در این حال هر دو در سطوح خطرناک آب یخ زده غوطه‌ور می‌ماندند.»
به همین سیاق، در احتمال دیگری، کامرون توضیح می‌دهد: «تکان‌های شدید به کمک جک می‌آیند و به او کمک می‌کنند تا به بیرون آب برسد، در این حالت او ساعت‌های زیادی روی آب غوطه‌ور می‌ماند.»
برای آزمایش نهایی، بدلکارها فشار فیزیکی را که شخصیت‌ها در طی غرق شدن کشتی متحمل می‌شدند، را وارد می‌کنند. کامرون همچنین یک سناریوی دیگر را آزمایش می‌کند که در آن رز جلیقه نجاتش را برای کمک به جک می‌دهد: «و او حالت ثابتی پیدا می‌کرد و به جایی می‌رسید، تا زمانی که قایق نجات برسد.»
در نهایت، کامرون سناریو نهایی را اینگونه شرح می‌دهد: «جک احتمالا زنده بماند، ولی باز برای این امر متغیرهای زیادی وجود دارد.»
با این حال، او خاطرنشان می‌کند که شخصیت جک همچنان برای نجات رز دست به هر کاری می‌زند: «فکر می‌کنم روند فکر جک اینگونه بود که من هیچ کاری نمی‌کنم که رز را به خطر بیندازد و این ۱۰۰ درصد شخصیت اوست.»
کامرون در طول سال‌ها درباره درب شناور در انتهای فیلمش بحث کرده و استدلال کرده که این بحث برای یک داستان ضروری است و باید تلاش کرد این بحث را برای همیشه حل کرد.
کامرون در مصاحبه‌ای با تورنتو سان گفته که امیدوار است این مطالعه «کل این موضوع را حل و یک بار برای همیشه تمام کند.»
با وجود اعتراض‌ها و امیدها مبنی بر اینکه باید پایان جک متفاوت بود، کامرون توضیح داد: «نه، او باید بمیرد، مثل فیلم رومئو و ژولیت. این فیلم درباره عشق و فداکاری و فناپذیری است. عشق با فداکاری سنجیده می‌شود.»
وینسلت اخیراً به این موضوع واکنش نشان داده و گفته: «یک بار برای همیشه بگویم، او می‌توانست در روی آن درب جا شود، اما این یک «ایده پایدار» نیست.»
