جردن واکر-پرلمن خواهر زاده وایلدر گفت او بر اثر عوارض بیماری آلزایمر درگذشت. وایلدر 83 ساله بود.
به گزارش هالیوود ریپورتر، وایلدر در 1971 در موزیکال فانتزی "ویلی وانکا و کارخانه شکلات‌سازی" نقش شکلات‌فروش عجیب و غریب را بازی کرد و در چهار فیلم "سیلور استریک" (1976)، "زندانی دیوانه شده" (1980)، "بد نبین و بد نشنو" (1989) و "تو دیگر" (1991) با ریچارد پرایر، استندآپ کمدین افسانه‌ای همبازی بود.
وایلدر متولد 11 ژوئن 1933 در میلواکی بود. پدرش یک مهاجر روس بود. مادر وایلدر وقتی او شش ساله بود، دچار حمله قبلی شد و تا پایان عمر زمین‌گیر بود (او وقتی وایلدر 23 ساله بود درگذشت). وایلدر کار هنری را از دوران دبیرستان با بازی در نمایش‌های مختلف آغاز کرد. او بعداً از دانشگاه آیووا در رشته تئاتر با درجه لیسانس دانش‌آموخته شد و در مدرسه اولد ویک در بریستول در انگلیس هم تحصیل کرد.
وایلدر کار حرفه‌ای را از اوایل دهه 1960 با بازی در نمایش‌های برادوی شروع کرد. او در 1963 در نمایش "ننه دلاور و فرزندانش" مقابل آن بنکرافت بازی کرد و از طریق او به مل بروکس – که بعدها با بنکرافت ازدواج کرد – معرفی شد. این زوج او را به فایر آیلند دعوت کردند. بروکس در آنجا 30 صفحه فیلمنامه‌ای به نام "فصل بهار برای هیتلر" را در اختیار وایلدر گذاشت.
نام این فیلمنامه بعداً تغییر کرد و پنج سال بعد مبنای فیلم "تهیه‌کنندگان" به کارگردانی بروکس شد. وایلدر برای بازی در نقش لئوپولد بلوم حسابدار عصبی نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل شد. وایلدر یک سال پیش از آن با بازی در نقشی کوتاه در فیلم "بانی و کلاید" (1967) وارد دنیای سینما شده بود.
بروکس بعداً در فیلم "زین‌های شعله‌ور"، نقش یک هفت‌تیرکش ازپاافتاده را به او سپرد. وایلدر همان سال طرح کلی "فرانکنستاین جوان" را نوشت و از بروکس خواست با همکاری هم فیلمنامه را بنویسند. وایلدر در فیلم، نقش دکتر فردریک فرانکنستاین را بازی کرد. وایلدر و بروکس برای این فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شدند. "فرانکنستاین جوان" تنها 10 ماه بعد از "زین‌های شعله‌ور" اکران شد. وایلدر با این فیلم‌ها به یکی از محبوب‌ترین کمدین‌های دهه 1970 تبدیل شد.
بروکس در بیانیه‌ای از وایلدر به عنوان "یکی از استعدادهای بزرگ دوران ما" یاد کرد و گفت: او با جادوی ویژه خود هر فیلمی را که با هم کار کردیم، تبرک کرد و با دوستی خود زندگی من را هم متبرک کرد. دلمان خیلی برایش تنگ خواهد شد.
وایلدر به لطف موفقیت دو فیلم "زین‌های شعله‌ور" و "فرانکنستاین جوان" در 1975 برای اولین بار روی صندلی کارگردانی نشست و فیلم "ماجرای برادر باهوش‌تر شرلوک هلمز" را از روی فیلمنامه‌ای نوشته خودش ساخت. او در 1977 هم فیلم "بزرگ‌ترین عاشق دنیا" را از روی فیلمنامه‌ای از خودش کارگردانی و خودش هم در آن بازی کرد.
در 1999 پزشکان تشخیص دادند وایلدر مبتلا به بیماری لنفوم غیر هوچکین است. او با پرتودرمانی و جراحی درمان شد. وایلدر در 2005 کتاب خاطرات خود را با عنوان "مثل یک غریبه من را ببوس" منتشر کرد.
درگذشت جین وایلدر با واکنش تعدادی زیاد دیگری از چهره‌های معروف همراه بود.
جیم کری در توئیتر نوشت: جین وایلدر یکی از بامزه‌ترین و شیرین‌ترین انرژی‌هایی است که تاکنون قالب انسانی به خود گرفته است. اگر بهشتی باشد، او یک بلیت طلایی دارد.
راسل کرو هم نوشت: من "زین‌های شعله‌ور" را هفت بار با دوستانم در سینما دیدم. جین وایلدر، تو یک نابغه بودی. روحت شاد.
