ستسوکو هارا پنجم سپتامبر (14 شهریور) بر اثر ذات‌الریه درگذشت. او 95 ساله بود.
به گزارش هالیوود ریپورتر، او که متولد 1920 در یوکوهاما بود، در 1962 از دنیای بازیگری کناره‌گیری کرد و تا پایان عمر فردی گوشه‌گیر بود. خبر مرگ او روز چهارشنبه پس از چند ماه توسط خانواده‌اش رسانه‌ای شد.
هارا در فیلم‌های تاداشی ایمای و آکی‌را کوروساوا بازی کرد، اما علاقه‌مندان سینما او را بیش از همه با فیلم‌های یاسوجیرو اوزو به یاد دارند، از همه مهم‌تر "داستان توکیو" (1953) در نقش زنی بیوه به نام نوریکو (نام تعدادی از شخصیت‌های هارا در فیلم‌های اوزو) که از پدر و مادر همسر مرده‌اش مراقبت می‌کند.
هارا در فیلم‌های "آخر بهار" (1949)، "اول تابستان" (1951)، "گرگ و میش توکیو" (1957)، "آخر پاییز" (1960) و "پایان تابستان" (1961) نیز با اوزو همکاری کرد.
او از 1935 وارد سینما شد و تا 1962 که در 42 سالگی به شکل غیر منتظره و بدون توضیح کناره‌گیری کرد، در بیش از 100 فیلم مقابل دوربین رفت.
یکی از این فیلم‌ها "دختر سامورایی" ("زمین نو") تولید مشترک آلمان و ژاپن به کارگردانی مانساکو ایتامی و آرنولد فانک بود که برای گسترش همکاری‌های این دو کشور که خیلی زود در جنگ جهانی دوم متحد هم شدند، ساخته شد. دو کارگردان فیلم با هم اختلاف پیدا کردند. دو نسخه متفاوت از فیلم اکران شد که هیچ‌یک با استقبال روبرو نشد.
هارا همچنین در دوران جنگ در فیلم‌های تبلیغاتی بازی کرد. آخرین نقش مهم او در اقتباس سینمایی هیروشی ایناگاکی از قصه کلاسیک سامورایی "Chushingura" یا "47 رونین" در 1962 بود.
هارا بعد از این فیلم از سینما کناره‌گیری کرد تا به تنهایی در کاماکورا در 30 مایلی توکیو، جایی که داستان تعدادی از فیلم‌های اوزو در آن روی می‌دهد و کارگردان افسانه‌ای در آن به خاک سپرده شده است، زندگی کند. او به پیشنهادهای مختلف برای خروج از بازنشستگی پاسخ منفی داد و از آن پس به ندرت در انظار دیده می‌شد. او حتی در مراسم تدفین اوزو نیز شرکت نکرد.
