فیلمنامه نویس "راننده تاکسی گفت:جشنواره فیلم فجر از لحاظ استاندارد بودن با جشنواره ی تورنتو و نیویورک قابل مقایسه می باشد. من انتظار داشتم که انتظار این جشنواره بسیار کوچک باشد، در حالی که خیلی پرشور برگزار می شود و انرژی برگزارکنندگان و جمعیت حاضر مرا به وجد آورده بود .

کارگردان فیلم "اولین اصلاح شده" درباره جایگاه سینمای ایران در جهان بیان کرد که در طول 10سال گذشته سه نهضت سینمایی ایران ،رومانی،آرژانتین شکل گرفته که هر سه سرشار از زندگی هستند .
امروزه در هر فستیوال معتبری انتظار میرود حداقل یک فیلم ایرانی وجود داشته باشد .شناحت سینمای ایران در غرب با "عباس کیارستمی" شروع و بعدها به "اصغر فرهادی" رسید .

نویسنده ی "گاو خشمگین"درباره شکست فیلم " آخرین وسوسه مسیح"که به گونه ای اقتباسی ضد مذهب است بیان کرد که باید بین انواع فیلم های سینمای دینی تفکیکی قائل شویم . نوعی از آن پروپاگاندا ،نوع دوم به چالش های روان شناختی می پردازند و بقیه حس و حال دینی و مذهبی را در مخاطب برانگیخته می کنند. که این فیلم (آخرین وسوسه مسیح )جزو فیلم های نوع دوم و درباره درگیری یک فرد با دین خود است و نباید انتظارخاصی داشته باشیم .

پل شریدر با ورود و گسترش شبکه هایی نظیر نتفلیکس آینده سینما را اینگونه ارزیابی کردند که در 100 سال گذشته همه چیز تغییر کرده و در حال تغییر است. مثل مدت زمان یک فیلم ، مکان تماشای و اقتصاد سینما و چگونگی پخش و عرضه فیلم دچار تغییر و تحول شده اند و هیچ چیز مثل گذشته نیست. در حال حاضر در مقطع گذرمداوم هستیم.

از طرفی در مورد فرصت ساخت فیلم های خوب و عرضه و اکران آن ها در جهان با وجود فعالیت شرکت های نتفیلیکس و آمازون بیان کرد در نیویورک که یک منطقه یهودی نشین است فستیوال سه هفته ای نمایش فیلم های یهودی برگزار میشود که یک هفته سینمای ایران را به نمایش گذاشت و این نشان میدهد که سینمای ایران راه خود را به درون هالیوود پیدا کرده است .
وی در مورد همکاری با ایران در زمینه ی ساخت فیلم گفت که مقوله سانسور مساله حساسی است و انواع مختلفی دارد. شما بدترین نوع آن را که نوع رسمی است تجربه می کنید.

شریدر اضافه کرد: بین هنرمندان مشکلی برای همکاری نیست اما مقوله سانسور مساله حساسی است و انواع مختلفی دارد. شما بدترین نوع آن را که نوع رسمی است تجربه می کنید اما سانسور دیگری مربوط به بازار است یا دیگری خودسانسوری است مثلا فیلمی را نمی سازید زیرا ممکن است همسرتان از دیدنش روی پرده ناراحت شود. آنچه دردسرساز است این است افرادی در یک اتاق تصمیماتی می گیرند که نمی دانید برای چه است! البته سانسور در دنیا رو به افزایش است.

او در ادامه بیان کرد : قدرتهایی درجهان سعی در محدود کردن آزادی بیان دارند و منحصر به خاورمیانه نیست و وقتی کلیسا و سیاست ترکیب می شوند، معمولا چنین مشکلی ایجاد می شود
شریدر در پاسخ به این سوال که آیا علاقه‌مند هستید در مورد شخصیت‌های سیاسی و مذهبی ایران پژوهش داشته باشید گفت: این نوع سوژه‌ها برایم جالب نیستند. چون باید به شکل رسمی به آن‌ها بپردازیم و این اصلا جذاب نیست. در مسیحیت ما نوعی از سینمای رسمی داریم که خسته‌کننده می‌شود. مثل روایت‌هایی که در مورد "حضرت مسیح" به شکل رسمی ساخته شده ولی جذابیت ندارند. در مورد "امام خمینی ره" هم فکر نمی‌کنم بشود فیلمی به غیر از فیلم رسمی ساخت
نویسنده ی "ژیگولوی آمریکایی" درباره حضور سینماگران مستقل گفت که من ارزش زیادی برای اسکار قائل نیستم چرا که رقابت شایسته سالاری نیست و فیلم هایی که امکان تبلیغات ندارند به نتیجه نمی رسند.
اعضای رای دهندگان اسکار تغییر کرده است و برای مثال یک فیلم آلمانی کاندید جایزه فیلمبرداری می‌شود و با چنین جمعیتی همیشه نازل‌ترین‌ها رای می‌آورند.

خالق فیلم "قانون جنگل" درباره تحریم‌های آمریکا علیه ایران و تاثیر غیر انسانی آن گفت: دورانی است که نمی‌شود به آمریکایی بودن افتخار کرد. حتی من در زمان جنگ ویتنام به آمریکای بودن افتخار می‌کردم. دولتی داریم که خواهان رژیم ایران است و هدف اصلی دسترسی به منابع نفتی است و این همان برنامه ی طولانی مدت صدساله ی اخیر است و یک معمای اگزیستانسیالیستی است که می‌خواهند شما نوع دیگری باشید. تأثیری که یک هنرمند می‌تواند بگذارد به مراتب بیشتر از تأثیر تبلیغات حکومت هاست. کاری که از دست ما برمی‌آید باید انجام داد ولی وضعیت عذاب‌آوری است.