پنج شنبه, 09 شهریور 1396 04:30

نگاهی به فیلم بیبی راننده( baby driver) محصول 2017 / گاهی باید صدای وجدان را هم با هدفون گوش داد

نوشته شده توسط
این مورد را ارزیابی کنید
(4 رای‌ها)

 
سی و یک نما - «ببیی راننده » درباره پسر جوانی است که ما او را به اسم بیبی ( انسل الگورت ) می شناسیم. فردی که از لحاظ روحی شکننده است و به بیماری فرسایشی وزوز دائمی گوش مبتلاست و به همین دلیل همیشه در حال گوش دادن به موسیقی است اما بطور شگفت انگیزی در رانندگی تبحر دارد و همین مسئله باعث می شود تا عضو گروه تبهکاری شود که ریاست آن را داک ( کوین اسپیسی ) برعهده دارد.

بیبی مطابق انتظار برای این گروه بهترین رانندگی و فرار از مهلکه را انجام می دهد و امیدوار است پس از آخرین ماموریتش ، زندگی آزادانه ای را به همراه دختر رویاهاش دبورا ( لیلی جیمز ) تجربه کند. اما شرایط مطابق انتظار پیش نمی رود و...

«بیبی راننده» (Baby Driver) ساخته «ادگار رایت» (Edgar Wright) به خاطر نوع تدوین و کات های متوالی‌اش باعث ایجاد جذابیت بیشتر شده و البته با استفاده بیش از حد آن حوصله مخاطب را سر نمی برد.

 

 


 

بیبی راننده فیلمی است که همه می توانند از آن لذت ببرند. هرچند دارای پیچیدگی های کلاسیک سینمای اکشن نیست، اما به اندازه کافی برای نگه داشتن بیننده جذابیت لازم را دارد. ضمن اینکه عاشقانه ای زیباست و به قدر کافی احساسات و عواطف مخاطب را برمی انگیزد. استفاده درست "ادگار رایت" از موزیک در فیلمش با نوآوری موسیقی که توسط بیبی پخش می شود، در مسیر فیلم بسیار کاربردی و راهگشاست.
فیلم با سرقت از بانک شروع می شود. آنسل الگورت (Ansel Elgort) درنقش بیبی ، راننده حرفه ای فوق العاده با استعداد، در ماشین می نشیند و در حالی که به موسیقی خود گوش می دهد، گروه سه نفره مشغول سرقت هستند و بعد هم بیبی به راحتی از دست پلیس ها، گروه را فراری می دهد تا ما با مغز متفکر و رئیس باند که نقشش را کوین اسپیسی به خوبی به نمایش گذاشته آشنا شویم.
بیبی، با این دارو دسته فرق دارد، او جنایتکار نیست بلکه وادار به این کار شده تا بدهی خود را پرداخت کند و حالا دارد به هدفش نزدیک می شود تا بتواند این شغل موقتی را کنار بگذارد. فقط یک عملیات باقی مانده و او به نظر راضی و خوشنود است اما...
این عملیلت آخر یک عملیات کثیف و جنایتکارانه است، عملیاتی که شکست می خورد.
در حقیقت بیبی برای مراقبت از مرد ناشنوایی که بعد از فوت مادرش او را بزرگ کرده، برای تبهکاری به نام “داک” (کوین اسپیسی) رانندگی میکند.

 

 

 

وقتی قهرمان ما به شدت خاطر خواه دختر گارسونی به اسم “دبورا” میشود کارایی بیبی افت می کند. انگار حالا دلیلی برای خوب زندگی کردن پیدا کرده است. دبورا، با خواندن آهنگ “بیبی (عزیزم)” از کارلا توماس وارد فیلم می‌شود.
و از آن جایی که “بیبی” مرد کم حرفیست، از چشم‌هایش برای نفوذ به قلب دبورای دوست داشتنی بهره می‌برد.
در این میان رئیس این باند خلافکار هم می خواهد از دبورا که نقطه ضعف بیبی است برای ادامه همکاری با او استفاده کند.
بیبی گذشته ای غم انگیز دارد که به تدریج از طریق فلش بک های به جا و به موقع بازگو می شود. «داک» چیزی بیشتر از یک گانگستر سرد و شرور است که ما برای اولین بار ملاقات می کنیم. شخصیت دبورا در این فیلم به خوبی درآمده است و به روند حسی فیلم کمک می کند.
ادگار رایت، کارگردان فیلم « بیبی راننده » از جمله باهوش ترین و خوش فکرترین کارگردانان سال های اخیر سینما است که آثارش نگاه نویی در سینما را با خود به همراه دارد. «بیبی ِ راننده» همه چیز برای دیدن دارد: هیجان، خنده، اکشن ، موسیقی ، بازی خوب و کارگردانی فوق العاده.

در شروع فیلم انتخاب آهنگ بل باتومس که توسط جان اسپنسر بلوز اجرا می شود، توسط “رایت” با هوشمندی انتخاب شده، تا آماده رقابت با فیلم اسکاری «لالا لند» باشد. درحالی که بنظر می رسد بیبی راننده هم در اسکار 2018 از رقبای جدی محسوب می شود.

بیبی درایور گاهی هم ما را به یاد فیلم «درایور» سال ۱۹۷۸ از والتر هیل و با بازی رایان اونیل می اندازد اما این فیلم با آهنگ‌های خواننده‌هایش چون کوئین پیش می‌رود و تمام این آهنگ‌ها در گوش بیبی و موسیقی متن شنیدنی است.

حال ادگار رایت در جدیدترین تجربه سینمایی اش اینبار به سراغ ژانری آشنا و کلاسیک رفته که مواد لازم برای تهیه آن یک راننده حرفه ای و صحنه های تعقیب و گریز به میزان لازم است! رایت نیز کاملاً به قواعد ساخت ژانر وفادار مانده و حتی برای خلق شخصیت اصلی داستان خلاقیت چندانی به خرج نداده و او را شبیه به راننده بی نام فیلم « Driver » خلق کرده و ویژگی های نسبتاً مشابهی را هم شامل حال او کرده است. اما این شباهت ها به آثار شاخص ژانر " بران و فرار کن! " باعث نشده تا امضای رایت پای اثر نباشد.

در فیلم « بیبی راننده » شخصیت اصلی فیلم به دلیل مشکلات تمرکز و شنوایی، تمام موقعیت هایی که در آن قرار می گیرد را با موسیقی که به آن گوش می دهد هماهنگ می کند. همین وجه تمایز یک خطی، تفاوت اصلی فیلم « بیبی راننده » با آثار مشابه را شامل شده است. رایت با دقت و وسواس فراوانی که همواره از او سراغ داریم، موسیقی های فیلم را انتخاب کرده و موقعیت های تعقیب و گریزی که در فیلم وجود دارد را با آن هماهنگ کرده تا مخاطب بیشترین لذت و هیجان ممکن را در هنگام تماشای فیلم تجربه کند و از تماشای یک اثر سینمایی به وجد بیاید.

اهمیت حضور پررنگ موسیقی در تقریباً تمام لحظات فیلم زمانی بیش از پیش برجسته می شود که می بینیم کارگردان حتی به افکت های صوتی نظیر صدای ترمز ماشین و شلیک گلوله و ترکیب آن با موسیقی را مد نظر قرارداده تا یک کارگردانی کامل و بی نقص را از ادگار رایت شاهد باشیم. اثری که فارغ از ویژگی‌های برجسته اش، در ایجاد تعقیب و گریزهای خیابانی نیز نفس گیر است و آدرنالین خون مخاطب را بالا می برد!

 


چنانچه پیش از این از ادگار رایت فیلم « اسکات پیلگریم علیه دنیا » را دیده باشید، به راحتی به این نکته اذعان خواهید نمود که فیلمبرداری و تدوین آن اثر هرگز از خاطرتان نرفته است! در فیلم « بیبی راننده » نیز رایت نبوغ و خلاقیت فیلمسازی خود را بار دیگر نشان داده و تدوین و فیلمبرداری اثر درخشان و چشم نواز هستند بی آنکه استفاده افراطی از جلوه های ویژه در آن صورت گرفته باشد و تماشاگر را با انواع و اقسام حقه های عجیب و غریب سینمایی اعم از بارش ماشین از آسمان و ساختمان به وجد بیاورند.
در میان بازیگران فیلم اینبار خبری از دو دوست و یار قدیمی رایت یعنی سایمون پگ و نیک فروست نیست و در عوض رایت اینبار از بازیگران مطرح هالیوودی در این اثر استفاده کرده که روی هم رفته بازیهای خوب و درخشانی از خود به نمایش گذاشته اند. انسل الگورت در نقش اصلی فیلم انتخاب درستی برای بازی در نقش یک جوان شکست خورده عجیب و غریب می باشد و به خوبی نیز عهده انجام آن برآمده است. جیمی فاکس و جان هم نیز بازیهای خوبی از خود به نمایش گذاشته اند و مخصوصاً جیمی فاکس توانسته بارِ کمیک فیلم را به درستی به دوش بکشد. کوین اسپیسی نیز که حالا دیگر می بایست او را همواره با ظاهر کت و شلوار با الهام از شخصیت محبوبش در سریال « خانه پوشالی » ببینیم، در اینجا به اندازه کافی مبهم و ترسناک است.

« بیبی راننده » اثری جذاب و تماشایی است که به واسطه ترکیب هوشمندانه موسیقی و صحنه های تعقیب و گریز، به اثری متمایز در این ژانر تبدیل شده است. ادگار رایت اینبار نیز اثری را روانه سینما کرده که میزان وسواس در فیلمسازی از فیلمبرداری گرفته تا تدوین و حتی افکت های صوتی، در بالاترین سطح خود قرار دارند و باعث غافلگیری مخاطب می شوند. « بیبی راننده » می تواند یک کلاس فیلمسازی برای کسانی باشد که علاقه مند به ساخت آثار اکشن هستند.

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید