دوشنبه, 10 آذر 1393 14:11

نگاهی به فیلم سینمایی "جو" (Joe) / نهال درخت زندگی با بریدن تنه و شاخه های زاید

نوشته شده توسط
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)
نهال درخت زندگی با بریدن تنه و شاخه های زاید نهال درخت زندگی با بریدن تنه و شاخه های زاید نگاهی به فیلم سینمایی "جو" (Joe)

عادل متکلمی آذر (سی و یک نما)- فیلم جو روایت قطع و وصل، بریدن و کاشتن درخت زندگی ای است که با مرگ و فداکردن جان، برای دیگری آینده بهتری را نوید می دهد.  

جو (با بازی نیکولاس کیج) مردی میانسال و تنها مانده است که با قطع کردن درختان بی مصرف جنگل و به گفته خودش کشتن آنها روزگار می گذراند. پسری نوجوان به نام گری درحال گردش در آن حوالی است که پدرش دائم الخمر است و مشکلات خانوادگی با این پدر بی مسئولیت دارد. روزی گری در جنگلی که افراد جو در آن مشغول کار کشتن درختان هستند با جو آشنا می شود و این آشنایی آغازی می شود برای جواب دادن به مسائلی که پیرامون هر دوی آنها وجود دارد.

از همان ابتدای فیلم نوعی همذات پنداری و ارتباط درونی بین جو و گری تصویر می شود لحظات ابتدایی فیلم "جو" در حال تیز کردن چاقویش است و پسر چوبی را با چاقو برش می دهد، هر دوی این صحنه ها با هم تداخل می کنند و  این رفت و آمد بین جو و گری یکسانی شخصیتی و ارتباط این دو را که در طول فیلم شاهد آن خواهیم بود را نشان می دهد. حالا پسر، چوب برش داده را بر سر علف ها و شاخه های خشک فرود می آورد و جو تبرش را بر سر تنه درختان بی مصرف، این تداخل ها نشانگر همذات پنداری این دو شخصیت است که در صحنه بعدی آشنایی این دو را رقم می زند. با این ارتباط نشان داده شده می توان حدس زد که احتمالا جو زندگی نامساعدی به مانند پسر داشته است و کودکی گری تداعی گر کودکی جو میانسال و تنهاست. بعد از آشنایی این دو، جو تلاش می کند به گری (در واقع کمک کردن به گری نوعی کمک کردن به خودش است) کمک کند و اینجاست که زندگی معمولی و روزمره جو دستخوش اتفاقاتی می شود که با زندگی گری پیوند می خورد.

جو که در گذشته اش  سابقه به زندان افتادن دارد اکنون تلاش می کند مشکلات ایجاد شده را با خونسردی و بدون درگیری فیزیکی پیش ببرد اما تا کی می تواند در برابر اذیت ها و مزاحمت هایی که آرامش او را بر هم می زنند ساکت باشد و با خونسردی برخورد کند. بالاخره طاقتش تمام می شود و اولین برخوردش با سگ خانه ای است که جو اوقاتی از روزش را در آنجا می گذراند، پارس های سگ بر روی او خشم جو را برمی انگیزاند و او با رها کردن سگ خودش به درون خانه و به جان هم انداختن دو سگ، خشمش را بر سر حیوان زبان بسته خالی می کند. اما این کار هم به جای تسکین، شروعی بر درگیری های پیشروی جو می شود، آشنایی اش با گری جوان، جو را در راهی قرار داده است که نمی تواند از آن برگردد.

Joe.jpg

 فکر کشتن درختان بی مصرف توسط جو و کارگرانش منتهی به کشتن همه کسانی می شود که برای او و گری جوان دردسر درست کرده اند، مرد سیلی خورده از جو که بعد ار مشاجره کاری با وی دردسر ساز شده، و پدر گری که به او پیوسته و می خواهد بر سر دخترش با او معامله کند و خانواده اش را فدای مشتی پول برای خریدن الکل کند. گری را پریشان می کند و برای حفظ خانواده اش از دست پدرش و مرد سیلی خورده به پیش جو می رود و جو راهکار را در خاتمه دادن به زندگی آنها می بیند و با فدا کردن خودش زندگی گری و خانواده گری را نجات می دهد، انگار جو با فدا کردن زندگی اش می خواهد که گری اشتباهات او را تکرار نکند و او زندگی راحت و سالمی داشته باشد. این را می توان در نهال هایی دید که در انتهای فیلم توسط گری کاشته می شوند. گری به جای قطع کردن درختان، نهال های تازه ای را در زمین می کارد و این نشانه ای برای تغییر زندگی گری است که مدیون جو است.      

دو صحنه ای ابتدا و انتهای فیلم به قدری خوب پرداخت شده اند و به هم مرتبط شده اند که این تغییر را به خوبی نشان می دهند. در صحنه ابتدایی فیلم گری پشت به دروبین نشسته و با پدر دائم الخمر خودخواهش حرف می زند و او را نصیحت می کند ولی پدرش با سیلی ای جواب او را می دهد و گری ناامید و بی اعتنا به آنچه بر سر پدرش می آید به راه خودش می رود. و در صحنه انتهایی فیلم، گری در جایگاه پدرش نشسته و به حرف های  صاحب کارش گوش می دهد که به جای نصیحت او، از کار کاشتن نهال ها با او صحبت می کند. اینجا به جای سیلی، دست دوستی و همکاری است که دست او را می گیرد و او را از جا بلند می کند و با غرس کردن نهال ها همراهی می کند دیگر سیلی خوردن ها تمام شده است و فصل جدیدی از رابطه در حال شکل گیری است و از تغییر خبر می دهد.

به قدری که این دو صحنه ابتدایی و انتهایی فیلم موفق و عالی از کار در آمده است، مابین این دو صحنه پر است از داستان های بی ربط و صحنه های زایدی که جز  طولانی کردن مدت زمان فیلم کارکرد دیگری ندارند. صحنه هایی که می توانستند کوتاه باشند. چرا که همذات پنداری تماشاگر با شخصیت های فیلم به قدری در ابتدای فیلم به خوبی ترسیم شده است که نیازی به این اضافه گویی ها و داستانسرایی های بی مورد نیست. فکر کنید اگر صحنه های اضافی ای که پدر دائم الخمر گری را در حال پرسه زدن در بین آشغال ها و مستی نشان می دهد و یا صحنه درازی که پدر گری مرد سیاه پوستی را به خاطر مشروب می کشد نبودند چیزی از داستان اصلی فیلم کاسته می شد.

مشخصات فیلم سینمایی جو  (Joe)

کارگردان: دیوید گوردون گرین

فیلم نامه: گری هاوکینز براساس رمانی از لری براون

بازیگران: نیکلاس کیج ـ تای شریدان ـ گری پولتر و

۱۱۷دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال ۲۰۱۳

امتیاز در سایت آی ام دی بی: 7.1 ستاره از 10 ستاره

امتیاز در سایت متاکریتیک: 74 درصد

 

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید