فستیوال لوکارنو  از سال ۱۹۴۶ هر سال در بخش ایتالیایی‌زبان سوئیس و در فضای باز و متفاوت از سایر جشنواره ها برگزار می‌‌شود. لوکارنو سوییس  پس از جشنواره‌های کن، ونیز و برلین، چهارمین جشنواره مهم سینمایی در جهان به شمار می‌رود.

امسال مستند «زنانی با گوشواره‌های  باروتی» به کارگردانی رضا فرهمند که به زندگی زنان و کودکان داعش می پردازد به عنوان نماینده سینمای ایران در بخش هفته‌ منتقدان جشنواره لوکارنو حضور داشت.
هفتاد و یکمین جشنواره لوکارنو در حالی پایان رسید که «ئو سیه هوا» کارگردان جوان سنگاپوری برای فیلم «سرزمین خیالی» (a Land imagined) یوزپلنگ طلایی جشنواره را به دست آورد. این فیلم  داستان یک کارگرساده  ساختمان است که به تنهایی از چین به سنگاپور مهاجرت کرده و در اینجا  با یک Gamer مرموز بازی های اینترنتی در فضای مجازی دوست و بعد به یکباره ناپدید می شود و حالا پلیس افسرده ای به قصه پیچیده او علاقمند شده و می‌خواهد از حقیقت پشت پرده و راز« زمین‌» و داستان این پسر مهاجر چینی آگاه شود.
در بخش‌های دیگر جشنواره فیلم لوکارنو جایزه بهترین کارگردانی به  فیلم «برای جوان مردن خیلی دیراست»محصول کشور شیلی رسید. (Too Late to Die Young)

جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره به آندرا گوتی برای بازی در فیلم «آلیس تی» از رومانی رسید و کی جون بونگ جایزه بهترین بازیگر مرد را برای فیلم «هتل کنار رودخانه» از کشور کره جنوبی به دست آورد.

در سایر بخش‌های هفتادویکمین جشنواره فیلم «لوکارنو» جایزه بهترین فیلم اول به «همه چی خوبه» به کارگردانی «اوا تروبیش» رسید و «اسپایک لی» کارگردان مطرح سینما نیز برای فیلم «کلنزمن سیاه» برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه مردم جشنواره شد.

.