آقای فراستی! روز اول که به «نیما جاویدی» و «نوید محمدزاده» تبریک گفتی، گل از گلم شکفت. با خودم گفتم که چه خوب که می شود حتی در دهه ی هفتم زندگی هم پوست انداخت و تعصبات نشئت گرفته از ذوب شدن در دنیای تکرار نشدنی «سینمای کلاسیک هیچکاکی» که من هم مسحور اون هستم روپس زد.روز دوم که از فیلم مورد علاقه ی من «طلا» که مهندسی شده ازنگاه ها کنار زده می شد تعریف کردی، قند در دلم آب کردن و دیگه از اینکه در کامنت هایی که داشتم برای بعضی از نگاه هام می نوشتند: "فراستی شدی" ، عصبانی نمیشدم که البته در مورد بعضی از فیلم ها همیشه نگاهم با شما همسو هم بوده و باکی هم از این هم سویی نداشتم اما حالا دارم.
دیگه نیستی اون فراستی اپوزوسیون با نگاه منفی.دیگه اصلا خودت نیستی و من در دوشب گذشته فهمیدم که پوست ننداختی، بلکه نگاهت رو فروختی به صندلی هفت که نشستن روی اون رو دوست داری. خیلی ها به «هفت»اومدند و رفتن و تو ماندی. اما این بار به بهای گرونی که مطمئن باش ارزشش رو نداره.با اون فحاشی ها هم عزیزتر بودی و دیدی که پشتت وایسادیم وقتی احسان ظلی پور تو روت واستاد.
آقای فراستی عزیز! گردش صد و هشتاد درجه شما از نگاهتون به فیلم «طلا» چه عجیب بود!!! دستور از بالا رسیده بود یا آقای فهیم، تفهیم کردن؟البته که «محمدتقی فهیم» گرچه نگاه متعصبانه و غیر واقعی به سینما داره، اما انسان پیچیده ای نیست و دیشب هم درنقد تقلبی برنامه زنده ی هفت، به شما رسوند که خیلی تابلو شدی و شما هم گرفتی. اونجایی رو میگم که گفت: "مسعود یه کم مثل قبل باش ، ترسناک شو، با این همه تعریف و تمجید دیگه فراستی نیستی"
آقای فراستی! نوید محمدزاده در سرخپوست بی نظیره البته نه به اندازه «حامد بهداد» در «قصر شیرین»، اما سوپراستار «متری شیش و نیم» یقینا «پیمان معادی» است که نامی از اون نبردی. فقط گفتی: "تصویر درست از پلیس". این تصویر درست از پلیس رو من هم در روز اول جشنواره و در نقد فیلم «متری شیش و نیم» نوشته بودم اما با تصویر درست از یک قاچاقچی محوری که قیمت مواد رو در کشور می تونه جا به جا کنه موافق نیستم. ساده لوح بود به نظرم.این فیلم پتانسیلش رو داشت تا با فیلمنامه ای محکمتر، ما «رابرت دونیرو» و «آل پاچینو» رو در« مخمصه» ببینیم.( لابد اون هم فیلم خوبی نیست و دونیرو و پاچینو چندان تاثیری روی صندلی داغ هفت ندارند). چطور حتی اسم «پیمان معادی» رو نیاوردی؟ اسمش رو بلد نبودی؟ خب یاد بگیر..اسم «هومن کیایی» رو هم یاد بگیر. نقش مکمل که او هم پلیس بود و خوش درخشید. بازیگر بی ادعای تئاتر. اسامی مثل صابر ابرو پیمان معادی رو حفظ کن استاد. مهم نیست اگه پیمان معادی دو تابعیتی است. او کاملا ایرانی است. با دقت به بازی هاش نگاه کن. کسی که در هالیوود هم حضور داشته، اما ایرانی است.
آقای فراستی! استاد! «فیلم 23 نفر» بیشتراز اینکه فیلم خوبی باشه ، ناموس سینمای ایرانه و من هم ایستاده تشویق کردم و بلند بلند گریه. گریه ای از غرور و افتخار. اما این فیلم هیچ حفره ای نداشت؟ مطلق بی نقص بود؟ برای شما که «فهرست شیندلر» اسپیلبرگ رو مزخرف می بینید، با کدوم زاویه به این فیلم نگاه کردید؟ فکر می کنید این نقد های چند روز اخیر سفارشی به نفع فیلم 23 نفر است؟ اون فرم و محتوایی که همیشه در نقدهای شما تکرار میشه دقیقا همین جاست و فاصله ی بین فرم و محتوا که این روزها در نقد هایتون "چکش" نمیزنید.23 نفر شریف تر از اونه که بخواین با مطلق نگری از ارزشش کم کنید.

*امسال چهره ی جشنواره با هر سال فرق میکنه ، درست مثل فراستی که نمی شناسیم.همه چیز فرق می کنه. از آرای مردمی که بسیار فاصله داره از مردمی که سلیقه شون رو در طول سال و گیشه می شناسیم تا....ویژه برنامه «هفت» که در قدم اول، تمام ویژه برنامه های شبکه های دیگه رو از گود خارج کرد و بعد شد این که می بینیم و تنها امتیازش "محمد حسین لطیفی" است و بس.