نمایش موارد بر اساس برچسب: نقد

هما گویا - زنی خودش را برای آمدن معشوق آراسته می کند؛ معشوقی که شاید هرگز نیاید... زنی دیگر که نگران است مبادا این بار پیک، خبر شهادت همسر او را بیاورد. مادری که مهمان ویلایی ها شده و حالا برایشان مادری می کند، حتی برای سرباز جوانی که دم دمای شهادت مادرش را می طلبد. دختری عاشق شده ، کودکی می رقصد و... تک تک زن های ویلایی ها شخصیت و قصه ای دارند که با آنها همراه می شویم.

منتشرشده در سینمای ایران

هما گویا - زندگی حرفه ای جیک جیلنهال بی شباهت به دوران بازیگری لئونارد دی کاپریو نیست . او هم صبورانه ایستاده تا به حقش به عنوان یک بازیگر شش دانگ برسد و مسلما بازی فوق العاده او در فیلم "گناهکار" زمان مناسبی برای این اتفاق است.

منتشرشده در سینمای جهان

سی و یک نما - پادکست «سینما، خاطره» این هفته با بررسی فیلم‌سینمایی «بی‌تا» از رادیو سوینا پخش می‌شود.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - فیلم سینمایی «همشهری کین» اثر اورسن ولز همچنان بهترین فیلم تاریخ سینما است اما این فیلم دیگر امتیاز میانگین صد از صد را در وب‌سایت جمع‌آوری آرای منتقدان «راتن تومیتوز» ندارد؛ چون به تازگی نقدی منفی درباره فیلم به این سایت اضافه شده است که هشتاد سال پیش در هفتم مه ۱۹۴۱ در «شیکاگو تریبیون» منتشر شد. با این نقد یک درصد از رکورد این فیلم کاهش یافت.

منتشرشده در سینمای جهان

ناصر یاخچی بیگلو / سی و یک نما - به «ریک» (کریس هیچن _ Kris Hitchen) که در جوانی، همه شکل کارگری انجام داده است، شغلی پیشنهاد می شود، شغل رساندن بسته های پستی به دست مردم. او تصمیم می گیرد تا یک ون بخرد و درآمد بیشتری از این شغل عایدش شود، اما سختی شغل جدید و پولی که بابت خرید ون نیاز بوده مشکلاتی را برای هریک از اعضای خانواده‌اش ایجاد می‌کند و تنش هایی میانشان در می گیرد.

منتشرشده در سینمای جهان

هما گویا/سی و یک نما – استاد! سلام عرض کردم. آقای مسعود خان فراستی، ساز مخالف نقد سینمای ایران که این روزها در برنامه ی «هفت» اصلا نمی شناسمت.خیلی ها مخالفت بودند و هستند، اما من جزوشان نبودم و حالا هستم. برای من قابل احترام بودی چون شهامت این را داشتی که از عقیده ات دفاع کنی که این روزها، حتی نقد نوشتن با شهامت هم "شهامت" می خواد. در گوشی بگم که من هم این شهامت رو دارم وپای عواقبش بوده و هستم.

منتشرشده در سینمای ایران

مستند «عشقی به رنگ رنگ» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی رضا رشیدیان یکشنبه 23 اردیبهشت ساعت 21:30 در قالب برنامه «جستار» از شبکه مستند سیما ارائه خواهد شد.


 

به گزارش سی و یک نما به نقل از روابط عمومی شبکه مستند،  رضا رشیدیان درباره این مستند گفت: در هر جامعه نیروهای بالقوه

فراوانی وجود دارد که به‌کارگیری و استفاده صحیح و به هنگام از آن‌ها موجب رشد و تعالی جامعه و بی‌توجهی به آن‌ها سبب بروز

ناهنجاری و کج‌روی‌های متعدد خواهد شد؛ مستند «عشقی به رنگ رنگ» نگاهی آسیب‌شناسانه به یکی از همین پدیده‌های اجتماعی

 در قالب هواداری از یکی از تیم‌های محبوب فوتبال دارد.

 

وی افزود: در این فیلم شاهد آن خواهیم بود که چگونه تماشای یک مسابقه فوتبال از یک تفریح ساده به یک عصیان و ناهنجاری تبدیل

می‌شود.

تهیه‌کننده مجموعه مستندهای اجتماعی «جستار» گفت: این روایت تمثیلی از جریان‌های اجتماعی است اینکه افراد را یک عنصر عادی

جامعه به هواداری متعصب و درنهایت موجودی افسارگسیخته بدل می‌کند.

«عشقی به رنگ رنگ» را رضا رشیدیان تهیه‌کرده و از دیگر عوامل آن می‌توان به نویسنده: سعید ملیح، پژوهشگر: محمد فتحی نیا،

تدوین: محمد تیموری و احمد وفایی، گفتار متن: مهران دوستی و میثم نی‌کنام، تصویربرداران:  محمود مروتی، علی مداحی، عباس

صاحب، رضا حسین زاده و صدابرداران: شهاب رضایی و منصور شهباز زاده اشاره کرد.

منتشرشده در تلویزیون

سی و یک نما*- اریک امانوئل اشمیت؛ نویسندۀ نمایشنامۀ نوای اسرارآمیز تنها یک نمایشنامه نویس نیست بلکه فیلسوفی برجسته نیز هست. او یک دکترای فلسفه و نویسنده ای چیره دست در انواع ادبی از قبیل رمان، داستان کوتاه و نمایشنامه می باشد که در تمامی این زمینه ها درخشان ظاهر شده و جوایز معتبر بسیاری را در سطوح بالای جهانی به خود اختصاص داده است. آثار او در اقصی نقاط جهان با استقبال بسیاری همراه شده اند چنانکه تا به حال به 43 زبان زندۀ دنیا ترجمه شده و انتشار یافته اند.

منتشرشده در تئاتر
هما گویا(سی و یک نما) –میزگرد نقد هفته گذشته ی  "برنامه هفت " حال و هوای عجیبی داشت.حضور جوانی با چهره نا آشنا و بی نام حتی در زیرنویس ،برای معرفی به عنوان منتقد(ای کاش "منتقد حرفه ای" شرایط سنی و سنوات طولانی تری می خواست تا تجربه هم در آن دخلی داشت) که تحلیلگر و مدافع یک فیلم، بدون کوچکترین تسلطی شد و از طرف دیگر تمسخر دو میزبان در این بخش که در مورد"مسعودفراستی" آنقدر آزار دهنده نبود که از کامیار محسنین بعید به نظر می رسید.آیا اگر این جوان در روزنامه "شرق" قلم نمیزد، اورا به برنامه هفت راه میدادید؟ حال که آمده ، آیا باید تحقیر شود؟
 
قسمت پایانی برنامه هفت است. بهروز افخمی این هفته پوستر ها را عوض کرده و روی هیچیک هم زوم نمی کند. فیلم "محمد رسول الله" هم بک گراند قاب ها نیست ، لابد دلیلش هم این است که دیروز مشخص شد که این فیلم راهی به اسکار پیدا نکرده. فیلمی محترم به واسطه نام و محتوایش،که مجید مجیدی ساخته و بسیار مورد علاقه بهروز افخمی است.
"مسعود فراستی"  با استایل همیشگی نشسته، چقدر این مرد را تحسین می کنم که جرات به زبان آوردن احساس ها و باورهایش را دارد حتی اگر گاه مورد حیرت دیگران شود. راستش خیلی وقت ها با نگاه او موافقم اما می ترسم "بی کلاس" شوم اگر بگویم ، چیزی از فلان فیلم نفهمیدم و یا فلان فیلم (فیلمفارسی)را دوست دارم."کامیار محسنین "هم نشسته، منتقد محجوب سینما که امشب به محجوبی و منعطفی همیشه نیست و برجک مهمان منتقد را نشانه رفته است.
در کنار این دو، جوانی نشسته که قبلا ندیدم.انقدر جوان است و انقدر ناشیانه و غیر منطقی از فیلم مورد علاقه اش"ارغوان" دفاع می کند که با خود فکر می کنم ، لابد وی یکی از شاگردان کلاس های فراستی است که او را با خود به برنامه آورده تا راه و رسم چلنج کردن و مشت و مال دادن در نقد را به او بیاموزد. به هر حال جوان، از این تریبونی که خیلی زود در اختیارش قرار گرفته راضی به نظر می رسد و متوجه نیست که در کل چهار جمله هم حرف نزده و ارغوان و خودش را نه به بالا بلکه از پرده هم پائین کشیده است.
دو روز بعد متوجه می شوم که او "علی فهیمی" است که در روزنامه شرق قلم میزند!! با خود می گویم:"اگر نقدهایش در روزنامه های معمولی به چاپ می رسید هم می توانست در برنامه هفت حاضر باشد؟ آیا روزنامه "شرق" یک برند است که هر چه و هر که را که بخواهد ساپورت می کند؟و از طرفی دیگر ، برخورد این دو منتقد قدیمی با او درست بود؟اینکه بگویند:"به استدلال هایش می خندیدیم...
در رسانه ها چنین آمده و فراستی نیز چنین گفته است:
در آخرین برنامه «هفت» مسعود فراستی به همراه کامیار محسنین به نقد فیلم «ارغوان» پرداختند. در میان این دو، منتقدی حضور داشت که به عنوان طرفدار «ارغوان» از آخرین ساخته امید بنکدار و کیوان علی‌محمدی دفاع می‌کرد که هیچ نامی از او در این برنامه برده نشد. فراستی درباره حضور منتقدان در «هفت» هم توضیح می دهد.
مسعود فراستی که در سری جدید برنامه «هفت» مسئولیت بخش «میز نقد» را به عهده دارد، در آخرین برنامه خود منتقد جدید و جوانی را به این برنامه دعوت کرد، اما در کمال تعجب هیچ نامی از این منتقد به صورت زیر نویس و یا شفاهی مطرح نشد.
مسعود فراستی که پیش‌تر گفته بود، هر شخص تازه‌ کاری را به عنوان منتقد به برنامه «هفت» دعوت نخواهد کرد، در مورد حضور ناگهانی این منتقد در برنامه «هفت» گفت: «اینکه در زیر‌نویس نام این دوست عزیز نوشته نشد را باید مسئولین فنی برنامه «هفت» پاسخگو باشند و ارتباطی به من ندارد. ایشان علی فهیمی هستند و یکی از منتقدان پرکار روزنامه «شرق» هستند.»
در بخشی از این برنامه، علی فهیمی برداشت خود از نمایی در فیلم «ارغوان» را توضیح داد که باعث شد فراستی و محسنین سر شوخی را با او باز کنند، اما فراستی با بیان اینکه شوخی‌هایی که با این منتقد جوان انجام داده، توهین آمیز نبوده است، گفت: «من قبل از این جلسه به او گفتم که خودت را برای این برنامه آماده کن و به شکل دقیق بخش مسائل مربوط به فیلم را مطرح کن، چون نقد کلامی درباره یک فیلم از نوشتن آن بسیار سخت تر است. حالا او خوب حرف می‌زد اما استدلال‌هایی که می‌آورد خیلی باب میل من و کامیار محسنین نبود.»
فراستی معتقد است قرار گرفتن روبروی او و کامیار محسنین می‌تواند برای هر شخصی سخت باشد و به همین دلیل این منتقد جوان خیلی نتوانست استدلال‌های محکم تری در مورد «ارغوان» بیان کند: «به طور مثال شما خودت را جای شخصی قرار بگذار که قرار است به عنوان طرفدار فیلم «ارغوان» روبروی کامیار محسنین و مسعود فراستی قرار بگیری. مشخص است که مقداری کار برای تو سخت خواهد. البته در این گفت‌وگو ما به شخص او نمی‌خندیدیم و توهینی به او نکردیم، بلکه این استدلال های او بود که باعث می‌شد من و محسنین به خنده بیافتیم.»
مسعود فراستی می‌گوید برخی از منتقدان سرشناس از حضور در تلویزیون سر باز می‌زند و به همین علت است که در برنامه «هفت» منتقدان محدودی دعوت می‌شوند: «به طور مثال من خیلی دوست دارم سعید عقیقی را به این برنامه بیاورم اما او قبول نمی‌کند که به تلویزیون بیاید. اگر او قبول می‌کرد و به این برنامه می‌آمد که ما دچار برخی از این مشکلات نمی‌شدیم.»
این منتقد در پایان می‌گوید مخاطب حرف‌های او در قسمت نقد «ارغوان» کارگردان این فیلم بوده‌اند، چون آخرین فیلم آنها شبیه به یک شوخی بود، می‌خواست با آنها شوخی کند: «من اساسا مخاطب حرف‌هایم در آن جلسه کارگردانان «ارغوان» بودند، به این دلیل که آنها را دوست دارم، می‌خواستم با آنها شوخی کنم، چون فیلمی که آنها ساخته بودند هم بی شباهت به یک شوخی نبود.»
 
 
منتشرشده در تلویزیون

آرش پرنوسی (سی و یک نما) - مسافر  دومین فیلم بلند "عباس کیارستمی" در سال 1353 بعد از فیلم "تجربه" است. کیارستمی در این فیلم نگاهی به شرایط اجتماعی و سیاسی ایران در آن دوران دارد.

منتشرشده در سینمای ایران
صفحه1 از2