کیت بلانشت رییس هیات داوران ونیز امسال این جایزه را در مراسم افتتاحیه جشنواره در شب چهارشنبه ۲ سپتامبر به سوینتن اهدا کرد. مراسم افتتاحیه جشنواره ونیز امسال با ادای احترام به انیو موریکونه و اجرای قطعه ای از فیلم «روزی روزگاری در آمریکا» این هنرمند تازه درگذشته به همراه پیام واحد دبیران جشنواره های مطرح اروپایی آغاز شد.
تیلدا سوینتن که پیش از این با فیلم های زیادی از جمله کارهای لوکا گوادانینو، فیلم «بعد از خواندن بسوزان» برادران کوئن و «اورلاندو» سالی پاتر پا به جشنواره ونیز گذاشته بود در نطق دریافت جایزه اش گفت: دو چیز است که اخیرا درباره اش فکر می کنم، یک: دقیقا سینما برای من چه معنایی دارد. دو: چگونه می توانم این افتخار بزرگ را با قیاقه ای جدی بپذیرم. (سوینتن در اغلب نقش هایش قیافه ای جدی و سرد دارد.)
سوینتن در بخش دیگری از سخنان خود درباره سینما جملات با احساسی را بیان کرد، او گفت: سینما جایی است که من در آن خوشحال هستم، سینما سرزمین مادری واقعی من است، جامعه آن شجرنامه خانوادگی قلب من است، آنهایی که این جایزه (شیر طلای افتخاری) را کسب کرده اند اساتید من و بزرگان قبیله من هستند، آنها شاعران زبانی اند که من دوست دارم.
این گفته های سوینتن با تشویق حاضران در سالن که با فاصله یک صندلی خالی در کنار هم نشسته بودند، همراه شد.
بازیگر برنده جایزه اسکار در پایان نیز از جشنواره ونیز که به گفته او محترم ترین و باشکوه ترین فستیوال سینمایی روی زمین است، بابت اهدای این جایزه تشکر کرد.
