نمایش موارد بر اساس برچسب: هما گویا

سی و یک نما - در انتهای یک ظهر جمعه؛ انتهایِ "در انتهای شب"  را دیدم. سریالی که نُه هفته نه با نگاه تخصصی بلکه با اشتیاقی زنانه دنبال می‌کردم. یک قصه‌ی کاملا زنانه با پایانی کاملا مردانه که "ماهیِ" سکانس پایانی رو نمیشناسم و دوستش ندارم.

سی و یک نما - خانم گلی ترقی برای من بیش از هرچیز "فیلم بی‌تا" است. فیلمی که او نوشت و همسرش هژیر داریوش ساخت و غوغای بازیگریِ گوگوش با آن سن کم.

سی و یک نما - از چند روز پیش منتظر مناظره‌ی تلویزیونی نامزدهای چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری بودیم، حتی آنهایی که نمی‌خواستیم رای بدهیم.

سی و یک نما - مایکل چیمینو را با فیلم درخشان "شکارچی گوزن" می‌شناسیم اما او یک تریلر مهجورمانده به نام Sunchaser محصول سال 1996 دارد که در گیشه شکست خورده اما فیلم بسیار خوبی است.

داستان یک جوان قاتل سرخپوست که به اعدام محکوم است اما انگار که حتی زمانی هم برای اعدام شدن ندارد چرا که به سرطان مبتلاست و آخرین روزهای زندگی‌اش را سپری می‌کند. او همچون اجدادش به تناسخ روح معتقد است و باور دارد که اگر به کوه مقدس برسد و آنجا بمیرد، روح او در کالبد یک عقاب نسوخ می‌کند. او نمی‌خواهد در زندان بمیرد و به همین خاطر پزشک زندان را به گروگان می‌گیرد و فرار می‌کند و در ادامه راه پزشک تا آنجا به باورهای پسر نزدیک می‌شود که همه‌ی تلاشش را می‌کند تا این "قاتل" که هیچ اشاره‌ی مبسوطی به جرم او در فیلم نمی‌شود به خواسته‌اش برسد و ما نیز در طول تماشای این فیلم دو ساعته همین را می‌خواهیم.

با این مقدمه شروع کردم تا بگویم مخالفت من با پایان افعی تهران ربطی به قانون و جزا ندارد.

سی و یک نما - حضور چند چهره‌ی هنری و سینمائی انگشت‌شمار در مراسم خاکسپاری زری خوشکام برای همه سوال‌برانگیز بود. البته که انتظار نبود دولتی‌ها و وزارت ارشاد یا سازمان سینمایی یا حتی خانه سینما در رابطه با بازیگرِ قبل از انقلاب واکنشِ خاصی نشان دهند اما از طرفی دیگر بستر مناسبی هم می‌توانست باشد برای اهالی هنر و سینما و سیاستی که به ممنوع کار شدن هنرمندان قبل از انقلاب اعتراض داشتند.اما اینطور هم نبود!

سی و یک نما - زری خوشکام متولد سال ۱۳۲۶، بازیگر خاص سینمای قبل از انقلاب بود که گرچه نقش‌های اغواگر و بی‌پروایی هم بازی کرده اما هرگز در فیلم‌های سخیف ظاهر نشده و بیشترِ فیلم های او از آثار مطرح سینمای قبل از انقلاب محسوب می‌شوند. مثل ” آدمک” ساختهٔ خسرو هریتاش و” تپلی” ساختهٔ رضا میرلوحی.
و نیز "خواستگار، “رشید”، “الکلی”، “کلبه ای آن سوی رودخانه”و “توبه”.

سی و یک نما - خبر داغ پاپاراتزی امروز این بود که همایون شجریان به شایعاتی که در فضای مجازی درباره خودش و سحر دولتشاهی دست به دست و دهان به دهان می‌شود واکنش نشان داده است. خبری که مدتی است از آن باخبر بودم و قبل از آن هم در ارتباط با رابطه‌ی این دو، به عنوان یک زن نسبت به آن موضع داشتم.

سی و یک نما - زندگی خصوصی شمس و مولانا از ویژگی‌های خاصی برخوردار بوده که نه تاریخ ایران و نه تاریخ ترکیه چندان تمایلی به پرداختن به آن نداشته و ندارند و بخش مهمی از زندگی این دو در ارتباط با "کیمیاخاتون دخترخوانده‌ی مولاناست که گرچه  زندگی و مرگ او چندان هم راز محسوب نمی‌شود اما تاریخ همیشه از آن طفره رفته است تا بتوانیم با اشعار سحرانگیز مولانا " مست عشق" شویم و گریزی به شمس بزنیم بی آنکه این دو را شماتت کنیم و بتوانیم از اعماق وجودمان این استثنای شعرا را حضرت بدانیم و از اعماق وجودمان حضرت بخوانیم و مُرید اشعار باشیم که چنین نیز هست. چه با رقص سماع و چه در دل و دیده.

سی و یک نما - شاید باورتان نشود که در یک سریال تریلر ژانر پلیسی/امنیتی، یک سکانس نسبتاً طولانی به طرز تهیه‌ی آش رشته با جزئیات و مخلفات بپردازد!! آنقدر با جزئیات که اگر پختن این غذای مطبوع ایرانی را بلد نباشید، با دیدن این سکانس و توضیحات "سارا" که احتمالا نقش اول زن سریال را به‌عهده دارد، می‌توانید آستین‌ها را بالا بزنید و یک آش‌رشته خوب بپزید.

سی و یک نما- معمولا اسم قهرمان‌های داستانش را "حامد" می‌گذارد، شاید برای اینکه می‌خواهد خودش را قهرمان قصه تصور کند و از حامد، حامد شنیدن‌ها لذت ببرد. حتی در فیلمنامه هم به صورت اگزجره به جای ضمیر سوم شخص که معمولا از نظرِ دستوری هم در فیلمنامه متداول است تا بعد از یک بار وام گرفتن از اسم خاص، در ادامه‌ی دیالوگ‌ها از ضمیر استفاده شود، مرتب، به جا و نابه جا نام او را می‌شنویم تا ملکه‌ی ذهنمان شود.