استیون سوندهایم روز یکشنبه در ۹۱ سالگی در مصاحبه ای، با رضایت از برنامه های خود در برادوی و خارج از آن و همچنین فیلم جدیدی که در شرف اکران است صحبت کرد.

استیون سوندهایم در اتاق کارش در کنار پیانوی درخشان ایستاده بود، در حالی که پوسترهایی زیادی از تولیدات بین المللی از موزیکال های معروفش اطرافش را احاطه کرده بود، در جواب پرسش، "آیا هنوز کسانی هستند که علاقه مند به شنیدن آهنگ های نمایشی باشند که وی روی آن کار کرده است." لبخند زد و گفت: «سالهای زیادی گذشته، اما هنوز تمام نشده است.»

بعد از ظهر روز یکشنبه، پنج روز پیش، زمانی که آقای سوندهایم، ۹۱ ساله، برای مصاحبه نود دقیقه ای با کارگردان تئاتر ماریان الیوت آماده می شد، کسی در برادوی فکرش را نمی کرد که این آخرین مصاحبه او درباره تئاتر و آهنسازی برای موزیکال های نمایشی باشد.

نشانه ای از اینکه آقای ساندهیم، یکی از بزرگترین ترانه سرایان تاریخ تئاتر موزیکال، حالش خوب نباشد. او درگیر و شفاف، با عقاید قوی و شوخ‌آمیز حرف می زد، مانند حرف های طعنه‌آمیزی که درباره آخرین موزیکال ناتمام و طولانی مدتش می گفت. او شکایت می کرد که حافظه اش به اندازه گذشته قوی نیست، اما حکایت های نیم قرن پیش را به راحتی در یاد داشت و دقیق بیان می کرد.

او برای ایستادن و دور زدن کمی مشکل داشت و از عصا برای نشستن و بلند شدن از صندلی کمک می گرفت و هنگام راه رفتن احساس درد می کرد و آن را به خاطر جراحتی می دانست که در پایش اتفاق افتاده بود. در پاسخ به سوالی درباره وضعیت سلامتی‌اش، او با کوبیدن روی میز چوبی پاسخ داد: «غیر از مچ پایم که پیچ خورده، مشکلی ندارم.»

تا آخر عمرش مشغول کار بود. او در 14 نوامبر در مراسم افتتاحیه بازسازی موزیکال خودش با عنوان "قاتل ها" به کارگردانی جان دویل شرکت کرد. شب بعد او به اولین پیش نمایش بازسازی شده اثر خودش «کمپانی» در برادوی رفت. او لحظه شماری می کرد تا دو نمایشنامه مستند کوتاه را در برادوی به تماشا بنشیند.

او در حالی که انتظار دیدن آن نمایش ها را داشت، گفت: "من بی صبرانه منتظرم. من می توانم هر دو را بو کنم و چقدر آنها را دوست خواهم داشت."

او تمایلی به اظهار نظر درباره برادوی نداشت. او می گفت: «من دوست ندارم برادوی را مرور کلی کنم - من هرگز نظر کلی درباره برادوی نداشتم. «برادوی کجاست؟ من به این سوال جواب نمی دهم چه کسی می داند. و واقعا اهمیتی نمی دهم. برادوی آینده است. هر اتفاقی بیفتد همان خواهد شد.»

سوندهایم از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۱ رییس انجمن نمایشنامه‌نویسان آمریکا بود و به افتخار هشتادمین سال تولد وی تئاتر هنری میلر در سپتامبر ۲۰۱۰ به نام تئاتر استیون سوندهایم تغییر نام دارد. در نودمین سالگرد تولد وی نیز تئاتر کویین در وست اند لندن به نام این آهنگساز شد. وی سال ۲۰۱۱ جایزه ویژه از جوایز اولیویه بریتانیا را دریافت کرد و سال ۲۰۱۵ مدال آزادی ریاست جمهوری آمریکا را از اوباما گرفت.

حالا استیون سوندهایم «بزرگترین و شاید مشهورترین فرد در تئاتر موزیکال» از پیش ما رفته است. ولی کارهای مشهور وی به عنوان آهنگساز و ترانه‌سرا که شامل «آرایشگر شیطانی خیابان فلیت»، «کمپانی»، «یکشنبه در پارک با جورج»، ترانه‌سرای «داستان کناره غربی و کولی: یک حکایت موزیکال» همیشه در یادها خواهد ماند.