به گزارش روابط عمومی، در این مراسم که شب گذشته ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، ابتدا سجاد عزیزی آرام دبیر کانون زمستان با خوش‌آمدگویی به حاضرین بیان کرد: ما امروز جشنِ شادی‌هایمان را برگزار نمی‌کنیم بلکه جشنِ رنج‌هایی است که نزدیک به دو دهه برای حفظ این کانون به جان خریده‌ایم. 

در این برنامه شاعرانی چون فریبا وکیلی، همایون حسینیان، محمد سعید میرزایی، مهرنوش قربانعلی، لیلا کرد بچه، صابر سعدی پور، صابر قدیمی و داود رحمت الهی به شعرخوانی پرداختند.

همچنین قطعات موسیقی توسط بامداد بیات، قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، محمدرضا چراغعلی، بهنام صبوحی، مهران صادری، وحید مهراد و کوروش ایرانمهر اجرا شد.

در بخشی از این برنامه مدال سال کانون ادبی زمستان به گروه خاطره سازها، حمید ناصحی و احمد محمدی سهروردی به پاس یک سال تلاش و همراهی با کانون اهدا شد. 

در بخش دیگری از این مراسم هجدهمین سالگرد تاسیس کانون ادبی زمستان که به بزرگداشت قطب الدین صادقی اختصاص داشت، سجاد عزیزی آرام درباره او گفت: قطب الدین صادقی هم به لحاظ محوریت و هم به دلیل پیچیدگی و دور از دسترس بودن، قطب عالم هنر است. او جامع الشرایط است و از دانش کافی در زمینه‌های مختلف هنر از تئاتر گرفته تا ادبیات، آگاهی عمیق دارد. او معلم است به گونه‌ای که با حداقل کلمات دانش خود را به شکلی قابل فهم منتقل می‌کند. 

وی ادامه داد: اهالی تئاتر او را خوب شناختند و حداکثر استفاده را از قطب الدین صادقی برده‌اند اما سایر هنرها همچون شعر، داستان، نقاشی و ... هنوز آنگونه به شکل بایسته او را نشناخته‌اند. امیدوارم این شناخت هر چه سریع‌تر اتفاق بیفتد.

ایرج راد در این بخش اظهار کرد: افتخار می کنم در مراسم بزرگداشت قطب الدین صادقی حضور دارم و وی به گردن تئاتر حق دارد و تمام عمرش را در راه هنرهای نمایشی صرف کرده است.  

وی ادامه داد: در طول سفرها، قطب‌الدین در ارتباط با تئاتر بود و در ترجمه، تدریس و کارهای غیرصحنه ای در ارتباط با تئاتر بود و تمام زندگی اش در ارتباط با تئاتر بوده و هست و افتختار داریم با وی کار کردیم و دوستی داریم. او شخصیتی است که وجود فرهنگی دارد.  

اصغر همت نیز اظهار کرد: خوشحالم در این جمع هستم؛ صحبت درباره قطب الدین صادقی سخت است. او سهل ممتنع است. ما در یک سال به دنیا آمدیم اما در برابر وی احساس کوچکی می کنم. روزی که به دانشکده امدم صادقی سال آخر تحصیلش بود و این شانس را داشتم در گروه مرحوم دکتر کوثر باشم و اتکای مرحوم کوثر به قطب الدین صادقی بود و حدود 50 سال این مسیر ادامه دارد.  

وی ادامه داد: وی خیلی استوار است و بالا بلند است و سرو عالم هنر است و در تمام زمینه ها اگر قرار باشد صحبت کند صاحب فکر و اندیشه است و او درجه یک ترین است.  

آزیتا موگویی نیز با ذکر یک خاطره از فیلم دادستان گفت: او از واقعی ترین آدم های این روزگار است و او از زلال ترین افرادی است که در طول زندگی ام دیده ام.  

ناهید محمدی نیز اظهار کرد: من در مکتب قطب الدین صادقی پرورش یافتم و او پهلوان فرهنگ و هنر است و با شعرم او را می ستایم. وی در ادامه شعری را که به قطب الدین صادقی تقدیم کرده بود قرائت کرد.  

همچنین احمد محمدی سهروردی نیز اظهار کرد: این جمع هنری نشانی از ملت هستند. امروز در علوم انسانی الزاماتی است و مهمترین آن تسلط زبانی است. زاویه دید قطب الدین صادقی ظریف است و تسلط های زبانی وی از دلایل این مهم است.  

رئیس دانا نیز اظهار کرد: اولین کتابم با تئاتر شروع شد و کتاب پهلوان اکبر می میرد را با همراهی سیمین دانشور و بهرام بیضایی چاپ کردم. قطب الدین صادقی زمانی که وارد عرصه کتاب تئاتر شد تحولی شگرف ایجاد کرد و افتخار می کند او جواب سلام مرا می دهد.    

ژاله آموزگار نیز اظهار کرد: خوشحالم بدون آنکه هنری داشتم در جمع هنرمندان هستم و ادم خوشبختی هستم که از شاهکارهای این بزرگان توانسته ام استفاده کنم.  

وی با بیان اینکه هنرمندان میزبانان تاریخ هستند توضیح داد: افتخار من است که دوست وی هستم و این بزرگداشت را به این هنرمند و دوستانش تبریک می گویم. او چرای زندگی است یا یافته و مقصد زندگی اش آنچیزی است که از او دیده ایم و می شنویم.  

آتش تقی پور نیز اظهار کرد: در خدمت دکتر صادقی در نمایش تازیانه بهرام بودم و از او زیاد آموختم. این استاد طناز است و صریح حرفش را می زند. 

محمد جعفر یاحقی نیز اظهار کرد: خوشحالم دوشادوش هنرمندان و هنردوستان ایستاده ام. با قطب الدین صادقی نسبتی عمیق دارم و 30 سال پیش پایه دوستی ما در مشهد ریخته شد و وی در خراسان دوستداران بسیاری دارد.  

وی با بیان اینکه به زبان و هنر قطب الدین صادقی احترام می گذارم ادامه داد: من اهل هنر نیستم بی هنرم اما قطب الدین صادقی زبان گویایی دارد؛ دو تئاتر وی از جمله تازیانه بهرام به پیشنهاد من بوده و در مشهد این نمایش کولاک کرد. 

محسن حسینی کارگردان و بازیگر نیز در این مراسم اظهار کرد: من و قطب الدین را گاه به لحاظ ظاهری اشتباه می گیرند. وی حاصل نیم قرن بوده و او چابک و چالاک در همه این سالها استوار بوده است. تعارف نیست بگوییم صحبت درباره قطب الدین صادقی سخت است.  

قطب الدین صادقی نیز در این بخش اظهار کرد: شرمنده بزرگان هستم و خود را شایسته این سخنان نمی دانم و این برگرفته از بزرگی روح این عزیزان است. عین القضات همدانی در کتابش نوشته است که آنچه تو از من می دانی نه منم آن تویی. ما راجع به هرکسی هرطوری سخن بگوییم راجع به خودمان حرف زدیم. این عزیزان از توانایی های خودشان سخن گفتند و افراد بزرگواری هستند.  

وی ادامه داد: 40 سال است از فرانسه به ایران آمدم و 5 بار بزرگداشت گرفتند و سال 81 اولین بزرگداشت من بوده که هیچکدام دولتی نبود و این باعث سربلندی است.  

این استاد تئاتر با ذکر خاطره ای در دوران کودکی اش عنوان کرد: همواره دغدغه من این بود کیستم و از طریق هنر و نمایش به دنبال جواب این پرسش بودم که کیستم. همه ما یکجا باید به این پرسش فلسفی جواب بدهیم و من با هر کاری دنبال این پاسخ گشتم.  

صادقی توضیح داد: تخیل برایم اهمیت داشته و آزادی درونی ام متکی به این مهم بوده است.

اصالت دومین چیزی بوده که برایم مهم بوده و در دوره بی اصل بودن و مقلد بودن همواره فکر کردم بزرگترین هجوم اصالت انسان است و سعی کردم از چیزهایی که در فطرت من بوده پلی بزنم و خوب ها را بگیرم و به زمان امروز پیوند بزنم. 

وی ادامه داد: همه کار کردم و حتی تماشاخانه احداث کردم که تجربه تلخی بود. در همه این سال ها مصائب زیاد بوده اما دریافتم اگر بخواهید قدمی بردارید منتظر نباشید همه چیز مهیا باشد. لا به لای مشکلات و موانع و بگیر و ببندها کاری کردید کردید نکردید اتفاقی نخواهد افتاد. دست نکشید و با اعتقاد و اصالت و پرکاری شرایط را به سود خود پایان ببرید.  

سید عباس سجادی، ایرج راد، اصغر همت، آتش تقی پور، آزیتا موگویی، ناهید محمدی، ژاله آموزگار، محمدجعفر یاحقی، محسن حسینی، احمد محمدی سهروردی در این بخش به نمایندگی از حاضران از قطب الدین صادقی تقدیر کردند.