افسانه زمانی درباره این نمایش می گود:"ناسور بر اساس یک ایده اولیه از طرف من و توسط "خیرالله تقیانی پور" نوشته شده است. نیت من این بود تا نمایشی را در بستر درام و قصه گوئی با شیوه اجرایی آیینی و سنتی روی صحنه ببرم. این اثر نمایشی در دو مقطع زمانی یعنی اوایل دوران پهلوی و دوران مشروطه رخ می‌دهد. داستان با این ترتیب است که " ملک خاتون که در زمان مشروطه در یک خانه باغی در دوران قاجار زندگی می‌کند، مجبور می‌شود تنها عشق زندگی‌اش را نابود کند. این زخم ناسور مدت‌ها در وجود این زن باقی می‌ماند اما او سالها بعد در اوایل دوران پهلوی زمانی که دیگر پیر شده است با برپایی مجلس زنانه شبیه خوانی "یوسف و زلیخا" می‌خواهد زخم وجودی اش را بازگو کند".
در حقیقت در این نمایش سه زن در عمارتی اعیانی، در موقعیتی قرار می گیرند تا خاطرات روزهای رفته را مرور می‌کنند و به تدریج پرده از رازهایی برداشته می‌شود و ...
ناسوردر شیوه اجرایی خود از شبیه خوانی، ترنا بازی و مجالس شادی آور زنانه بهره برده است و در صحنه‌ای سه سویه و روی سکو اجرا می شود.
اوهمچنین می گوید: «ناسور» برای من تجربه‌ی به کارگیری شیوه‌ی نمایش‌های آیینی و سنتی در قالب درام است و این که یک درام را با وجود داشتن قصه و ویژگی‌های نمایش کلاسیک، با استفاده از مشخصه‌های نمایش آیینی و سنتی هم بتوان اجرا کرد.همتی که زنده یاد "محمود استاد محمد" به آن پایبند بود و لازم است که این نوع نگاه درخلق نمایش ادامه داشته باشد.
این نمایش از ساعت 20 و به مدت 80 دقیقه در تالار وحدت ، تالار حافظ به صحنه می‌رود و تا نیمه ی خرداد اجرای آن ادامه دارد.
در «ناسور» نسیم ادبی، رویا میرعلمی، گیتی قاسمی، الهه شه پرست و علیرضا آرا بازی می‌کنند.
سینا ییلاق‌بیگی (طراح صحنه)، مژگان عیوضی (طراح لباس)، ماریا حاجیها (طراح گریم) و عنایت خادم‌بشیری (آهنگساز).
